KR Electronics VT850 MK

De leds zijn nu groen en de eerste CD kan erin. We worden wel nu en dan opgeschrokken door mechanische geluiden van de versterker bhuizingen. De hoge temperatuur maakt dat de kast aardig wat `zet`, het is niets verontrustends. Omdat er gedraaid gaat worden zonder voorversterker in de lijn hebben we eerst de output van de TacT teruggeschroefd en voor de ingangs spanning op de KR 2V gekozen. CD erin, play, en nu zachtjes het volume van de TacT opgedraaid. Cannonball Adderly mag met Live In New York (Village Vanguard) de eerste tonen door de KR VT850 MK sturen. De zaal, of liever gezegd het zaaltje, IS er gewoon. Alle kleine details, piepjes, kraakjes, glazen, fluisterstemmen alles is er. Waarschijnlijk omdat we de zaal in het echt redelijk goed kennen, hoor je de bar links achter waar ijsblokjes in een glas rinkelen. Maar we missen wel dynamiek. Wat is dat nu? Alles nog eens nagelopen. Gekozen voor een andere ingangsgevoeligheid. Gekozen voor de Harmonic Technology interconnects. De HT luidsperkerkabels ertussen voor midden en hoog en omdat dit koper is, voor de subwoofers een paar Audio Note Pure Copper er tussen. Niets helpt. Wat nu?

Het enige wat ons rest is de netvoeding. Vanuit de keuken een zeer zware kabel getrokken naar de luisterruimte. De keuken hangt uiteraard niet aan een aardlekschakelaar en is een aparte groep. De audio-groep is ook apart een heeft een eigen aarding. Nu de beide eindtrappen op de `keuken` gehangen met de HT netsnoeren als laatste verbinding. En warempel er is dynamiek!. Nu verder gexperimenteerd en de Omtecs er weer tussen - weg een gedeelte van de dynamiek. Les een: een netfilter/conditioner is niet altijd zonder consequenties.

Nu alles weer naar de oorspronkelijke bekabeling en luisteren, luisteren. Nogmaals Cannonball in de Vanguard en dan Water Lilly`s Natures Realm van het Philadelphia Orchestra met stukken van Liszt en Dvorak. Deze ongelooflijk fraaie opname van Kavi Alexander met de speciale apparatuur van Tim de Paravicini (EAR) geeft ons kippenvel. Instrumenten klinken zo echt. Een piccolo heeft een nare klank en een triangel is hard. Bekkens en pauken staan ver achterin en zijn van echt brons en hout en hebben een attack. De achtergrond is diepzwart en vandaaruit komt de muziek. Ondanks de lichte ruis die de versterkers hebben. Later de KR VT850`s op een stel Audio Note AN-Jsp van `slechts` 93dB gevoeligheid aangesloten en de ruis was kompleet weg; het ligt dus aan de enorme gevoeligheid van de Avantgardes.


EDITORS' CHOICE