Bediening
Beide apparaten laten zich prettig door de gebruiker bedienen. Over de cd-speler zijn geen bijzonderheden te vermelden, afgezien van de eerder genoemde “fast” button. De bediening is gewoon erg prettig. De versterker is echter afwijkend t.o.v. zijn meeste broers. Bij het indrukken van de powerbutton schakelt de versterker niet direct in. Eerst draait de versterker het volume volledig terug. Daarna zullen er waarschijnlijk allerlei controle’s plaatsvinden waarna de verversterker na ongeveer 10 seconden inschakelt. Via de afstandbediening van de versterker valt direct een ingang te kiezen m.b.v. een van de cijfer toetsen. Uiteraard kan ook het volume via de remote geregeld worden. Gezien de gevoeligheid lukt dit echter niet secuur. Ook met de volumeknop op de versterker moet men voorzichtig te werk gaan. E.e.a. staat gauw te hard. Nou ben ik een buizenversterker met ongeveer 3 keer minder vermogen gewend maar van mij had de ingangsgevoeligheid van de versterker zeker gehalveerd mogen worden. Voordeel hiervan is dat men dan een prettiger en groter regelbereik heeft. Overigens heeft 99% van de HiFi apparatuur een te hoge gevoeligheid. Er zijn maar weinig merken die b.v. een instelbare gevoeligheid hebben aan de ingang. (Quad, Meridian en enkele anderen)
Luisteren
De versterker en cd-speler zijn gezamenlijk als set beluisterd en vervingen dus tijdelijk mijn eigen apparaten. Tijdens het inspelen van de set bleek al dat de muziek die er over weergegeven wordt wel degelijk kan pakken. Meerdere keren heb ik tijdens de inspeel periode swingend staan afwassen. Deze set klinkt een keer niet zoals de vele Engelse sets, hoe mooi deze soms ook kunnen zijn, begrijp me niet verkeerd. In vergelijking met mijn eigen set klonk het geheel, analytischer, klinischer en killer. Detaillering en ruimtelijke weergave waren zoals deze horen te zijn. Opvallend was dat de detaillering wat meer naar voren geplaatst werd en meer opviel. Lage tonen werden door de versterker zeer strak weergegeven, zoals dat verwacht mag worden van een transistor versterker. Het middengebied was enigszins terughoudend te noemen.
Een cd die ik zeer veel gedraaid heb, is de cd van een jazz trio genaamd Velvet. Deze cd is opgenomen in een boerderij en de engineer is tijdens de opname van de knoppen afgebleven. Hierdoor is een cd ontstaan die zeer fraai is opgenomen. Het nummer “I will wait for you” begint met enkele piano klanken die op de meeste sets wat hard en fel kunnen overkomen. Zo ook hier. De fraaie zang van Deborah Langman die volgt toont vervolgens een emotie waar je ademloos naar kan luisteren terwijl de tranen je bijna in de ogen schieten. Door de tamelijk klinische eigenschappen van de Vecteur set wordt haar stem zeer helder maar fraai weergegeven.
Een cd van geheel andere bodem is de cd Mephisto op Reference recordings.
Diverse nummer staan hier garant voor klassiek vuurwerk. Ook hier toont de set hetzelfde beeld als eerder beschreven. Fraai (analytisch) hoog, strak laag en meer dan voldoende power.
Eric Clapton “Unplugged” klinkt lekker dynamisch en krachtig. Ik ervaar echter niet de beleving die ik normaal wel heb. De cd van Lenette van Dongen “Jagadamba” biedt zoals altijd veel detail en plaatsingsinformatie. Hier toont de Vecteur set zijn kunnen en laat prima horen waar de geluiden vandaan komen. Haar stem fraai upfront plaatsend binnen het beeld.
