Muzikale voorbeelden
Wanneer ik tenslotte de muzikale voorbeelden erbij haal kom ik als eerste bij dubbel cd Electrified (Polydor 47088703) uit. Een bijzonder interessant soloalbum van mede Yello oprichter Boris Blank, wat met een overspanning van 50 jaar, 40 tracks met nooit eerder uitgebracht materiaal bevat. Daarmee is het niet alleen een prachtig eerbetoon aan een van de absolute toppers uit de elektronische muziek scene, maar geeft het ook de nodige ruwe schetsen van later verder uitgewerkte Yello nummers prijs. De tracks op Electrified zijn met een gemiddelde tijdsduur van een minuut of 3 niet al te lang, maar daarvoor in de plaats vaak wel ontzettend puur en bijzonder intens.
Een prachtig voorbeeld hiervan is het nummer ‘Big city grill’. Een compositie wat met zijn puntige staccato basloopjes en pulserende ritmes, ieder audiocomponent qua timing en start- en stoptijden zwaar op de proef stelt. Zoals verwacht houdt de H360 dit kleine meesterwerkje in al zijn facetten intact. Dit geeft niet alleen veel rust en overzicht, maar neemt je als luisteraar vooral mee naar een compleet andere wereld.
Ook een nummer als ‘A Touch of Magic’ is zo’n mooi voorbeeld. Dit keer zijn het aanhoudende en zeer diepe bastonen die wat luider afgespeeld, een versterker en een set gemakkelijk uit hun evenwicht kunnen brengen die de klok slaan. Zoals verwacht houdt de Hegel ook bij deze track de gelederen keurig gesloten en laat aan alle gebruikte weergevers dezelfde mate aan rijpheid en evenwicht horen.
Na Boris Blank schroef ik het intensiteitsniveau met het album Malak van muzikaal multi talent Dhaffer Youssef (ENJ-9367-2) nog wat verder op en dompel mijzelf onder in zijn gelaagde maar ook complexe oosterse sferen. De uit Tunesië afkomstige Dhaffer beschikt over een enorm herkenbaar stemgeluid. Naast een enorme klankkleurrijkdom en toonvastheid, bezit hij ook iets wat zeldzaam is bij veel zangers. Want naast het feit dat hij zuiver en zacht kan zingen, kan hij ook enorm mooi luid uithalen. Zeker met een echt goede versterker als deze Hegel H360, is het dan echt genieten geblazen en is kippenvel gegarandeerd. Grote klasse Hegel!
En met de ingebouwde DAC?
Hoewel ik zelf van een uitermate goede losse DAC gebruik maak en een ingebouwd exemplaar voor mijzelf dus niet zo belangrijk vind, kan ik mij wel heel goed voorstellen dat het voor veel andere mensen tegenwoordig wel een belangrijk item is geworden. In een eerste ronde sluit ik mijn North Star Design 192 MK II cd-loopwerk dan ook met de prachtige coaxiale Sonore AC Reference op de coaxiale ingang van de Hegel aan.
In beginsel start ik naast verschillende andere cd’s, ook weer met Boris en Djaffer en tot mijn grote verbazing is de weergave hoewel anders dan mijn eigen referentie DAC, niet minder van kwaliteit! Een unicum wat tot op heden nog maar hoogst zelden is voorgekomen! Na de nodige vergelijkingen denk ik dat het vooral de puurheid van nog kortere signaalwegen en minder contactovergangen is, die de Hegel DAC samen met het geperfectioneerde ontwerp tot zulke grote hoogtes stuwt.
Wanneer ik in een laatste ronde van een Ultraflow Music Server en Aurender X100S streamer gebruikmaak en ook de andere digitale ingangen benut, blijft het zeer positieve beeld volledig overeind. Heel mooi is dat de H360 daarbij niet alleen de onderlinge bronverschillen goed en adequaat laat ervaren, maar ook de meerwaarde van de bekende hi-res PCM en DSD bestanden kan laten horen. Niet slecht voor een versterker uit de Ä 5.000,- prijsklasse die eigenlijk alles aan boord heeft wat een moderne muziekliefhebber nodig heeft.
