REVIEWPluto Audio

Don’t stop the music

Jan de Jeu | 08 maart 2015 | Pluto Audio

Zodra het driemanschap mijn huis verlaten heeft keer ik direct terug naar de luisterruimte. Natuurlijk hebben we ook even met z’n vieren geluisterd maar daarbij ging het eigenlijk eerst en vooral om de vraag of alles wel naar tevredenheid ingesteld was. Nu ik alleen ben gaat het alleen nog maar om de muziek. Zoals altijd staat er naast het rack een rijtje lp’s speelklaar opgesteld. Ditmaal staat ‘Soul Station’ van Hank Mobley voorop. In de vorm van een mooie 180 gram re-issue, gemastered vanaf de originele analoge tape. Eén van de historische opnamen die Rudy van Gelder voor het Blue note label maakte en wel op 7 februari 1960 in zijn studio in Englewood Cliffs, New Jersey. Ik draai het complete album. Altijd een goed teken want het betekent dat ik in de muziek getrokken wordt. Pas tijdens het laatste nummer, titeltrack Soul Station, waarin Hank’s tenor saxofoon, Wynton Kelly’s piano, Paul Chambers’ bas en Art Blakey’s drums zowel gezamenlijk als elk afzonderlijk te horen zijn, kan ik er toe komen om wat meer analytisch te luisteren.



Dan kan ik ook onder woorden brengen wat de verschillen zijn met mijn eigen loopwerk en motor. Ik vind het moeilijk om aan te geven wat er het sterkst uitspringt. Het is als geheel een ander geluid. Het klinkt vloeiender, schoner, rustiger, losser, maar tegelijkertijd ook dynamischer en met meer drive. Alsof alles beter onder controle is en daarom de instrumenten natuurlijker klinken en dichter bij de klank van een live uitvoering komen. Kortom, het klopt allemaal beter. En eigenlijk is dat wat steeds weer terugkomt, ongeacht welke lp ik daarna ook nog draai met deze mooie combinatie. In de daaropvolgende weken ben ik dan ook ieder vrij momentje op mijn luisterplek te vinden. Daarbij trek ik favoriete lp’s en lp boxen uit de kast. Op klassiek gebied kan ik dan niet om één van mijn favoriete componisten heen; Igor Stravinsky.



Geen idee of de re-issue op Speakers Corner Records nog te krijgen is maar de box getiteld ‘Stravinsky Ballets’ is een absolute must voor liefhebbers van zijn muziek. Met daarin drie lp’s, The Rite of Spring, The Firebird en Petrushka, aangevuld met een boekwerk van 12 pagina’s. De opnames zijn destijds gemaakt door het fameuze Mercury Records en dat vertaalt zich in een superbe klankkwaliteit. Voeg daarbij de uitmuntende dirigent Antal Dorati die het London Symphony Orchestra (the Firebird) en het Minneapolis Symphony Orchestra dirigeert en er ontstaat een muzikale synergie die zijn gelijke nauwelijks kent. Ik beluister tijdens de recensieperiode alle drie de lp’s en ervaar met deze draaitafel en motor combinatie sterker dan ooit wat ik vaker zeg; de kracht van een symfonie orkest in full swing is ongelooflijk overweldigend. Nu kan ik natuurlijk nog meer voorbeelden geven van beluisterde lp’s, ook op het gebied van andere muziekstromingen, maar het maakt voor mijn conclusie niets uit. Neemt u mij dus niet kwalijk dat ik gedurende de rest van de recensieperiode mijn tijd liever doorbreng in mijn luisterstoel dan achter mijn computer.



Mission completed
Oftewel opdracht voltooid. Eddy heeft een prachtige draaitafel ontworpen, handmatig gefabriceerd en in elkaar gezet en Cock en Arnold hebben met hun unieke motor concept hun vernieuwende aandeel geleverd waardoor dit een draaitafelcombinatie is geworden met een kwaliteitsniveau zoals ik die nog niet eerder in mijn luisterruimte heb mogen horen. Toch moet ik een slag om de arm houden want ik weet dat Cock en Arnold experimenteren met een snaar van een ander materiaal en dat in de duurdere modellen van Pluto Audio een tweede uitvinding van Sonore AC ingezet wordt. Het effect van die tweede noviteit, een vertragende eddy current rem op het plateau waarmee het effect van de bekende needle drag geëlimineerd wordt, heb ik reeds eerder bij Cock thuis kunnen beluisteren en ook dat is opnieuw een stap waarmee lp weergave nog dichter bij de realiteit  komt. Maar voor nu blijft mijn conclusie staan; Mission Completed.

Prijs


EDITORS' CHOICE