Uit bovenstaande zou je wellicht concluderen dat de A-serie in een bovengemiddelde prijsklasse valt. Maar het tegenovergestelde is waar: de A-serie begint met een boekenplank model van nog geen 100 euro per stuk (A23) en loopt door tot een grote vloerstaande luidspreker van net geen 400 euro (A360). En daarmee mag je de A-serie wat mij betreft goedkoop noemen. Goedkoop in prijs, zeker niet goedkoop in materialen en uitvoering! 
De afwerking en materiaalkeuze is namelijk van hoog niveau. Mijn initiële bedenkingen bij het uiterlijk van de A-serie verdwijnen als sneeuw voor de zon als ik de A23 in handen krijg. De hoogglans zwarte afwerking van de kast is onberispelijk. De bovenzijde en het front van het kastje zijn bekleed met imitatieleer, maar dat het geen echt leer betreft wordt pas duidelijk als je er aan voelt. Op de achterzijde vind je een paar zware luidsprekerklemmen.
Voor deze prijsklasse is de afwerking zonder meer bovengemiddeld te noemen. De echte verrassing komt bij het optillen van de kasten: deze blijken veel zwaarder te zijn dan verwacht. Een lijntekening van de dwarsdoorsnede van de luidspreker verduidelijkt het een en ander. De kast is intern versterkt met een aantal schotten (braces) en de middentoner zit in een cilindervormige interne behuizing. Om staande golven in de kast tegen te gaan hebben de vloerstaande modellen een diagonaal geplaatst paneel aan de onderzijde die een gedeelte van de kast afsluit. Hierdoor wordt wel het interne volume van de luidsprekerkast verkleind, maar dat is een compromis dat de ontwerpers van de A-serie graag wilden maken om staande golven in de kast te kunnen elimineren.
Ook de drivers in de A-serie zijn van hoge kwaliteit. De woofers zijn gemaakt van met mica en glasvezel versterkt polypropyleen en de tweeter is een Kortec softdome. Het filter is opgebouwd met zorgvuldig geselecteerde componenten.
Mijn eerste indruk van de A-serie is dus zonder meer goed te noemen. Maar zoals gezegd, werd ik compleet verrast door de prestaties van de A-serie in de luisterruimte van Ken Ishiwata.
De luisterruimte van Ken behoort tot de beste in Europa. De ruimte is door Ken zorgvuldig getuned om de levendigheid te behouden, maar ongewenste reflecties te voorkomen. Bij binnenkomst staan de luidsprekers opgesteld zoals we dat tijdens demonstraties van Ken vaker zien: de A360 luidsprekers staan dusdanig ver ingedraaid dat de on-axis lijnen elkaar ruim voor de luisterpositie kruisen. Hiermee zou volgens Ken Ishiwata het geluidsbeeld op alle luisterplekken goed moeten zijn. Voor de aansturing van de A360 luidsprekers heeft Ken gekozen voor een KI Pearl Lite set.
Ik neem plaats op de achterste rij, uiterst links. Niet de meest ideale positie bij een traditionele opstelling van de luidsprekers, maar vandaag zit ik uitstekend en word beloond met een mooie spreiding in het geluidsbeeld. Ishiwata zet meteen de toon door van acquit te gaan met Shostakovich onder leiding van Haitink in het Concertgebouw: een opname die veel vraagt van de aangesloten luidsprekers. Op redelijk fors volume blijft de vervorming van de hoogweergave netjes binnen de grenzen, terwijl het laag vol en dynamisch de luisterruimte in knalt. Daarbij staat het geluidsbeeld mooi op hoogte, terwijl de spreiding in de breedte bijzonder goed is (waar natuurlijk ook de uitstekende ruimte een belangrijk steentje aan bijdraagt). De toon is gezet. 
Als Oscar Peterson door de luidsprekers schalt vallen weer die enorme spreiding en goede plaatsing in de hoogte op. Deze vroege stereo-opname is uitstekend, waarbij de drums uiterst links en de bas uiterst rechts geprojecteerd worden. “Eigenlijk is dit eerder drie keer mono dan stereo”, grapt Ken Ishiwata. Vervolgens legt hij een cd van Louis Armstrong in de lade van de KI Pearl Lite speler. Armstrong’s stem is mooi doortekend en wordt erg fraai weergegeven...met het middengebied van deze luidsprekers is ook erg weinig mis moet ik bekennen. Het voetje tapt lustig mee terwijl Armstrong zingt, altijd een goed teken.
Bij het draaien van een track van de werkelijk prachtige American Beauty soundtrack blijkt hoe goed de A-serie omgaat met dynamiek. De percussie in deze soundtrack start en stopt met verbazingwekkende snelheid waardoor de weergave echt superdynamisch wordt. Maar het is vooral de plaatsing in het geluidsbeeld van de verschillende percussieve instrumenten die het meeste indruk maakt. Ongelooflijk dat een dergelijke prestatie in deze prijsklasse mogelijk is.
Natuurlijk moet je bij een demonstratie in een vreemde setting met onbekende luidsprekers en onbekende elektronica geen absoluut oordeel vellen over de prestaties: of ze nu positief of negatief zijn. Zeker niet als je luistert in een perfecte ruimte als die van Ken Ishiwata. Het oordeel kan in een luistersessie in je eigen omgeving en met je eigen apparatuur totaal anders uitvallen. Maar dat deze demonstratie indruk op me heeft gemaakt mag duidelijk zijn.
Natuurlijk heb ik meteen een setje gereserveerd voor beluistering thuis, dus houd HiFi.nl in de gaten voor een uitgebreide review.
