De Diamond 10.5 mag zijn kunsten vertonen in combinatie met mijn referentie set. Bestaande uit een vM MA240 en PA535 versterker combinatie. Digitale bronnen zijn een vM SA230 multispeler en een NAD T577 Blu-Ray speler. Voor analoge weergave is een Funk Vector draaitafel met Shelter 301 element beschikbaar. Bekabeling is van Siltech en Sharkwire, luidsprekerkabels zijn van Inakustik type 1102. Alle apparatuur is aangesloten op een dedicated geaarde stroomgroep waarbij digitale en analoge apparatuur beide een eigen verdeeldoos hebben. In de praktijk zal de Diamond 10.5 niet zo snel met een dergelijke set gecombineerd worden, een “serieuze” av receiver ligt meer voor de hand.
Echter hoogwaardige elektronica in combinatie met een wat betaalbaarder speaker geeft vaak verrassende resultaten. De luidsprekers worden opgesteld aan de hand van de bijgeleverde handleiding. Circa 2 meter uit elkaar met voldoende ruimte tot de achter- en zijwanden. Min of meer op dezelfde plaats waar normaal mijn Audiovector S3 Avantgarde Arreté speakers staan. Enig verschil is de mate van indraaien. De Wharfedale speakers dienen fors ingedraaid te worden in tegenstelling tot de Audiovector’s, die slechts een heel lichte toe-in nodig hebben om een mooi stereobeeld neer te zetten. Om de speakers van de ondergrond te ontkoppelen worden de meegeleverde spikes gebruikt in combinatie met Target Spike Shoes.
Ik leg de speakers direct het vuur na aan de schenen en begin met het album Never Can Say Goodbye van Trijntje Oosterhuis. Dit is een album met louter nummers van Michael Jackson die Trijntje in eerste instantie slechts voor privé doeleinden opnam. Begeleid door haar vaste gitarist Leonardo Amuedo zijn de liedjes ontdaan van alle franje en gaat ze helemaal terug naar de basis. De songs zijn stuk voor stuk zo goed dat ze moeiteloos overeind blijven. Wanneer Trijntje uithaalt heeft haar stem een ietwat metalig rafeltje wat sommige speakers kunnen accentueren waardoor het onaangenaam wordt. De Wharfedale Diamond 10.5 heeft hier totaal geen last van, sterker nog, de speaker neigt zelfs heel licht naar de andere kant waardoor haar stem iets minder uitgesproken klinkt.
Het gitaarspel van Leonardo krijgt een vleugje warmte en komt heel mooi los van de speakers. Dit is sowieso een punt wat direct opvalt bij het beluisteren van deze luidsprekers, het gemak waarmee een 3D beeld opgebouwd wordt in de ruimte. Wanneer bijvoorbeeld de achtergrondzangeressen inzetten klinken deze ruim buiten de speakers en keurig op afstand achter Trijntje.
