Analoog

René van Es | 14 februari 2008 | Fotografie René van Es

De platenspeler is aan de beurt. Het is een gloednieuwe P3 waar Bram net het element heeft ingebouwd. Gedurende de luistersessie is het fascinerend om te horen hoe de speler verandert in positieve zin naarmate hij langer draait. Met een lp van Ray Brown, die als eerste zijn rondjes draait, is het beeld nog onrustig van aard. Onrustiger dan met de cd speler. De basweergave is beheerst, nog niet los. Drums vooral in de hoge tonen direct goed. De piano heeft een eigen plaats en wordt niet overheerst door de baspartij. Al draaiend verdwijnt langzaam de onrust en komt er warmte in de muziek. Genot, soepelheid, de bas wordt als maar strakker, definitie en details nemen toe.

Als de band van Alison Krauss inzet is het ritme sterk, de banjo lekker. Wat minder spontaan dan de cd speler. In een set als deze zou een P5 of P7 meer op zijn plaats zijn, tenzij u vinyl beschouwt als een bijzaak, om af en toe te genieten van een oude opname. Niet dat daarmee een P3 slecht is, verre van dat. Het is de Rega/Totem/Chord set, die laat horen op welk een hoog niveau bijvoorbeeld de Saturn cd speler staat ten opzichte van de P3, die een hogere investering rechtvaardigt.

Jheena Lodwick kweelt haar teksten. Met een uitermate zuiver neergezette stem. De bas is stevig, zoals dat hoort op deze cd. Het allerlaagste laag, dat zo mooi door de kamer kan rollen, geeft de Sttaf niet weer. Een subwoofer zou daarin uitkomst brengen. Gelukkig kent de Sttaf geen vals opgekrikt laag, het zou alleen maar tot bonken leiden met de plaat. Beter kent de ontwerper de beperking en leeft daarmee dan verkeerd ingrijpen. Kenmerkend voor de set in zijn geheel is een gematigd diepte beeld. Mogelijke oorzaak is de akoestiek van de luisterruimte. Pas goed te beoordelen als de set in een kamer staat die ik beter ken. Bram grijpt zijn kans eigen muziek voor te spiegelen als ik foto’s begin te maken en trekt uit zijn bak lp’s van Alison Morissette, Keb Mo, Emeliana Torrini en Bruce Spingsteen. Af en toe zit ik wippend in mijn stoel en luister met gesloten ogen naar de muziek. Mij met een schok realiserend dat de tijd doortikt en de woonmall een keer sluit. Nog even een cd in de speler. Opnieuw de verbazing. Wat een ontwerp van Rega is dit. Groots, wijd open, passie, overwicht en beheersing. Pure klasse uit de handen van Roy Gandy en zijn team.

Meer en minder

Gedurende de luistersessie en tijdens het warmlopen van de platenspeler hebben Bram en ik gefilosofeerd wat opties zijn om de set te verbeteren of in totaal prijs te laten zakken zonder teveel concessies te doen. We zijn het er over eens dat de Rega Saturn in alle gevallen blijft staan. De speler, die een opbouw kent die lijkt op die van de Apollo, is aan alle kanten voorzien van topklasse componenten zonder op de prijs van die onderdelen te letten. De Rega Cursa regelversterker en Maia eindversterker zijn eindelijk door Rega voorzien van een metalen front, wat ze de uitstraling geeft die ze verdienen. Zacht rode led’s zorgen voor indicatie van volume en gekozen bron. Wie vaak op een laag volume niveau speelt zou uit de voeten kunnen met de geïntegreerde Mira versterker die 2 x 60 Watt levert in plaats van 2 x 85 Watt uit de Maia. Bedenk echter: vermogen is lang niet alles.

Waar het mede om draait is de keuze voor een separaat gevoede voorversterker en een separaat gevoede eindversterker. Bovendien is de prijs van de Cursa/Maia hoger ten opzichte van de Mira omdat er intern betere componenten konden worden gesoldeerd. Wie een stapje verder vooruit wil kan eenvoudig upgraden met een tweede Maia eindversterker en de Sttaf in bi-amp mode aansturen. Of de alternatieve weg bewandelen en kiezen voor twee Exon mono eindversterkers in plaats van twee Maia’s. Ik zou u dringend aanraden die combinaties uitvoering te beluisteren voor u daarin een keuze maakt. Afhankelijk van de toegepaste luidspreker is of een krachtig monoblok fraaier of een dubbele stereo eindversterker. De prijs van de twee opties ligt maar 200 euro uit elkaar. Over de Rega platenspeler waren we het al eens. Draait u veel vinyl kiest u dan voor een P5 of P7. Een geavanceerder platenspeler waarop een betere arm staat. Op elk type P3, P5, P7 altijd een losse voeding van Rega meenemen al kost die voor de P3 en P5 een extra 275 euro.

Aan de kabels zou ik niets veranderen. Maar staat het u tegen om 500 euro voor een interconnect uit te geven, dan zou de Chameleon Silver Plus een kandidaat kunnen zijn. De Epic 4 luidspreker kabel zeker houden en de Power Chord`s niet overslaan. Tenslotte wat we met Totem aan opties hebben. Is de Sttaf uw definitieve keuze dan zijn de luidsprekers uit te breiden met Beak’s, een mechanische afstemming die met name invloed heeft op de hoge tonen weergave en daardoor ook op de lage tonen. Of de Claw voeten die in de plaats komen van de onderplaat waarop een Sttaf staat. Veilig voor kinderhandjes maakt u de Sttaf met een frontdoekje.

Gegeven de set die er deze middag staat is de Totem Arro een mogelijkheid als u een heel smalle en kleine vloerstaander wilt. Kunt u het budget oprekken en heeft u meer ruimte, dan is de Hawk de juiste keuze. Belangrijk binnen de Totem range is de gelijkblijvende persoonlijkheid van het merk, al verschillen de karakters door keuze van drivers, filter en kastafmetingen. Zelf zou ik de Sttaf nemen als keuze, desnoods aangevuld met een Storm subwoofer om de set nog meer akoestiek te laten “ademen”. Wat in analogie met de Beak zijn weerslag heeft op de hoge tonen weergave. U hoeft mij daarin niet te geloven, ondervindt het alstublieft zelf.


EDITORS' CHOICE