Gemak dient de mens, en omdat mijn persoonlijke muziekbeleving znog steeds voor het overgrote deel via fysieke media plaatsvindt, sloot ik voor de luistersessies gewoon mijn bekende digitale front end (een achtereenvolgens door Cees Pel en Mattijs de Vries onder handen genomen CEC TL-5100 loopwerk en een Audio Note DAC 3.1x DAC met een buizenvoeding en nog wat andere upgrades door Ed de Jong) op de Stadium aan. Dat is niet alleen makkelijk, maar het voorkomt ook dat ik naar de beperkingen van mijn telefoon en de eventueel daarop aanwezig zijnde bestanden op audiogebied zit te luisteren, in plaats van naar de kwaliteit van de versterkers en luidsprekers in het apparaat. Het Klipsch dock verving gedurende een kleine week mijn hifiset in de huiskamer.
En dat deed de Stadium eigenlijk heel erg goed. Het is verbazingwekkend wat een groots, vol, dynamisch geluid er uit zo’n relatief klein kastje komt (de Stadium is trouwens niet licht – je verplaatst hem gemakkelijk naar een andere ruimte in huis, maar je wil er zeker niet de hele dag mee rondlopen). De akoestische signatuur van het merk Klipsch – een merk dat over het algemeen meer muziekliefhebbers aanspreekt dan de welkbekende audiofiele neuroot met een installatie van een paar ton en vijf ‘referentie’ cd’s – is hier duidelijk te horen. Het is een geluid dat zich niet vooral beschaafd op de achtergrond houdt door de muziek een beetje kleiner, rustiger en kleurlozer te maken (wat door veel mensen die zelden of nooit in het echte leven worden geconfronteerd met muziek wordt verward met een ‘neutrale’ klank), maar juist muziek wil communiceren, je bij de weergave betrekt, maakt dat je onbewust met je voet gaat meestampen in de maat van de muziek of zelfs luchtgitaar gaat spelen… Het ‘hoorn’karakter zit er in dat opzicht dus duidelijk in.
Die hoorns voor het midden en hoog hebben trouwens nog een voordeel, want doordat ze het geluid vrij sterk bundelen richting de luisteraar(s) ‘speelt’ de ruimte waarin het dock staat opgesteld in mindere mate mee. Het Stadium dock is niet heel erg gevoelig voor de plek waar je hem neerzet. Zelfs wanneer je hem direct op de vloer zet, speelt het docking station prima zolang je het volume niet opvoert tot burengeruchtniveau, want laag komt het sowieso absoluut niet te kort… En ja, het apparaat kan desgewenst hard genoeg om een flinke ruimte mee te vullen voor een feestje – en dan heeft hij doorgaans nog wel wat over, ook.
Waarom en voor wie?
Klipsch-man Dick van Geest, die het apparaat kwam overhandigen en op een heel prettige wijze van tekst en uitleg voorzag, stelde onomwonden dat de Stadium bij Klipsch niet voor de grote aantallen gaat zorgen. Het dock moet vooral gezien worden als imagomaker en wegbereider voor drie andere docking stations die Klipsch tegelijkertijd op de markt brengt en in de populaire prijsklasse van enkele honderden euro’s gaan vallen. Toch zijn we benieuwd naar de verkoopcijfers die de Stadium voor Klipsch gaat realiseren.
We denken namelijk dat er wel eens stiekem best veel van onze medemensen die nog niet zijn gediagnosticeerd met een acute vorm van audiofilie, maar wel gewend zijn bij alles voor kwaliteit en hoogwaardig design te kiezen, door de Stadium verleid zullen worden wanneer ze er in een winkel mee in aanraking komen. Want zeker wie niet zo vaak naar muziek luistert over een serieuze hifiset, zal waarschijnlijk behoorlijk versteld staan van de manier waarop de Stadium de muziekbestanden van de eigen mobiele apparatuur letterlijk ‘tot leven brengt’ en dit kwaliteitsniveau ook niet voor mogelijk had gehouden. Het moge duidelijk zijn dat Klipsch met de Stadium een statement maakt in de wereld van de docking stations – wie volgt?
HiFi.nl plus- en minpunten
+ Hoogwaardig en ‘neutraal’ design
+ Voor een docking station ongehoorde geluidskwaliteit
+ Bluetooth, wifi en Airplay
+ Analoge ingang aanwezig
- Prijs
- Verplaatsbaar maar niet echt ‘draagbaar’
- Logo op de voorzijde mag wel iets kleiner
