Bowers & Wilkins 805 D3

Werner Ero | 26 oktober 2015 | Fotografie Werner Ero | Bowers & Wilkins
Dit artikel werd oorspronkelijk geplaatst op 18 september 2015

Wanneer als eerste de oude 805 D2 aantreedt, is het meteen weer een feest van herkenning. Opmerkelijk klankkleurrijk voor zo’n kleine weergever, parelt op muzikaal aanstekelijke wijze een voor mij onbekende klassieke opname van een concertvleugel door de luisterruimte. Het beeld staat goed los van de luidsprekers en meteen wordt weer duidelijk waarom de 800 serie zo graag in studio’s wereldwijd wordt gebruikt. 

Dan is het de beurt aan de nieuwe 805 D3. Een model dat met zijn nieuwe zilverkleurige Continuum bas/middenunit, de nieuwe kleurstelling en nieuw ontworpen standaards, de oude 805 D2 er op slag bijna ouderwets uit laat zien. Weer weerklinkt de vleugel en meteen is duidelijk dat de D3 versie aanmerkelijk accurater, neutraler en meer open en gedefinieerd klinkt dan zijn broer. Ook bij de andere drie nummer op de gebieden van klassiek, pop en jazz, blijven deze verschillen duidelijk waarneembaar. Prettig is dat bij een up-front geplaatste zangstem de vervorming en compressie duidelijk lager liggen en het laag op meer gecontroleerde wijze net een aantal Hz dieper doorloopt. Een overtuigende start.

Luisteren 804, 803 en 802

Hierna wisselen we van journalistengroep en begeven ons naar de nieuwe grotere en nog beter geoptimaliseerde luisterruimte die als aanvulling van een 2e Rotel RB-1590 eindversterker is voorzien. Hier wordt gestart met één van mijn favorieten uit de 800 serie: de 804 D2. Al bij de eerste noten hoor ik meteen waarom ik deze weergever altijd zo goed vind. Het model heeft niet alleen hele mooie, woonkamervriendelijke buitenmaten, maar heeft ook een evenwichtige klank met precies de goede balans tussen donker/warm en helder open. Ook de schaalgrootte is van de 804 weer duidelijk een maatje groter dan bij de 805.



Wanneer de D2 voor de D3 versie wordt omgeruild, zijn weer meteen dezelfde verschillen te horen als bij de 805, maar nu wel nog wat uitgesprokener en beter waarneembaar. Dus minder kleuring, meer snelheid, transparantie en doortekening, een hoger oplossend vermogen en een duidelijk lagere vervorming. De 803 D3 is het model waar het meest naar uit is gekeken. Vooral omdat de verschillen met de oude D2 natuurlijk enorm zijn en dit model op een verschaalde 802 lijkt. Wanneer de track met de concertvleugel weer start, is het verschil werkelijk enorm met de voorgaande twee modellen. Op zich mag dat ook wel, want het prijsverschil is navenant, maar dan nog mag deze nieuwste 803 variant als extreem geslaagd worden beschouwd.

Wat meteen volkomen duidelijk is, zijn de voordelen van de losse koppen boven een conventionele kast. Het geluid komt veel losser van de kast, bezit nog meer natuurlijkheid, minder compressie en nog minder kleuring. Vooral het realisme, afbeeldingsgrootte, focussering en timbre zijn ongekend goed. Ook het laag heeft meer stabiliteit en body, terwijl de tonale balans een prachtige gloedvolle natuurlijke balans blijkt te bezitten. Tja, wat kan een 802 D3 hier dan nog aan toevoegen? Al snel blijkt toch meer dan ik vooraf dacht. Ook al lijken de 803 en de 802 met zijn grotere Continuum middenunit en grotere Turbine kop, klankmatig meer op elkaar dan de voorgaande modellen met conventionele kast. Met de 802 lijkt het geluid gewoon nog meer op de werkelijke schaalgrootte en timbres zoals instrumenten in werkelijkheid klinken. Ook het laag is krachtiger en loopt dieper door, terwijl het volle en rijke middengebied prachtig aansluit op het soepele en qua tonaliteit ‘zachte’ hoog. Missie geslaagd en de concurrentie kan zijn borst nat gaan maken.

MERK

EDITORS' CHOICE