Welke streamingdiensten?

De MusicCast-app zelf is vrij clean en helder, wat ideaal is voor gewoon gebruik door iedereen in het gezin. Dat laatste is wel belangrijk, want in veel gevallen luistert niet enkel de inwonende audioliefhebber naar een multiroom-systeem. Ook de kinderen en de partner moeten er mee aan de slag. Gebruik dan bij voorkeur een tablet, want op een groter scherm zijn alle opties van de app helderder voorgesteld, met grote iconen die ook oudere gebruikers perfect kunnen lezen.

In de app koppel je elk MusicCast-toestel aan een kamer, die op zijn beurt voorgesteld wordt door een grote foto. Je kunt daarbij kiezen uit een aantal beelden van ideale woningen die Yamaha aanlevert (verloren sokken of stukken speelgoed zijn nergens in zicht), maar ook foto’s die je zelf hebt gemaakt. Dat is een leuke extra waarmee je de MusicCast-app helemaal persoonlijk kunt maken.

Als het over streamingdiensten gaat heb je bij MusicCast de keuze uit Napster, Juke (de dienst van Mediamarkt), Qobuz en Spotify. Dat is relatief beperkt, zeker vergeleken met vergelijkbare producten van Sonos, Bluesound en Samsung. Sonos pakt uit met tientallen ondersteunde diensten, waaronder Apple Music, en ook de twee anderen hollen niet ver achter. De vraag is of iemand echt al die diensten nodig heeft, maar de keuze hebben is toch belangrijk.

Met Spotify heeft Yamaha uiteraard wel de grootste in huis, maar we missen toch Deezer en Tidal. Ook SoundCloud is een belangrijke die we graag hadden gezien. We verstaan van Yamaha dat er nog een belangrijke toevoeging komt aan de lijst van streamingdiensten, maar het achterliggende bedrijf  – het begint met een ‘A’ en houdt van producten die met een letter 'i' beginnen - moet nog zijn goedkeurig schenken, wat een traag proces blijkt te zijn. Ook andere ontbrekende diensten komen er aan, zeg Yamaha, maar dat zal ook nog even duren.

Qobuz-integratie is voor audiofielen wel heel belangrijk, zeker omdat Yamaha het streamen van aangekochte hi-restitels bij Qobuz toelaat. Daarvoor moet je wel een Qobuz Sublime-abonnement nemen.

Via de MusicCast-app heb je ook toegang tot internetradio. Ook de radiostations van België en Nederland zijn goed vertegenwoordigd, zodat de WXA-50 en WXC-50 probleemloos je radiotuner kunnen vervangen. Leuk is dat app je al in het overzicht van radiostation vertelt in welke kwaliteit ze streamen. Dat is iets dat je vaak pas bij het beluisteren (of zelfs nooit) kunt ontdekken.

Veel instellingen

Als we de WXA-50 en WXC-50 tegenover hun concurrenten plaatsen zien we toch wat verschillen. Een belangrijk punt van onderscheid is dat Yamaha je heel wat meer controle biedt over hun toestellen. Zo kun je bij de WXA-50 het geluid relatief uitgebreid aanpassen aan je smaak en de situatie. Ook de WXC-50 heeft aardig wat instellingen, al zijn bepaalde enkel te selecteren als je het toestel in pre-ampmodus gebruikt.

Het mooie is dat al die extra instellingen je niet meteen lastigvallen. Pas als je dieper graaft in de app kom je ze tegen, wat precies goed is. De geavanceerde opties zijn overigens ook via de webbrowser bereikbaar. Dat laatste is weer een handigheid die custom installers op prijs zullen stellen.

De geavanceerde instellingen zijn voor deze type toestellen heel uitgebreid. Naast een aantal equalizerinstellingen, zijn er handige functies die een groot verschil aan de klank aanbrengen. Zoals een bassboost die best handig is als je heel kleine speakers aan de WXA-50 brengt. Dit inschakelen maakt de klank er niet verfijnder op, maar brengt wel wat leven in de brouwerij als blijkt dat die kleine luidsprekers helemaal niet laag kunnen duiken. Het is akoestisch bedrog, maar in sommige situaties en voor sommige oren vast welkom.

Heel wat mensen zullen de geavanceerde instellingen negeren, maar ze laten wel toe een systeem te bouwen dat tot in de fijne puntjes afgeregeld is. Dat je bijvoorbeeld per bron – zowel streaming als aangesloten – een ingangsniveau kunt bepalen is echt wel handig in sommige situaties. Ook zaken als het startvolume en balanceregelingen zijn handig, met name als je bezig bent met een inbouw of custom install-project. Dit maakt weer duidelijk dat Yamaha bij het ontwerpen van deze toestellen niet enkel dacht aan de doorsnee consument die in zijn woonkamer wil luisteren, maar ook aan de professionele markt. De WXA-50 en WXC-50 zijn daarom bijvoorbeeld best relevant voor horeca-installaties.

Aan de slag

Voor onze test kregen we zowel de WXA-50 als de WXC-50 op bezoek. De Yamaha-versterker koppelden we aan een set Rubicon 6-speakers van Dali. We willen ook ontdekken of de Yamaha’s goed in staat zijn om externe bronnen te streamen, want dat verloopt bij multiroomtoestellen vaak niet zo goed. Daarom hangen we aan de WXA-50 een Denon DCD-1600NE cd-speler aan de analoge ingangen en (we maken het graag complex) een Marantz NA8005 die de rol van USB-DAC speelt voor een Raspberry Pi Roon-eindpunt. De WXC-50 hangen we wat onconventioneel via optisch aan een Chord Mojo en dan een HiFiman HE-760-koptelefoon. Dat zijn zeker geen doorsnee combinaties, maar de bedoeling is om meerdere scenario’s uit te proberen. Het is meteen het nadeel van het testen van zeer veelzijdige toestellen zoals deze… je moet veel meer diversiteit in het testen voorzien. Tegelijkertijd toont dat die noodzaak ook aan dat je met deze Yamaha’s (en bij uitbreiding de meeste gelijkaardige multiroom-producten) gewoonweg bijzonder veel kanten uitkan.

Over de algemene bediening hadden we het al deels. Die is bij MusicCast behoorlijk goed. De app is echt wel helder, met als enige minpuntje dat je een paar keer moet tikken vooraleer je kunt zoeken naar muziek. Dat kan ook enkel per streamingdienst. De universele zoekfunctie van Sonos is dan net iets straffer, zeker als je geabonneerd bent op meerdere diensten én een eigen muziekbibliotheek bezit.

Je zit ook nooit echt te wachten op de MusicCast-app, en dat is heel fijn in het dagelijkse gebruik. Je tikt op het scherm en de muziek begint te spelen. Dit overigens zowel via een bekabelde verbinding als over WiFi.

Als het over de setup gaat, dan kan je niet echt stellen dat Yamaha het moeilijk heeft gemaakt. Je doorloopt een kort stappenplan, waarbij de enige fysieke inspanning het vijf seconden ingedrukt houden van een knop is. We ondervonden wel dat het instellen probleemloos verliep via een iPad, terwijl het via Android wat meer voeten in de aarde had.

Yamaha heeft bovendien veel oog voor details, wat het gebruik van de app nog aangenamer maakt. Neem nu de volumeregeling: als je deze in de app verhoogt, dan verspringt het volume niet meteen naar het nieuwe hogere niveau. De aanpassing verloopt geleidelijk en stopt als je jouw vinger van het scherm neemt, waardoor je heel exact kunt afregelen. Verlaag je het volume, dan verspringt het volume wel meteen naar het lagere punt. Dat is gewoon heel slim en nuttig in het echte leven. (Wie toch liever van de klassieke aanpak houdt, via de instellingen kun je de volumeknop gewoon lineair laten reageren)