Voordat ik aan de luisterindrukken wil beginnen, wil ik eerst nog even in vogelvlucht de technische noviteiten en veranderingen met u door nemen. Zoals ik al in de voorgaande alinea’s beschreef, is de kast van de 803, 803 en 800 letterlijk 180 graden omgedraait. Ook is het merk afgestapt van beroemde ‘Bowers & Wilkins materialen’ als Kevlar en Rohacel. Uiteraard treedt dan ook meteen de hamvraag op: wat heeft deze fabrikant ontdekt wat dan nog veel beter voldoet? Al bij de aftrap naar een nieuwe 800 serie zeven jaar geleden, waren er vergevorderde ideeën in welke richtingen men wilde gaan. Het ontwerpteam kreeg carte blanche om daadwerkelijk de onderste steen boven te halen. Bij de inventarisatie bleek uiteindelijk alleen de diamanten dome van de tweeter niet meer verder te verbeteren te zijn. Verder zagen de ontwerpers kans om letterlijk alles nog verder te verbeteren.



Zo zijn alleen al bij de tweeter de ophanging, motor, magneet (en zeker niet te vergeten de nieuwe massieve Nautilus Tube behuizing) compleet herzien en grondig verbeterd. Deze nieuwe, gegoten aluminium behuizing is niet alleen goed voor de akoestische eigenschappen, maar ook heel zinnig voor de warmteafgifte. Warmte, bij een tweeter? Jazeker, want ook de spreekspoel van een tweeter kan bij hoge belasting dermate veel warmte afgeven dat zaken als vervorming en compressie sterk toenemen. In geval van deze nieuwe Nautilus Tube dalen deze zaken met wel 30%, en dat resulteert meteen in een betere weergave. Een andere noviteit is het afscheid van het materiaal Kevlar. Best een risico, omdat Bowers & Wilkins dit materiaal niet alleen al dermate lang in gebruik heeft dat het bijna synoniem is met de naam Bowers & Wilkins, maar het door jarenlange innovatie ook letterlijk heeft uitontwikkeld.

Continuum

Het toverwoord, of beter gezegd tovermateriaal, voor nog beter zou Continuum moeten zijn. Een ten tijde van dit schrijven nog niet gepatenteerd samenspel (procedure is nog gaande) van verschillende  polymeren en andere materialen, in een door Bowers & Wilkins zelf ontwikkeld procedé. Tijdens de visuele presentatie leek dit nieuwe, revolutionaire materiaal in eerste instantie eigenlijk best veel op een Kevlar conus die simpelweg zilverkleurig was gespoten. Maar niets bleek minder waar. Niet alleen worden de vezels in het procedé gemetalliseerd, waardoor de zilverkleurige looks ontstaan, maar ook bleek tijdens direct vergelijkbare beelden van de laser interferometer, de Continuum conus zich veel egaler en meer ideaal te gedragen dan oudere broer Kevlar. Omdat het team dit keer tot het uiterste wilde gaan, zijn naast de Continuum conus ook alle andere onderdelen onderzocht, in een ultieme poging zelfs het kleinste detail niet over het hoofd te zien.

Hoofd Research Martial Rousseau toont daarvoor eerst het gegoten chassis van de middenunit uit de D2 serie. Ziet er op het oog prima uit. Mooi stevig en prachtig gestroomlijnd. Maar wanneer hij het volgende moment het oude exemplaar in de lucht houdt en er vervolgens met een klein hamertje tegenaan tikt, is een luide ‘Tinggggggg’ het eerste wat we horen. Oei, dat is allesbehalve resonantievrij! Dan is het de beurt aan het compleet nieuwe ontwerp, dat duidelijk nog meer rigide toont en op slimme plaatsen akoestisch anders is ontworpen. Weer is er het aanslaan van het hamertje, maar het enige wat we nu horen, is een gedempte ‘pok’. Dit is slechts één van de talloze (verborgen) voorbeelden van het fanatisme waarmee Bowers & Wilkins zich op letterlijk ieder detail van deze 800 D3 serie heeft geworpen.