Waar Henk vooral zijn naam definitief mee vestigde is met platenspelers en buizenversterkers. Natuurlijk 30 jaar geleden was er niet anders, behalve cassette decks, radio en bandrecorders. Dus gebruikte je platenspelers. Met een buizenversterker want transistor was in die tijd nog lang niet uitgerijpt en vaak niet om aan te horen. Elke platenspeler stelde Henk persoonlijk af en hij bouwde het element erin. We proberen te tellen hoeveel elementen hij in zijn loopbaan in handen gehad moet hebben en er valt een getal van rond de 25.800 stuks. Hmm, dan weet je wel iets van platenspelers denk ik. Henk kan iets bijzonders met een platenspeler wat bijna niemand anders kan.

En dat komt door een uniek paar ogen. Henk: “Ik ben op enig moment naar een oogarts toegegaan op aanraden van de huisdokter omdat ik zoveel hoofdpijn had. De uitslag kwam in de vorm van een medische term die ik helemaal niet kende. Daar gaan mijn ogen dacht ik, dat komt niet meer goed. Het tegenovergestelde bleek waar te zijn. De oogarts vertelde mij dat ik een gezichtvermogen heb van 200%. Hoe kan dat nou vroeg ik? Nou antwoordde de arts, een mens ziet normaal 100%, sommige diersoorten zien echter veel meer tot maximaal het achtvoudige van de mens in scherpte, scherptediepte en detail. Jij ziet twee maal zoveel als normaal. Dat belast het deel van je hersenen waar de visuele informatie wordt afgehandeld zo zwaar dat je hoofdpijn krijgt. Dus Henk, je krijgt een bril waarmee je slechter gaat zien. En inderdaad, de hoofdpijn verdween, samen met mijn scherpe zicht. In de winkel had ik er echter nog steeds profijt van. Door de scherpte en de grote scherptediepte was het afstellen van een draaitafel heel gemakkelijk te doen. De geometrie die zo belangrijk is kan ik heel exact zien. Bovendien heb ik een paar oren die iets kunnen waarnemen, een testplaat en een oscilloscoop. Daarmee stel ik platenspelers af. Wat ik dacht dat een nare ziekte was, bleek alleen maar de reden dat ik dingen kan doen die niet voor iedereen zijn weggelegd. Zo ben ik ook nog een tijdje lid geweest van een schietclub. Een schutter ziet door zijn vizier de roos scherp. Als hij dichterbij focust ziet hij het vizier. Ik zie beide tegelijk scherp en schiet daarom veel vaker in de roos. Toen was de lol eraf”. Henk die vol zit met verhalen heeft ook iets met zijn testplaat. Hij heeft een stapel verschillende maar valt altijd terug op een dertig jaar oud exemplaar. Die kent hij door en door en als hij een afwijking ziet op de scoop, dan weet hij uit ervaring welke instelling te veranderen. De testplaat is niet meer verkrijgbaar en Henk zou ten einde raad zijn als de plaat onherstelbaar beschadigde. Het is aan Symfonique te danken dat Henk een gloednieuw exemplaar heeft liggen mocht de onvermijdelijke Murphy ooit toeslaan in Sneek.

 
Audio Selectief heeft de naam platenspelerkenner bij uitstek te zijn. Maar Henk schuwt zeker de nieuwere media niet. Natuurlijk heeft hij CD-spelers en SA-CD spelers. Ook beeld is er te vinden en Home Cinema in diverse opstellingen. Buizenversterker staan broederlijk naast transistor types. Merken als NAD, Marantz, Denon, T+A en Audion staan er. Maar ook Accuphase en Consonance. Exposure, Audio Analoque, Unison Research en van Medevoort. In de range aan luidsprekers valt mijn oog steeds op twee merken: ASW en Klipsch. ASW is best een onbekende in ons land en kom ik zelden tegen. Klipsch zie je ook niet overal. Zou dat laatste merk iets te maken hebben met de vriendschap tussen Henk en Frits de Vries van Audio-Import? Opvallend ook een achteloos neergelegd exemplaar van het boek over de levensloop van Paul Klipsch in de luisterruimte. Klipsch luidsprekers hebben het voordeel van een hoog rendement en dat sluit aan bij…… juist bij buizenversterkers. Op jacht naar de schatten van Henk kom ik steeds meer platenspelers van Transrotor tegen in de diverse luisterruimtes en de showroom. Tevens VPI, Thorens, Roxsan en Clearaudio. En zelfs een Goldring instapmodel staat donker grijs uit te stralen. Allemaal gereed om hun kunstjes te vertonen op genoemde luidsprekers of op een Thiel of Dali exemplaar.

Henk heeft overduidelijk zijn voorkeuren. Henk: “Jij weet toch iets van platenspelers René? Want je schrijft erover op jullie site. Waarom heb je dan ooit gekozen voor een plexiglas exemplaar dat mooi oogt maar minder klinkt dan zijn eenvoudiger uitgevoerde MDF broertje?” Als ik antwoord dat het oog ook wat wilde en ik naast design zocht naar een betaalbaar product kan Henk de redenering wel volgen. Al heb ik de stellige indruk dat uiterlijk hem niets doet. Een zijstapje naar zijn gezichtvermogen doet Henk nog opmerken dat hij toch alles ziet. “Uiterlijk vertoon heeft toch geen zin, al smeren dames zich helemaal vol met verf, ik zie met mijn ogen nog steeds de oneffenheden en de poriën. Dus dat smeren hoeft voor mij niet.” Nuchter merk ik op dat “smeren” in de Randstad opmaken heet en design belangrijk is voor we terug gaan naar mijn platenspelerkeuze. Gelukkig heb ik nu iets anders thuis staan en dat kan duidelijk beter de goedkeuring dragen. Volgens mij jeuken Henk zijn handen om ook mijn speler eens even aan de tand te voelen. Zoals hij dat ook voor veel klanten doet. Waar hij overigens wel geld voor vraagt want Henk en Aleida hebben een nering te drijven.