De reeds ingespeelde UD9004 bleek tamelijk gevoelig te zijn voor lichtnetfase en het correct polen van de ongeaarde IEC kabel wierp dan ook zijn auditieve vruchten af. Na een opwarmperiode werd er eerst maar eens een Blu-Ray Disc aan de speler gevoerd. Dat werd de Stockfisch BD van Sara K. genaamd `Made In The Shade`. Bij de track Aura Of The Blade vielen de bijzondere rust en soevereiniteit van de weergave op. Het geheel werd met een royale, bijna omarmende presentatie neergezet. Van digitalitis geen spoor te bekennen en de basklanken rolden op organische en gewichtige wijze de kamer in. Sara K.`s overlappend vastgelegde zang kwam praktisch hypnotiserend over. In één woord: fraai.
Dit is een universele speler, dus werd de SACD versie van `Made In The Shade` ook in de slimline lade gelegd. Aura Of The Blade werd nogmaals gestart en ook bij een ander format was de indrukwekkende diepgang in het laag hoorbaar, zij het met minder `bloom`. Sara K.`s zang klonk wat minder open terwijl de lichte percussiegeluiden met meer presence en belichting werden gepresenteerd. De SACD uitgave klonk verhoudingsgewijs prominenter, met een fractie meer kunstmatigheid in het hoog maar de SACD weergave werd ook vergezeld van een bijzonder scherpe focus. De audioweergave van de BD schijf zorgde voor een waar klankbad met een uitstekende ruimtelijke homogeniteit. Het vrijwel geheel ontbreken van enige inkadering in het klankveld zal voor sommige luisteraars enige gewenning vergen. Daarnaast zal het een smaakkwestie blijven maar voor ondergetekende heeft de BD weergave een flinke streep voor. Let wel: dit is vanwege het nog prille bestaan van Blu-Ray voor schrijver dezes de tweede ontmoeting met BD muziekweergave, het is daarom lastig of zelfs onmogelijk om de format-kwaliteit geheel te onderscheiden van de de weergavekwaliteit.
Normaal gesproken heeft een recensent te maken met drie (hoofd-) variabelen: de opname, het format en de weergave. Door eenzelfde hoogwaardige opname in twee formats (van dezelfde producent) te kiezen is één van de drie onzekerheden uitgesloten. In dit geval `won` de BD weergave het met schijnbaar gemak van de SACD versie. Ook bij het beluisteren van enkele andere BD en SACD albums bleef het vrij grote contrast hoorbaar. Het bronformat zal ongetwijfeld ten grondslag liggen aan die nogal contrasterende resultaten maar het is zeker niet ondenkbaar dat Marantz specifiek heeft ingespeeld op de mogelijheden die het BD format biedt waardoor er niet alleen duidelijke verschillen in resolutie maar ook in klankkarakter hoorbaar zijn. De hamvraag is daarom of deze universele speler voor SACD fans voldoende meerwaarde biedt ten opzichte van de Marantz Reference SACD-spelers. Gezien de SA15S2 hier niet lang geleden de revue passeerde kan er in ieder geval worden gesteld dat de UD9004 op zeer hoog niveau presteert, zowel met SACD`s als andere schijf-formats. Of het de forse meerprijs ten opzichte van de formidabele SA15S2 en SA11S2 spelers waard is? Daarvoor zal de gebruiker uiteindelijk ook de meerkanaals en video capaciteit van de UD9004 moeten benutten.
Enfin, dit is een stereo-test. Er werden vooral veel stereo SACD`s beluisterd, zoals de SACD remastering van Rebecca Pidgeon`s debuut op Chesky; The Raven. Dat album is een must voor liefhebbers van female zang en akoestische instrumenten. Het enthousiaste You Got Me kwam ook alszodanig over, met een aanstekelijke ritmische voortstuwing. De basgrommen van de tweede gitaar kwamen minstens even goed uit de verf als met de SA15S2 en het stem-timbre van Rebecca Pidgeon`s zang klonk zelfs natuurlijker dan met dat Marantz familielid. Sterker nog; deze track werd hier nog niet eerder zo overtuigend en energiek weergegeven (behalve op LP), zonder een spoor van versluiering of stress. Dit swingde de pan uit!
