Nooit eerder stond er hifi te pronken in 013. Het bood een fraai gezicht én geluid. Rond de mengpanelen van de grote zaal had het Nederlands Grammofoon Gezelschap (NGG) zich genesteld met haar bonte verzameling koffergrammofoons, waar uiteraard ook (oude) plaatjes op werden gedraaid. ‘Niet te koop’, stond er nadrukkelijk bij, ‘alleen te bewonderen’. Wél te koop (voor de actieprijs van 675 euro) was de hypermoderne platenwasmachine van Hanss Acoustics een stalletje verderop, en de futuristische Thorens-platenspeler van iEar ernaast. Meer hifi-delicatessen in het demonstratiehoekje van La Scala en Joenit, waar de draaiende P7-platenspeler van Rega veel liefhebbers deed watertanden.
(Foto: © Paul Vermeulen PHOTO40)
Vinyl leeft, zoveel wordt wel duidelijk tijdens de Dag van het Vinyl. Dit blijkt ook uit de paneldiscussie rond het thema ‘Platen verzamelen, hot or not?’ ‘Beleeft vinyl echt de comeback waar iedereen het over heeft, of worden we massaal voor de gek gehouden?’, legt discussieleider, de journalist en schrijver Robert Haagsma het panel voor. Vinyl is nooit weggeweest, daar is iedereen het wel over eens, maar er zijn wel degelijk signalen voor een opleving. Jan Vollaard, Amsterdams popjournalist bij NRC en gepassioneerd luchtgitarist. “Je ziet dat steeds meer mensen aan het kopen en verzamelen slaan, ook mensen uit het cd-tijdperk. Ook omdat er weer meer aanbod is. In de muziekindustrie gaat het slecht, maar in vinyl zitten nog groeimogelijkheden.”
De reden voor de comeback volgens Vollaard. “Je wilt iets in je handen hebben, een mooie hoes om vast te pakken. Je kunt je toch niet voorstellen dat iedereen hier in een bak met mp3’s loopt te graaien. En ja, het blijft natuurlijk veel beter klinken. Als je nu een cd van twintig jaar terug uit de kast pakt, is de kans groot dat die het niet meer doet. De hele cd-collectie kan straks bij het vuilnis. De cd bestaat niet meer over tien jaar. Vinyl nog wel, het is absoluut geen dood medium, zoals bijvoorbeeld Latijn spreken.” Marthy Coumans, oud-voorman van The Four One & Only’s en baas van het underground-elpeelabel Grey Past Records, noemt de cd een ‘wegwerpartikel’.
(Foto: © Paul Vermeulen PHOTO40)
Johan Peels van het Platenblad heeft ietsje minder vertrouwen in de toekomst van de plaat. “Als je eenmaal verzamelaar bent, dan blijf je het. Maar die verzamelaars zijn allemaal boven de veertig jaar inmiddels.” Peels ziet wel aanwas bij de jeugd, maar jongeren kopen vinyl om andere redenen, denkt hij. “Het is vaak meer voor de heb, dan voor de muziek. Een gadget. Iemand is fan van Muse, en wil dan ook dat vinylsingletje bijvoorbeeld. Het is vooral een hype.” Vollaard is optimistischer: “Vroeger zag je op de platenmarkt alleen de oude, treurige man met het linnen tasje. Nu zie je een kentering en een nieuw, fris publiek.”
Dat laatste moet ook de redactie van Het Jeugdjournaal (!) hebben gedacht. De NPS zakte met een team af naar het zuiden voor een uitgebreid item over de Vinyldag. Het publiek in 013 is inderdaad opvallend gemêleerd, van piepjong tot stokoud, man én vrouw, al is deze laatste categorie behoorlijk ondervertegenwoordigd.
(Foto: © Paul Vermeulen PHOTO40)
