“Mijn eerste echte live-ervaring was Pinkpop in Baarlo in 1981. Mijn broer, die inmiddels bij Ariola werkte [en er een jaar eerder hoogstpersoonlijk voor zorgde dat U2 haar eerste concert in Nederland gaf - red], nodigde mij uit om mee te gaan. Vond ik waanzinnig interessant. Ian Dury & The Blockheads hakte er echt in. Later zag ik ook nog Chris Rea, die was wáánzinnig saai. Dat vind ik nog steeds verschrikkelijk, een soort stereotest, net als Dire Straits of Alan Parsons, daar zit helemaal geen leven in. Mijn broer hield me op de hoogte van de nieuwste releases bij Ariola en Island. Via hem mocht ik begin jaren tachtig ook mee naar U2. Dat ik Bob Marley gemist heb, daar heb ik nog steeds enorme spijt van.”

Talking Heads

“De namen die mij gevormd hebben zijn acts als U2, Dylan, Hendrix, R.E.M. en Radiohead. En niet te vergeten Talking Heads, een enorm belangrijke inspirator. De voor mij belangrijkste bands van nu zijn acts als Muse, My Morning Jacket, Editors, Bloc Party. Uprising van Muse en Papillon van Editors behoren tot de beste singles van de laatste tijd. Ook van de nieuwe Bettie Serveert word ik erg blij. En waar we de komende tijd vast nog veel van gaan genieten: Local Natives, Portugal. The Man, Moss, een geweldige Nederlandse band, en Corine Bailey Rae. Op haar laatste plaat staat de dood van haar man centraal. En ik kijk ook erg uit naar de nieuwe Eels. En natuurlijk The Low Anthem, dat is het helemaal.”

Diepte

“De platen uit mijn jeugd, die heb ik ooit na een verhuizing weg gedaan. Ik heb daar nooit spijt van gehad. Als ik nu I’m a Believer hoor, dan krijg ik daar geen kippenvel meer van. Dat is zo vluchtig. Geef mij maar muziek met een verhaal. Zoals Redemption Song van Bob Marley. Dat kan ik niet vaak genoeg horen. In dat lied voel je de revolutie, het onrecht, de discriminatie. Alsof je midden in Publieke Werken van Thomas Rosenboom zit. Dat gevoel heb ik niet bij bij I’m a Believer, dat was slechts een muzikale trigger. Een zelfde gevoel van urgentie heb ik bij The Joshua Tree of bij een band als My Morning Jacket. Er zit diepte in. Ook een lied als Smells Like Teen Spirit blijft erin gaan als Gods woord op de zondagochtend.”