Luisterervaringen met de AT-LP5
Ik kreeg van Audio-Technica een reeds ingespeeld model van de AT-LP5 te leen voor deze recensie. De speler werd opgenomen in twee verschillende sets, waarvan de eerste betaalbaar is en bestaat uit een Marantz SR-5008 receiver met DALI OPTICON 6 luidsprekers, verbonden met InAkustik luidsprekerkabels. De tweede set is van een hoger niveau met een NAD M12 voorversterker en een M22 eindversterker, onderling verbonden met AudioQuest Earth bekabeling en met Kimber Kable luidsprekerkabels verbonden met Blue Note (Gold Note) Reale luidsprekers. Hoewel de standaard meegeleverde tulpkabel al geen slecht figuur sloeg, vond ik de Kimber Hero wel een stuk beter klinken op de AT-LP5, dus bleef die de gehele testperiode zitten. Na vele uren luisteren - de speler werd ook gebruikt voor het reviewen van enkele LP’s - volgde een definitieve luistersessie.
Onlangs verjaarde ik en hoewel ik het niet vierde, stuurde een attente vriend mij de LP Loud Hailer van Jeff Beck toe als cadeau. Die verrassing bleek prettig, want het album is erg fijn voor de rockliefhebber en heeft een vrij heftige productie zonder al teveel compressieverschijnselen. Op het rustige rock ‘n roll nummer Shame toont Beck zich wederom een meester op de snaren, terwijl zangeres Rosie Bones in retro-stijl zingt en Carmen van de Berg op rhythm gitaar een flinke indruk op de luisteraar achterlaat. De track klinkt vanaf de AT-LP5 nogal ruimtelijk en prettig vol. Natuurlijk was de ruimtelijkheid in de weergave me al eerder opgevallen en het notitieblokje dat altijd in de buurt van mijn set ligt gaf daar dan ook meermaals blijk van. Fundament en ritmiek komen ook erg positief naar voren tijdens het luisteren naar Jeff Beck. Natuurlijk kent de LP nog meer verfijning, maar met een van een relatief goedkoop MM-element voorziene platenspeler in deze prijsklasse mag je echt van een meeslepende en zelfs hoogwaardige weergave spreken. Met als beste bewijs dat ik de plaatkant graag verder wilde beluisteren en mezelf er meermaals op betrapte om met het ritme van de muziek mee te bewegen. Een goed teken.
Over op andere muziek. Eén van de meest ondergewaardeerde albums van Arjen Anthony Lucassens progressieve project Ayreon is wat mij betreft het tweede project uit de reeks: Actual Fantasy. Blijkbaar vond de artiest dat ook, want voor de eerste persingen op vinyl mixte hij het album opnieuw en verving de drumcomputer die in de jaren negentig dienst deed voor oudgediende Ed Warby, die verre van onverdienstelijk de drumsticks hanteerde. De titeltrack wordt op volle kracht de luisterruimte in geslingerd en de AT-LP5 laat zowel Ayreon als ondergetekende niet in de steek. De diepe halen in het laag worden vrij goed weergegeven en de muziek wordt niet alleen driedimensionaal, maar ook breed en hoog weergegeven. De verfijning van bijvoorbeeld het Hammondorgel klinkt verre van slecht, de vele details in de muziek worden verrassend goed weergegeven en de speler weet ook vocalen prima af te beelden.
Over op vocaal werk met een audiofiel karakter. Allan Taylors In The Groove op 180-grams DMM-gesneden Stockfish vinyl draait rondjes. Hoewel ik de verfijnde weergave van een goed MC-element wat mis, weet de AT-LP5 met het relatief goedkoper MM-element toch te pakken. De bas in de stem van Allan op het nummer Back Home To You kan weliswaar wat dieper doorlopen en de fijne snaarplukken komen wat grofstoffelijker naar voren in de weergave, maar de timing in de weergave klopt perfect en de tweede stemmen worden netjes achter de hoofdartiest geplaatst. Wat ook positief opvalt is het uitsterven van de halen aan de snaren van Allans gitaar, wat een natuurlijk verloop lijkt te hebben. De weergave is meeslepend en detailrijk genoeg om op ontspannen wijze van te kunnen genieten.
Conclusie
En dan volgt de onvermijdelijke conclusie. Laat ik een boude bewering plaatsen: de Audio-Technica AT-LP5 platenspeler behoort tot de high end klasse. Binnen zijn prijsniveau, wel te verstaan. Ik ben van mening dat high end binnen vrijwel ieder budget te vinden is, de kostentechnische beperkingen in ogenschouw nemend. De AT-LP5 weet op zo’n fijne manier muziek weer te geven en heeft een voor deze klasse zeer goede afwerking, dat ik hem dat predicaat graag verleen.
De veelzijdigheid van deze draaitafel, de mogelijkheid tot uitschakelen van de interne phonotrap, de USB-aansluiting en de prettige bediening zorgen ervoor dat de koper van deze platenspeler niets te wensen heeft. Wie graag eens met een ander element speelt, koopt gewoon een tweede headshell en wisselt zonder een schroevendraaier ter hand te hoeven nemen. Die interne phonotrap slaat zelf overigens ook geen slecht figuur, hoewel een externe voorversterker zoals bijvoorbeeld een NAD PP-4 wel beter klinkt. Dat de interne phonopre in mijn M12 beter klinkt, is natuurlijk meer dan logisch.
Is dan alles lof en prijs voor deze speler? Nee, wees gerust. De armlift en het geleiden van de arm hadden best wat zwaarder (degelijker) aan mogen voelen. De positie van de aan-uitknop ligt enkele centimeters diep achter in het toestel, waardoor de gebruiker met zijn hand ver achter de speler moet reiken om hem aan of uit te zetten en de lagering van de toonarm had zeker wat steviger mogen zijn. Ook lijkt het weergegeven sublaag niet altijd even strak te zijn. Maar gezien de verkoopprijs vallen die punten simpelweg in het niet.
En wie in de markt is voor een platenspeler tot zo’n 650 euro, doet zichzelf een groot plezier door de Audio-Technica AT-LP5 mee te laten wegen in het aankoopproces. De speler is zeer goed afgewerkt, levert een natuurlijk klinkende en ruimtelijke weergave en is klankmatig een neutrale allemansvriend. De standaard meegeleverde stofkap, de uitwisselbare bekabeling en de mogelijkheid voor het aansluiten op een PC en een externe phonotrap completeren die kwaliteiten, wat enkel kan leiden tot een dikke aanbeveling. Waarvan akte.
