Ik wist niet wat ik mocht verwachten van deze compacte Monitor. Vaak klinkt professionele apparatuur vrij klinisch en kil. Om dat te bepalen is er maar één optie: luisteren. Nirvana’s "MTV Unplugged" lijkt mij een uitstekende LP om mee te beginnen. Zodra de eerste tonen uit de luidsprekers vloeien verandert mijn luisterruimte langzaam in de studio waarin de LP is opgenomen. De stem staat in een ruimte, de galm is aanwezig en het aanwezige publiek maakt de intieme sfeer compleet. Het gitaarwerk van leadzanger Cobain kent een uiterste verfijnde precisie, evenals dat van zijn medemuzikanten. En al vrij snel valt het transparante en doortekende geluidsbeeld van de Alesis op.

Zonder daarbij kil of gevoelloos te klinken, wel snel en direct. Ik blijf nog even bij de MTV-collectie met Alanis Morisette. Deze zangeres heeft de fabelachtige gave haar stem van een ongekend venijnig en wreed randje te voorzien, iets dat via de Alesis perfect weergegeven wordt. Degene die de CD goed kent moet maar eens naar "You Oughta Know" luisteren. De woede in haar dendert, zeker op een hoger volume, de kamer in. We blijven in de wereld van de liefde steken maar maken de overstap naar een geheel andere orde van grootte. George Michael’s "Songs From The Last Century" verdwijnt in de CD-speler en al snel beland ik bij het dramatische en melancholieke "Roxanne". Een cover van The Police over de welbekende Roxanne, een vrouw die het oudste beroep van de wereld uitoefent. Het gaat mij tijdens dit nummer te ver om te zeggen dat Roxanne, gekleed in rode jurk zich voor mij zittend, in het schijnsel van glanzend "Rode Licht" posteert.

Maar relatief gezien komt ze een heel eind. De opvallende schelle "S"-klanken van de Griekse zanger die mij op veel systemen irriteren vallen gelukkig mee. De Alesis scoort hier in ieder geval goed mee. De CD is rijkelijk voorzien van diepe laagweergave die net als met CD’s van Patricia Barber menig systeem om zeep weet te helpen. Ik gebruik ze vaak als referentie om te zien wat de speakers in de laagste regionen doen. Geen probleem in deze set-up, de woofers geven geen krimp en in combinatie met de kleine poort aan de achterzijde wordt een verbluffend strak en diep laag weergegeven. Ook met gesproken zang van Laurie Anderson weet de Monitor raad. De stem staat in het niets, het laag dendert en dondert. De karakteristieke stem van Cassandra Wilson kent op hoog volume, tijdens harde uithalen, een rafelig randje. De plaatsing van instrumenten en stem zijn goed. De percussie wordt scherp van elkaar afgetekend neergezet. Ik keer terug naar het vinyl. Toto heeft het hoogste woord met "Rosanna". De dynamiek bij luid afspelen is van een ongekend hoog niveau voor de afmeting van de speaker. Dat zal mede te maken hebben met het feit dat de Monitor die speciaal voor studio’s is ontworpen tijdens de eindmix als afluisterspeaker diende. Om zo zelfs de kleinste details in de opname niet te missen is het van belang dat het geluidsbeeld en de dynamiek op hoge volumes stabiel blijven en niet geknepen worden. Gebeurt dat namelijk wel, dan gaat veel opgenomen informatie verloren. De klankkleur bij live-opnamen van bijvoorbeeld Pink Floyd en de Simple Minds is fenomenaal, maar helaas is het podium meters gekrompen. Zowel van links naar rechts als van voor naar achter. Het geluidsbeeld loopt naar achteren toe minder ver door dan wat ik normaal gewend ben. Ondanks dat het beeld niet gigantisch groot is blijft de spreiding van de instrumenten duidelijk waarneembaar. Het geluid treedt daarbij in beperkte mate buiten de luidsprekers.

Ik ben absoluut geen voorstander van muziek in welk surround-formaat ook en beschik (nog) niet over een surround-opstelling. Waarom zet ik het woordje ‘nog’ tussen haakjes? Ik kijk wel veel films en dat is voor mij de enige reden om eventueel een surround-systeem aan te schaffen. Ik heb gedurende de tijd dat ik de Monitors als luidsprekers gebruikte flink wat films gezien. En dat gaat echt heel erg goed ondanks dat de luidsprekers over een relatief smalle en ondiepe afbeelding beschikken. Het nadeel wordt ruimschoots gecompenseerd door de levendigheid en de speelsheid waarmee de speaker met de aangeboden informatie omgaat. Als ik niet veel geld tot mijn beschikking heb en toch wil genieten van een surround-opstelling van een behoorlijk hoog niveau dan is de keuze tot aanschaf van een aantal Monitors snel gemaakt. Dan hebt u bovendien meer geld over voor een goede decoder en dvd-speler. Plaats bij de Monitors een goede center en sub en u bent ervan verzekerd dat u voor een laag bedrag een ongekend hoog niveau in uw toekomstige Hometheater haalt.

Conclusie

De Alesis Monitor One Mk II is een luidspreker voor jong en oud. Hij biedt bijzonder veel luistergenot voor het geld, maar zal door het vrij analytische karakter niet ieders luidspreker zijn. Toch weet ik zeker dat ze een heel grote groep liefhebbers kunnen bekoren die de directheid, dynamiek, snelheid en oog voor detail waarderen. De luidsprekers hebben niet veel vermogen nodig om hun muzikale kunsten tot uiting te brengen. Dat de versterker van enig kwalitatief niveau moet zijn moge duidelijk zijn. Al hoeft dat echt geen vermogen te kosten. Let daarbij goed op dat de versterker een enigszins "warme klank" heeft anders zou het wel eens onbedoeld verkeerd uit kunnen pakken. Een heel mooie oplossing is, gezien het rendement en de makkelijke impedantie, een buis. En met een goede, niet al te grote, buizenversterker moeten hier zeker muzikale wonderen kunnen worden verricht. Toen ik voor de recensie de prijs van de luidsprekers vernam had ik mijn bedenkingen. Kan er voor zo’n laag bedrag tegenwoordig nog een fatsoenlijke luidspreker op de markt gezet worden? Eén ding is zeker: bij Alesis zijn ze daar met de Monitor One Mk II heel goed in geslaagd. Voor slechts 195 euro per paar en het verrichten van een kleine modificatie haalt u een stel gigantisch goede luidsprekers in huis waar u absoluut van kunt genieten. 



Prijs:
Alesis Monitor One Mk II 195 euro per paar

Importeur:
Electricsound
Radioweg 5
1324 KW Almere
Tel : 036-5460020
Fax : 036-5460029
Web: www.electricsound.com