Luisteren
Aangezien de aan mij geleverde X-i105 een splinternieuw exemplaar is wordt er eerst een flink aantal uren gespeeld zonder echt kritisch te luisteren. Apparatuur heeft nu eenmaal tijd nodig om optimale prestaties neer te kunnen zetten. Na een weekje Radio2 en Skyradio wordt het zo langzamerhand tijd om er eens lekker voor te gaan zitten en wat bekende muziek in diverse bestandsformaten de revue te laten passeren. Ik trap af met L.A. Woman van The Doors in 24/88, lekker rauwe muziek met veel drive en ritme. Iets wat een mindere versterker moeiteloos om zeep kan helpen, zoniet deze X-i105. De drumkit klinkt strak en zorgt er direct voor dat ik met mijn voet mee begin te tappen, een goed teken. Wat daarnaast opvalt, is dat de laagweergave uiterst gecontroleerd is en diep doorloopt. Het middengebied is dik in orde, de stem van Jim Morrison is onmiskenbaar eigen en vol nuance en karakter. De “honky tonk” piano rammelt er lekker op los en blijft uitstekend hoorbaar in de mix. Het stereobeeld wordt al voor de speakers opgebouwd en is redelijk breed. Al met al een veelbelovende start van vele uurtjes luisteren.
Na de wilde muziek van The Doors zoek ik een moment van rust bij Katie Melua. Het album Live at The O2 Arena bevat naast haar bekende hits nog een groot aantal andere tracks. Eén favoriet nummer is Lilac Wine. Katie brengt het nummer met verve, breekbaar en zonder opsmuk. Net als bij Jim Morrison klinkt ook Katie’s stem doordrenkt van karakter. S en T klanken worden niet overdreven aangezet ondanks de directheid van de opname. De plaatsing is goed en de weergave levendig. Ten opzichte van mijn vele malen duurdere Devialet D200 laat de Advance Acoustic versterker op het gebied van ruimtelijke weergave wat puntjes liggen. Het beeld is kleiner, het publiek iets meer een plat vlak dan een grote menigte. Puttend uit mijn geheugen en aantekeningen van de onlangs beluisterde Marantz HD-Amp1, die qua prijs meer in de buurt van deze X-i105 ligt, lijken de verschillen in ruimtelijkheid minder groot.
Marc Cohn’s gelijknamige album is er één waar ik nog altijd vaak naar teruggrijp. De muziek blijft boeiend en de geremasterde MFSL versie klinkt als een klok. Luisterend naar het ietwat donkere nummer Stranger in a Car valt op dat de stem van Marc iets kaler en wat minder warm klinkt dan ik gewoon ben. Om dit te staven zoek ik Chris Jones’ No Sanctuary Here op in mijn muziekbibliotheek. De begeleidende diepe donkere basstemmen klinken vol en onheilspellend. De stem van Chris zelf heeft net iets minder body. Kleine details zijn wel goed te volgen in het mooi brede geluidsbeeld. Na bovenstaande titels in standaard 16/44kHz kwaliteit te hebben beluisterd selecteer ik Fleetwood Mac’s album Tusk welke in 24/96 Flac op mijn harddisk staat. Bij het wisselen van bestandsformaat laat de display in de versterker keurig zien in welke resolutie muziek gespeeld wordt. Het nummer Sarah klinkt heerlijk gedetailleerd met een fraai doortekend en genuanceerd basfundament. De laagweergave is duidelijk één van de elementen waarin deze Advance Acoustic X-i105 zich in positieve zin onderscheidt van concurrerende producten.
Nog een stapje verder gaat het met de weergave van een track van het audiofiele 2L label. Zij hebben een aantal tracks in MQA kwaliteit beschikbaar als sample. Het voert te ver om hier uit te leggen wat MQA (Master Quality Authenticated), een uitvinding van Meridian, precies behelst. Er zijn inmiddels verschillende artikelen te vinden die deze nieuwe Codec uitvoerig beschrijven. Feit is dat zelfs apparatuur die nog niet beschikt over de juiste software al in staat is om een deel van de (grote) verbetering hoorbaar te maken. Kyrie van Cantus klinkt ongekend natuurlijk en gemakkelijk. Ondanks dat de muziek niet helemaal mijn smaak is weet het in MQA op wonderbaarlijke wijze wel te boeien! De solostem is prachtig van kleur en de stemmen in het koor zijn goed van elkaar te onderscheiden. Het opgebouwde beeld is breed en, in vergelijk met andere opnames, relatief diep. Andere versterkers in deze prijsklasse zijn in staat om het stereobeeld nog driedimensionaler weer te geven, maar laten op andere vlakken dan weer punten liggen. Om alle parameters volledig in te vullen moet je als consument een stuk dieper in de buidel moeten tasten.
Om het verschil tussen de interne Dac van de X-i105 en die van mijn Bluesound Vault Gen2 te beoordelen kies ik Stevie Wonder’s Lately in 24/88kHz HD kwaliteit. De verschillen zijn niet wereldschokkend maar wel degelijk waarneembaar. Het opgebouwde beeld is via de analoge uitgang van de Vault wat kleiner en de vleugel en bas hebben duidelijk minder gewicht. De stem van Stevie heeft wat minder body. I’m So Lonesome in de uitvoering van Till Bronner laat een trompet horen die precies dat scherpe randje heeft om de weergave voldoende realistisch te laten klinken. Aanblazen van het instrument is bijzonder goed waar te nemen. Het verschil tussen digitaal en analoog valt wederom in het voordeel van de Advance Acoustic versterker uit. De stem mist via de analoge uitgang van de Vault net een beetje warmte.
De Stier van het album Chansons van Rob de Nijs beluister ik eerste via de digitale ingang van de X-i105. De sfeer van het nummer wordt uitstekend getroffen, Rob’s stem heeft karakter. De bekkens zijn goed hoorbaar maar klinken niet heel lang uit. Overschakelen naar de analoge ingang zorgt er voor dat het opgebouwde beeld kleiner wordt en de stem van Rob wat aan warmte inlevert. De derde manier waarop ik het nummer is via Bluetooth. De optionele dongle van Advance Acoustic is geplaatst in de speciale ingang achterop de versterker. Voordeel van deze dongle is dat de omzetting van digitaal naar analoog door de interne DAC van de versterker gedaan wordt en niet door de dongle zoals bij veel andere merken het geval is. De dongle is in staat om signalen tot 24/96kHz te verwerken. Dit zou klankmatig zeker voor kwaliteitswinst moeten zorgen en is voor slechts 99, - euro een waardevolle toevoeging die niet veel andere fabrikanten kunnen bieden. Hoewel de track via Bluetooth minder klinkt ten opzichte van beide andere opties is het zeker beluisterbaar en beter dan andere Bluetooth opties die ik tot nu toe beluisterd heb.
