De juiste lichtnetfase werd met behulp van een digitale multimeter vastgesteld, waarna de C515BEE de kans kreeg om in te spelen. Van Paula Cole`s HDCD-gemasterde CD This Fire werd de track Carmen beluisterd. Dit is een mooie opname van een minimale bezetting; zang, zacht gitaarspel en percussie. De eerste paar tikken op de kettle-drum kwamen meteen met een plastische presentatie, een goede ruimtelijke afbeelding en een ronde, rijke klank naar voren. Miss Cole`s licht hese/zuchtende zang kwam verleidelijk over en werd `laid-back` gepresenteerd. Haar stem werd met minder presence gepresenteerd dan met de Marantz CD 5001 speler, maar de NAD speler wist zijn non-confronterende middentonenweergave goed te balanceren met een rijke tonaliteit en vloeiendheid, waardoor de muziek een verhoogde aantrekkingskracht kreeg. Het gitaarspel klonk tonaal natuurlijk maar werd bij de aanzetten wat afgerond. De bekkens kregen een ruimtelijke afbeelding mee en waren verfijnd van klank. Het geheel klonk uiterst ontspannen waarbij met name de intieme sfeer van deze track goed uit de verf kwam.
Wanneer muziek bij verschillende display-standen werd beluisterd (om te bepalen of ze invloed hadden op de weergave) was er praktisch geen verschil hoorbaar. Het display bleef desondanks tijdens de luistersessies -voor de zekerheid- uitgeschakeld. Van de Crowded House CD Woodface werd de track Four Seasons In One Day gedraaid. De door Paul Hester met brushes gespeelde drums werden compact afgebeeld maar kwamen wel met een behoorlijke plastische aanwezigheid en een vloeiende klank naar voren (oftewel: `Shhh-Shhh`, geen `Tsss-Tsss`, wat veel budget CD-spelers er van maken). Neil Finn`s zang werd op gearticuleerde en ontspannen wijze weergegeven. De piano kwam met solide klinkende linkerhand-partijen naar voren en was tonaal aan de warme kant. De achtergrondzang kwam mooi los van de weergevers maar miste desondanks wat aan lucht. Het geheel kwam met een goede zeggingskracht en een coherente presentatie naar voren. De weergave was weliswaar minder `ontrafelend` dan dat van enkele andere spelers, maar ook heel overtuigend voor wat betreft natuurlijke tonaliteit en plastische presentatie.
De CD Two Nights Solo van de gitaarvirtuoos Terry Tufts werd tevoorschijn gehaald om de track Soaker (live performance van solo akoestisch gitaarspel) te beluisteren. Het pijlsnelle finger-picking snarenspel was met gemak te volgen en bleef overzichtelijk, wat mede te danken was aan de goede timing waarmee de muziek werd weergegeven. De greepwisselingen werden met een duidelijk contrast weergegeven terwijl de kleinste nuances in het spel iets onderbelicht overkwamen. Er kon flink luid worden gedraaid zonder dat er sprake was van luistervermoeidheid.
De John Lee Hooker CD Chill Out verdween in de lade van de NAD om de track Annie Mae optisch af te tasten. De bluesclub sfeer van deze muziek kwam goed over en het typische rokerige stemgeluid en de losse uitspraak van John Lee Hooker werden uitstekend weergegeven. De bas klonk stevig en elastisch terwijl de piano solo lichtvoetig en lekker soepel klonk. Het was niet de meest heldere presentatie, maar het toetsenspel kreeg een opmerkelijke presence mee. De met brushes bespeelde drums werden goed in de diepte afgebeeld. John Lee Hooker`s lach tegen het einde van deze track bracht een brede grijns op het gezicht van deze schrijver. De NAD had blijkbaar geen moeite om de muzikale `message` van deze muziek over te brengen.
De 2 Meter Sessies Volume One CD werd uit de platenkast gehaald om de track Anchorage van Michelle Shocked te beluisteren. Deze close-miked opgenomen sessie kwam met een stevige sound naar voren zonder dat er sprake was van ongecontroleerde `dreun` bij de harder aangeslagen snaren. Het snarenspel had nog wat impulsiever mogen klinken maar de flow en tonaliteit waren van hoog niveau. Haar stem klonk uitgewogen en ontspannen, zonder teveel sibillance-nadruk (2 Meter Sessies CD`s zijn vaak tamelijk sibillance-kritisch). De mooie karakteristieke wisselingen in de intensiteit van haar zang kwamen goed uit de verf waardoor de prettige cadans van deze song des te aanstekelijker werd. Bij deze singer-songwriter sessie was er sprake van een sterke muzikale betrokkenheid.
