Advantage
De range van Advantage met massief aluminium fronten ziet er bijzonder gelikt en strak uit. De voorversterker en de inmiddels niet meer leverbare S1 cd-speler hebben dezelfde afmetingen, 12 cm hoog, 45 cm breed en 40 cm diep (noot: de S1 wordt binnenkort vervangen door een DVD/SACD speler). De S2 herbergt aan de linkerzijde drie kleine knopjes op het front en in het midden een grote volumeregelaar. Deze loopt aan de rechterzijde over in de display. De S2 heeft regelbare inputs, dus alle apparaten kun je even hard laten klinken wanneer je van de ene naar de andere bron schakelt, een mooie vinding die je niet vaak meer tegenkomt. Daar komt nog bij dat de S2 voorversterker van zowel gebalanceerde als ongebalanceerde in- en uitgangen is voorzien. Daar blijft het niet alleen bij, maar de hele S2 is gebalanceerd opgebouwd. Komen wij aan bij het laatste onderdeel van de elektronica en dat wordt dus een elektriciteit/krachtcentrale in de vorm van de S150 eindversterker. Dat is geen kleine jongen, hoewel hij niet abnormaal zwaar is. De cijfers liegen er niet om, zo bezit hij een trafo van 1800 VA en is hij voorzien van in totaal maar liefst 120.000 uF. Dit alles zorgt dat de versterker 2 x 150 watt bij 8 ohm kan leveren, hoeveel de eindbak bij 4 ohm afgeeft is mij niet bekend. Maar dit moet genoeg zijn gezien het gemak de eindversterker de luidsprekers aanstuurde. Ook de eindbak is van zowel gebalanceerde als ongebalanceerde ingangen voorzien. Waar m’n vriendin een opmerking over maakte (en terecht denk ik voor een vrouw) is dat er gebruik werd gemaakt van verschillende kleuren blauwe lampjes. Het schijnt voor ontwerpers een moeilijke opgave te zijn om de verlichting in één kleur te houden. Misschien een kwestie van smaak en/of persoonlijke voorkeur.
Onder stroom
Dan uiteindelijk komt het moment dat alles is aangesloten en de apparatuur onder stroom gezet kunnen worden. Als alle lampjes branden, we geen gekke geluiden horen, geen rook zien en geen brandlucht ruiken, is dat meestal wel een goed teken en kan de eerste cd in de lade. Vincent stopt de HDCD-sampler 2 van Reference-Recording in de lade en gaat zitten luisteren om te beoordelen of de set voor zover mogelijk optimaal staat afgesteld. De luidsprekers stonden op ongeveer dezelfde afstand als mijn Avalons gewoonlijk staan, alleen staan de Audiodata’s naar binnen gedraaid. Uiteindelijk heeft Vincent mij met de spulletjes alleen achter gelaten en heb ik snel de lege dozen naar boven gebracht, voordat ik weer commentaar krijg van m’n vriendin en de vraag of het hier een uitdragerij is en heb ik de spullen de rest van de dag lekker warm laten spelen. ’s-Avonds ben ik eens voorzichtig gaan luisteren omdat ik mij toch niet kon bedwingen om de spullen minimaal 24 uur zachtjes te laten spelen. Die avond hoorde ik al de set over redelijk wat potentie beschikte, dat kon nog wat worden de rest van de luistertijd. Wat hebben wij zowel gedraaid, het gebruikelijke cd-materiaal evenals en eigenlijk niet de bedoeling de aloude zwarte ronde schijven.
Daar het een flink systeem betrof ben ik ook gelijk maar groots begonnen, de cd Puls van Pink Floyd. Daarin kwam naar voren dat de set een groot opgezet beeld weet op te bouwen. De instrumenten zijn goed te volgen en staan stabiel op hun plaats. Het laag lijkt in eerste instantie niet aanwezig, maar het is er wel degelijk alleen erg strak en slank. Een groot voordeel van de gesloten kast.
