In termen van uitstraling gaat Sony bij de Z7 voor een onderkoelde maar toch duidelijk aanwezig luxegevoel. De dofzwarte metalen oorschelpen, de lederen hoofdband, de hoogwaardige metalen beugel en scharnier… het ziet er prima uit en voelt duurzaam aan. De oorkussens zijn van leer en dik genoeg dat de Z7 heel comfortabel op je oren rust. Een beetje oorbroei en warmeontwikkeling is onvermijdelijk, maar de net juiste klemkracht zorgt dat het nooit echt buitensporig lastig wordt. Warmte is een voorname reden waarom ik (en vele anderen) de combinatie leer en gesloten ontwerp meestal schuwen, maar deze hoofdtelefoon heb ik toch 2 tot 3 uren op mijn hoofd laten rusten zonder vermoeid te raken. Langer kan wellicht ook, maar je oren af en toe laten rusten is ook belangrijk.
Hoewel de verpakking aan de buitenkant een typisch Sony-karton is, vind je aan de binnenkant een mooie presentatiedoos. Ik parkeer een hoofdtelefoon zoals de Z7 liever op een mooie presentatiestand, zoals de Omega’s van Sieveking, maar de doos oogt wel mooi. Binnenin vind je niet één, maar twee kabels. Niet, zoals bij vele headsets, een kabel met 3,5 mm jack en eentje met 6,3 mm plug, maar wel een ongebalanceerde én een gebalanceerde. Het verschil: beide kabels connecteren apart aan elke earcup, maar de gebalanceerde eindigt in twee aparte 3,5 mm jacks. Je moet natuurlijk een versterker bezitten met een gebalanceerde output (wellicht XLR, maar je kan met convertors werken) om hier van te profiteren. Het grote voordeel: een gebalanceerde kabel heeft geen last van transmissiestoringen zoals een doordeweekse ongebalanceerde kabel.
Any way the wind blows
Het is bij elektronisch getinte muziek als die van Magnus, Lorde en Trans Am dat de Z7 echt blink. Heus niet alleen vanwege de volle, iets vettere bas, maar ook omdat die 70 mm drivers verdomd veel detail laten horen. De middenfrequenties lijken het minst geaccentueerd. Het hoog is dan wel weer wat geboost, zonder te scherp of sibilant te worden.
Zoals verwacht bij een gesloten ontwerp onderga je een sterk ‘de-muziek-zit-in-mijn-hoofd’-gevoel, iets dat sommige audiofans minder aangenaam vinden. Maar bij bepaalde genres is dat net heel fijn en onderga je het gevoel van in een warme cocon te vertoeven. Ook bij de fijne track ‘Hungry Ghost’ van Brad Mehliana worden we in de muziek gesleurd, meer dan bij de Sennheiser HD700 of zelfs de Oppo PM-1. Jaag er de klassieker ‘Justice for All’ door van Metallica, dan voel je die dubbele basdrum van Lars Ulricht echt kicken, terwijl de gitaren van Hammett en Hetfield vlak om je oren zweven. Neutraal kan je de Z7 niet noemen, maar wel zeer meeslepend.
Nood aan versterking
Tegelijkertijd met de MDR-Z7 brengt Sony een gecombineerde DAC en mobiele versterker uit. Maar de twee toestellen zijn niet met elkaar getrouwd, want de PHA-3 kan je met elke hoofdtelefoon gebruiken. Maar waarom een mobiele hoofdtelefoonversterker? Het antwoord zit hem in de prefix ‘mobiel’. Smartphones, tablets en ook wel laptops hebben zelden een degelijke DAC en/of hoofdtelefoonversterking aan boord, waardoor je bij het rechtstreeks aansluiten van een koptelefoon op een mobiel toestel getrakteerd wordt op een laag volume en minder goede klank.
Of je dat meemaakt, hangt vooral van de gevoeligheid en impedantie van je hoofdtelefoon af. Of anders gezegd: een ongevoelige hifi-hoofdtelefoon met een hoge impedantie (600 ohm, bijvoorbeeld), vraagt meer vermogen om aan te drijven dan een smartphone kan leveren. Stop er een toestel als de PHA-3 tussen, en je lost die tekortkoming op. Toch even opmerken dat de MDR-Z7 met een gevoeligheid van 102 dB/mW en impedantie van 70 ohm normaliter geen problemen mag hebben met een mobiel toestel als bron.
Manusjevanalles
Net zoals de Z7 wordt er bij de PHA-3 gemikt op meerwaardezoekers - zie ook: het prijskaartje van 799 euro. Het is die optiek goed dat hij niet beperkt is tot het versterken van een telefoon. Het robuust ogende toestel uit metaal heeft een reeks ingangen, incluis een USB-poort om audio digitaal in te lezen van een iPod. Er is tevens een optische ingang present en een gecombineerde analoge line-in/out, die laatste voor als je de Sony als voorversterker wil gebruiken. Wellicht gaat vooral de micro-USB-poort gebruikt worden.
Langs hier kan je mobiele toestellen digitaal aansluiten (een speciale Walkman-kabel wordt meegeleverd) en ook een pc. Ja, je kan de PHA-3 via een micro-USB-kabel aansluiten op een computer om hi-resbestanden om te zetten. Dat was even opkijken, want de meeste DAC’s gebruiken hiervoor een USB klasse B-aansluiting. Het kloppende hart van de PHA-3 is de ESS ES9018, een DAC-chip die een bijzonder goede reputatie geniet. Het bezorgt de Sony-versterker in elk geval een appetijt voor ongeveer elke vorm van hi-resaudio, zowel voor PCM-formaten (tot 384 kHz en 32-bit) als DSD-stromen (tot 5,6 MHz).
