Dynaudio heeft de prettige gewoonte om uitsluitend ingespeelde luidsprekers als recensiemateriaal aan te leveren. Ik kon dus meteen aan de slag en ook deze keer besloot ik om vooral gebruik te maken van de meegeleverde kabels. Dat zullen de meeste kopers namelijk ook doen denk ik, hoewel ik voor de meer audiofiel aangelegde gebruiker kan melden dat je met betere netsnoeren (in dit geval de AudioQuest NRG 1.5) en een betere USB kabel (AudioQuest Carbon) nog best een leuke verbetering kunt krijgen.
De luidsprekers werden met een tussenruimte van ongeveer 2,5 meter neergezet, licht ingedraaid, en op ongeveer 40 centimeter van de achterwand. Een realistische opstelling die wel een lichte ‘overdruk’ in het laag veroorzaakte. Het ingebouwde filter werd daarom op ‘Wall’ gezet, en dat gaf exact de juiste aanpassing. De Dynaudio Xeo 6 ontpopte zich snel tot een uiterst muzikale luidspreker die heel dicht bij mijn ideale geluid in de buurt komt. Er is meer dan genoeg ruimtelijkheid, maar niet zoveel dat de afbeelding te groot wordt. Ik heb de voorganger Xeo 5 niet in de praktijk getest, dus ik kan niet zeggen of de derde ingebouwde versterker echt een groot verschil maakt, maar ik heb geen moment de indruk gehad dat er te weinig power voorhanden was. Ook niet bij luid spelen. Er is veel dynamiek en de timing en ritmische samenhang van de muziek zijn van grote klasse. De tonale afstemming van de Xeo 6 is neutraal met een lichte neiging naar warm, en er is (hoera!) absoluut geen onnatuurlijke nadruk op resolutie. De laagweergave is behoorlijk diep en snel, en stemmen hebben voldoende body. De afbeelding was mooi op hoogte en het beeld bleef ook op grotere luisterafstand overeind.
Een goede track om de combinatie van een diepe laagweergave en de ruimtelijkheid te testen is ‘Labyrinth - Path 1’ van Pete Namlook en Lorenzo Montanà. De Xeo 6 weert zich kranig, en hoewel ze mijn bank niet zo hard laten trillen als mijn eigen luidsprekers ben ik toch onder de indruk. En terwijl het laag heerlijk de kamer vult zweven de kleine klikjes en tikjes van het ritme als lichtpuntjes door het geluidsbeeld, waarbij ze ook flink in de diepte worden geprojecteerd als de opname dat vereist. Ook de combinatie van akoestische instrumenten en elektronica die Henk Hofstede (ja, die van The NITS) op zijn prachtig opgenomen Nederlandstalige solo-album Het Draagbare Huis laat horen is geweldig. In de track ‘Inktman’ zit een hele diepe Turkse trom waarvan je het vel hoort trillen, en de percussiegeluidjes worden prachtig in de afgebeelde ruimte geplaatst. De stem van Henk staat mooi vooraan in het geluidsbeeld en heeft niet alleen kop maar ook lijf, als je begrijpt wat ik bedoel. Het gevoel van ‘erbij zijn’ is groot, want de Xeo 6 slaagt erin om bijna volledig uit het beeld te verdwijnen.
Omnivoor
Om de kwaliteit van de A/D conversie te testen sloot ik mijn iFi iPhono aan op de Hub, en draaide mijn onlangs verworven nieuwe elpee van The Hounds Of Love van Kate Bush, die door Steve Hoffmann en Kevin Gray werd geremasterd. Deze audiofiele herpersing is de best klinkende versie die ik ken, en vooral de muzikale suite op kant B (The Ninth Wave) is een echte kippenvel-generator. En ik moet zeggen dat het resultaat me niet tegenviel. Het stond me niet ‘centimeters dik op de armen’ maar ik werd me wel degelijk een lichte tinteling rond de haarwortels in de nek gewaar. Natuurlijk kan het beter (het is niet voor niets dat er studio-A/D converters zijn die enkele tonnen kosten) maar voor de meeste gebruikers zal dit ruimschoots goed genoeg zijn. Prima dus!
De Xeo 6 is een echte omnivoor. Het maakt niet uit of je ermee naar audiofiel opgenomen groot klassiek werk als de Symphony Concertante voor Orgel en Orkest van de Belgische componist Joseph Jongen (DORIAN - DOR 90200) luistert, of naar een briljant concert van Genesis (Seconds out, en dan liefst heel kant 4 met The Cinema Show, Dance On A Volcano en Los Endos), het klankmatige resultaat is altijd geloofwaardig en vooral muzikaal.
Conclusie
De nieuwe Xeo serie biedt een flink aantal functionele verbeteringen ten opzichte van de vorige serie, die het gebruik eenvoudiger en trefzekerder maken. Omdat ik de vorige keer de kleine Xeo 3 onder handen heb genomen is het klankmatige vergelijk er een van appels met peren, maar ik denk dat ik mijn conclusie over de weergave het beste zo kan uitdrukken: als ze straks weer de doos in moeten omdat Dynaudio ze nodig heeft voor een volgende recensie, dan zal ik ze echt missen. Hun volle en muzikale klank spreekt me enorm aan en ik kan dan ook niet anders dan ze twee opgeheven duimen toekennen. En ik speel graag even leentjebuur bij mijn eigen recensie van de Xeo 3 door te zeggen dat ik, als ik op dit moment op zoek was naar een compleet nieuwe, fraai klinkende en mooi vormgegeven hifi-set, serieus zou overwegen om al mijn cd’s op een netwerk-harde schijf te zetten, een leuke streamer te kopen, en er een set Xeo 6 bij te zetten.
Prijs
Dynaudio Xeo 6 € 3.000,- per paar
Hub € 250,-
Link € 150,-
Extender € 150,-
