Dus na 40 jaar is Raf weer geconcentreerd op de oude lokatie Rijnstraat waar ook alles begon. Van de staf, eerst bestaand uit Amnon Rafalowicz, Karel Daniels en Ton Smeets, is het personeelsbestand nu uitgekomen op 100 mannen en vrouwen. De kantoren boven de winkel herbergen dan ook al de daarbij behorende afdelingen als personeels- en financiële zaken naast inkoop, logistiek en secretariaat.
In 1969 heeft de winkel twee luisterruimtes en een specifiek aanbod. Met het assortiment onderscheidde Raf zich al snel van de concurrentie. Zo aan het begin van de jaren ’70 was het gewoon dat importeurs bepaalden welke winkel welke merken mochten verkopen. Als je al Yamaha verkocht, dan mocht je geen Denon in je assortiment opnemen. Die mentaliteit paste niet bij Raf. Die wilde de klant de keuze geven om een set samen te stellen zonder merk-beperking. Die opstelling, gevoed door het net even verder kijken dan het kleine Nederlandse kringetje, zorgde wel dat klanten van Raf klanten bleven en nu nog zijn. Een gevleugelde uitspraak uit die tijd schijnt “Eerst Raf zien en dan sterven” te zijn. Ton’s ogen lichten op achter zijn bril bij het uitspreken ervan.
En nu doet Raf nog steeds hetzelfde, zij het dat er een ander medium aan te pas komt . Ze stellen nog steeds kant en klare sets samen maar presenteren die nu op internet. Daarnaast is het natuurlijk altijd mogelijk naar de Rijnstraat te komen om te luisteren naar een voorgestelde set en deze eventueel naar persoonlijke smaak aan te passen door bijvoorbeeld andere luidsprekers in te zetten.
Ton is zelf nog steeds verliefd, zoals hij het zegt, op Audio Research als elektronica merk. Thuis combineert hij deze apparatuur nu met Leema Xone luidsprekers. In dit geval mooi afgewerkt in zwarte pianolak. En dit brengt het onderwerp van gesprek op wat er veranderd is in de loop van de afgelopen vier decennia op het gebied van luisteren. Ton bekent dat hij aanvankelijk enkel naar gitaarmuziek luisterde en die in groten getale aanschafte. The Shadows, The Ventures, Ton had zelfs een winkel gevonden die enkel gitaarmuziek in de schappen had staan. Deze collectie LP’s en later ook cd’s heeft nog steeds een plekje in huize Smeets. Later, mede onder invloed van de medewerkers van de muziekafdeling van Raf die Ton – aanvankelijk met enige overredingskracht – meenamen naar live concerten, zelfs van hard-rock bands, is Ton’s muzieksmaak breder, zeg maar gerust heel breed geworden.
Met de opkomst van de muziek DVD is er nog meer veranderd. Niet alleen in de Raf winkel, maar ook bij Ton. In de winkel kwamen steeds meer schermen tussen de luidsprekers. Net als veel klanten ontdekte de algemeen directeur dat hij wel het geduld kon blijven opbrengen om een hele muziek DVD ‘uit te zitten’ maar dat hetzelfde bij een muziek cd te veel moeite kostte. Stil voor je uit zitten luisteren bracht niet meer de oude voldoening, kijken naar muziek wel weer. Uiteraard in combinatie met een mooie set met een mooi geluid
