REVIEWQuad

Quad 11L en 12L

Werner Ogiers | 10 juli 2003 | Quad

Kastje

quad_20-05-03

Voor mij moet een luidspreker eruitzien als een houten kistje met een doekje voor, als een meubel dat niet te hard opvalt in een interieur. En de Quads stellen niet teleur. Of toch niet echt. Geheel anders dan de Wharfedales met hun commerciele plastieken frontjes ademen de 11L en 12L luxueuze eenvoud uit. Het begint al met de verpakking: elke speaker zit in zo`n stoffen beschermzak waar je normaal een dure handtas in tegenkomt. De reden wordt snel duidelijk: de Ls zijn afgewerkt in een hoogglans pianolak van ongekende kwaliteit. Eigenlijk geldt dat voor alle aspekten van deze luidsprekers: de keurige frontjes, de vergulde aansluitklemmen (ook voor banaanstekkers), zelfs het plaatje met het serienummer ... alles ziet er duur uit, en voelt precies en solide aan.

Geweldig dus. Als je van pianolak houdt, natuurlijk. Wat wij helemaal niet doen. Scharlaken is voor Ferrari`s. Pianolak is voor piano`s. Luidsprekers moeten houten kistjes zijn. Daarom, Quad, overweeg toch maar eens een of twee versies uit te brengen in standaard beuk of rosewood. (U bent het natuurlijk niet verplicht het met me eens te zijn. Toch niet altijd.)

Met zijn 32.5 x 19 x 24 cm erft de 11L de afmetingen van de 10L. Zelfs de woofer is even klein: een 12 cm kevlar conus. De 12L heeft in alle dimensies een of twee centimetertjes meer, maar vooral, bezit een veel forsere 17 cm woofer. De tweeter is in beide gevallen hetzelfde, een 25 mm textielkoepel die volgens de specs ruim voorbij 20kHz gaat. Wie meer over de techniek wil weten moet maar eens op Quads website rondkijken. Daar zie je overigens ineens de 21L en 22L vloerstaanders

Meten is weten

Ik heb de Behringer UltraCurve 8024 digitale equalizer misbruikt om wat primitieve metingen te doen, op een meter afstand, op de as, en in een sterk gedempte omgeving. Daarbij viel op dat de 11L beneden 200Hz een lichte reductie in niveau vertoont, -3dB, om vanaf 80Hz scherp af te vallen. Dit relatief gebrek aan laag wordt gecompenseerd met een langzame hoogafval tussen 1 en 6kHz, waarna boven 12kHz het hoog definitief wegrolt. Dit klinkt allemaal dramatisch, maar het hele gebied van 200Hz tot 20kHz valt nog wel binnen de gebruikelijke +/-3dB normen. Het 80-200Hz plateau wijst erop dat wandopstelling geprefereerd is: het ontbrekende laag wordt dan ingevuld door reflekties uit de onmiddellijke omgeving. Met losse testtonen blijkt 50Hz er nog mooi uit te komen, in die opstelling, maar 31Hz helemaal niet meer.

De 12L meet nogal anders. Het niveau is mooi vlak tussen 70Hz en 2kHz, en het hoog loopt minder opvallend af. Er is zelfs een kleine heropleving boven 10kHz (kan aan de meetmethode liggen). Bij 50Hz is de afval amper 7dB. Duidelijk een luidspreker die meer breedbandig is opgevat en liefst vrijstaand wordt gebruikt.

(Over die Behringer schrijf ik ooit misschien nog wel een rapportje, maar in afwachting stel ik voor dat jullie er allemaal eentje kopen en de handleiding alvast doornemen ...)

MERK

EDITORS' CHOICE