Einfügen
Voor de test van deze energie vernietigende voeten heb ik me beperkt tot dat deel van mijn audio set dat normaliter altijd op kleine Master Base 1 plaatjes staat. Dan heb ik het over mijn digitale frontend en mijn versterkercombinatie bestaande uit het CEC TL 5100 snaar aangedreven CD transport, de North Star Model 3 24/96 D/A converter en de D/D converter & upsampler North Star model 4 en de beide GamuT’s; de voorversterker C2R en de eindversterker D200. Alle bekabeling is van Siltech. Het digitale deel is onderling gebalanceerd verbonden met G3 HF9 en de Model 3 geeft zijn signaal single ended via Classic SQ28 aan de C2R. Deze maakt, gebalanceerd, de connectie met de D200 met, wederom, Classic SQ28. De Classic LS28 luidsprekerkabel zorgt er voor dat het signaal mijn single wired op de tweeter aansluitingen aangestuurde – overigens niet op Master Base 1 staande - Sonus Faber monitoren bereikt. Tweeter en woofer zijn onderling verbonden met Nirvana jumpers en alle netsnoeren zijn van het type SPX-30 uit de genoemde Classic lijn.
Zuhoren
In het verleden zijn de effecten van plaatsing van Master Base eerder aangegeven in een artikel van Rene van Es. De meerwaarde was in mijn set het duidelijkst waarneembaar bij mijn CD drive. Het ligt dan ook voor de hand om daar de test uit te voeren. Ik verwijder de Master Base en na enige tijd de voeten van mijn CEC drive tijdens het spelen rechtstreeks op de granieten onderplaat te hebben laten rusten - om weer een indruk te krijgen van het geluid zonder dat er gebruik gemaakt wordt van een tweak – plaats ik de drie 20 mm hoge Audioplan Sicomin Gerätefüsse. Een verschil is dat de Füsse niet de poten maar de bodemplaat van het apparaat ondersteunen. Met andere dempers - waaronder die van Harmonix - opgedane ervaring heeft me geleerd dat, afhankelijk van de plaatsing ervan, het effect sterk kan variëren en dat twee van de drie voeten in ieder geval het best onder respectievelijk het loopwerk en de voeding geplaatst kunnen worden. Bij de plaatsbepaling van de derde demper is dan alleen nog de vraag van belang welke plek het apparaat de grootste stabiliteit verleent. Een tweede verschil is de samenstelling van het materiaal waar de dempers uit opgebouwd zijn. Master Base is een combinatie van aluminium en kunststof terwijl de Füsse uitsluitend opgebouwd zijn uit – overigens een andere – kunststof. Door vorm, kleur en plaats vallen de Duitse onderzetters ontegenzeggelijk minder op onder de componenten.
Bij de eerste opname die ik draai springt één van de kenmerken direct al naar voren; de snelheid waarmee de gitaar van Badi Assad weergegeven wordt; een felle attack. De gitaar heeft aan presentie gewonnen. Hetgeen trouwens ook geldt voor stem en piano van Patricia Barber. Zowel in het hoog, het midden, als het laag. Niet alleen de attack van de aangeslagen noot klinkt pregnanter, ook het klanklichaam van diezelfde noot krijgt meer tekening. Doug McLeod laat horen dat het laag wat doorzichtiger is en dat ook de dynamiek wat toeneemt. Uiteraard heb ik meer CD’s gedraaid maar deze onderschrijven slechts wat deze eerste drie schijven al direct duidelijk maken.
Dat er een constateerbare verandering, en in mijn optiek verbetering, optreedt op het moment dat de dempers hun werk doen is buiten kijf. De Füsse bewerkstelligen in mijn systeem vrijwel hetzelfde effect als de Master Base plaatjes dat nu al enige maanden doen. Ten opzichte van de plaatjes klinken de Füsse een tikje droger.
