Luisteren (en kijken)
Tijdens de gebruiksperiode werd er gekeken en geluisterd naar diverse films, muziek DVD’s, normale CD’s en uiteraard ook vinyl, vanaf de aangesloten Clearaudio `Champion` draaitafel. De eerste globale klankindrukken van de combi Cyrus-6 en CD6 zijn rust en warmte zonder donker te klinken. Analytisch klinkt deze combinatie zeker niet, maar wel heerlijk muzikaal. De versterker is in staat duidelijk de verschillen te laten horen van aangesloten bronnen. In de recensie-periode werd er bijvoorbeeld een ander element in de draaitafel geplaatst en de Cyrus-6 liet feilloos horen wat voor verandering dat gaf. Het ging hierbij niet om elementen uit een totaal verschillende prijsklasse maar min of meer gelijkwaardige exemplaren. De Cyrus-6 wist de nuanceverschillen in de weergave duidelijk bloot te leggen. Wat ook positief opvalt tijdens het draaien van lp’s, is de werking van de mute-functie op de versterker. Bij het de-activeren van de mute, wordt het volume geleidelijk teruggebracht naar het oorspronkelijke niveau. Overigens is het niveau waar naar teruggegaan wordt te zien middels ledjes rondom de volumeknop. Erg praktisch!
Tijdens de diverse luisteruurtjes was me al opgevallen dat er duidelijk verschil is tussen de CD6 en DVD6 bij het beluisteren van CD’s. Eén avond heb ik dan ook specifiek gebruikt om aantekeningen te maken tijdens het A/B vergelijken van beide spelers. Luisterend naar het nummer “Angel”, van de CD “Surfacing” gezongen door Sarah Mclaughlan, via de CD6 is het alsof je onder een warme douche staat. Dit prachtige `gedragen` nummer, met slechts wat pianobegeleiding en hier en daar wat slagwerk, zorgt voor kippenvel. Wat een rust en warmte. Ten opzichte van de eerder geteste `Sonneteer` CD-speler valt slechts een heel licht aangezette “s” en “t” klank op. Het prijsverschil is ruim 600 euro in het voordeel van de Cyrus, dus verklaarbaar. Overschakelend naar de DVD6 valt de warmte wat weg en neemt de druk in het laag af. Het geheel klinkt puntiger en pittiger dan via de CD6.
Het volgende nummer op de CD is “Black and White” en begint met een drumintro. Die klinkt via de DVD6 wat pittiger maar de basdrum is duidelijk minder nadrukkelijk aanwezig waarbij aangetekend, dat deze ook op de CD6 niet al te nadrukkelijk is. Wel lijkt de DVD6 daardoor wat ruimtelijker te klinken. De volgende cd die ik beluister is “In Vogelvlucht”, een verzamel-CD van Herman van Veen. De track “Signalen” laat een zelfde verschil horen. Herman lijkt wat kilo’s te zijn afgevallen wanneer ik, na de CD6, met de DVD6 naar deze track luister. Ook hebben de instrumenten wat minder body. Wel klinkt het allemaal wat luchtiger en ruimtelijker. Wanneer ik bij het afhalen van de spullen deze verschillen met Dick van Geest doorneem, geeft hij aan dat wanneer de DVD6 van de Q-module wordt voorzien, de geluidsweergave op minimaal hetzelfde niveau komt te liggen en misschien zelfs de CD6 wel overstijgt.
Op de beeldweergave van de DVD6 is eigenlijk niets aan te merken. De kleuren zijn rijk geschakeerd en zwart is écht zwart. Middels het menu kan dat trouwens aangepast worden naar de persoonlijke voorkeur. Jammer is, en dat geldt voor alle Cyrus apparaten, dat de handleiding uitsluitend in het Engels gesteld is. Hoewel de apparatuur waarschijnlijk altijd door een dealer geïnstalleerd zal worden, is het zeker bij een DVD-speler handig wanneer je instellingen wil veranderen, je terug kunt vallen op een Nederlandstalige handleiding. Met de uitgebreide afstandbediening kunnen alle functies vanuit de luie stoel geactiveerd worden. Opvallend punt ten opzichte van mijn Philips DVD-speler is de snelheid waarmee de TOC van de CD of DVD gelezen wordt, echt vele malen sneller! Een groot aantal films en muziek-DVD’s passeert tijdens de gebruiksperiode de revue, en daarbij werd de eigen DVD-speler geen moment gemist. Ik heb de CD6 ook nog vergeleken met de Clearaudio `Champion` draaitafel. Luisterend naar het album “Stars” van Simply Red blijft de lekkere vette drum in het nummer “Your Mirror” volledig overeind wanneer er geschakeld wordt van de draaitafel naar de CD-speler. Het up-tempo nummer “She’s got it bad” is lekker ritmisch en ik heb de neiging om mee te gaan dansen. De uitgesproken stem van zanger Mick Hucknell is iets minder rauw dan ik gewend ben van mijn eigen Naim set, maar de muzikale boodschap komt prima over.
