Zoals gezegd; de eerste maal dat ik deze Holborne/Lyra combinatie hoor, speelt deze tijdens de show in Sneek. Een show is uiteraard nooit de optimale situatie om de klank van een component of set te beoordelen maar het geeft wel een eerste indruk. Een indruk die meestal in de richting gaat van de werkelijkheid zoals die later in de vertrouwde akoestiek van mijn grote luisterruimte wordt neergezet. Die eerste indruk is er op dat moment een van strakheid. Een karakteristiek dat voor beide draaitafelcombinaties geldt. De duurdere Holborne – met zijn ontkoppelde voetjes, een SME V arm en duurder Lyra Titan i element - klinkt op dat moment via dezelfde Isophon luidsprekers zelfs nog iets strakker. De drive en het strakke karakter maakt dat het geluid me doet denken aan een draaitafel met tussenwiel. De Manger LP die beluisterd wordt bevat enkele tracks met alledaagse geluiden – klokkengebeier en een menselijk gesprek gelardeerd met geluiden van een piepende en dichtslaande deur – die op beide draaitafels op indrukwekkend realistische wijze worden weergegeven. Dat belooft iets voor de luisterruimte thuis.

Wanneer Henk Niemeijer op een gegeven moment een aantal malen heen en weer schakelt tussen beide Holbornes – die allebei als phono het meest recente ontwerp van Nelson Pass gebruiken - hoor ik in het middengebied van de Kleos diezelfde wat rijkere weergave die ik ken van de Delos. Iets wat bij de uit de oude lijn van Lyra afkomstige Titan i ontbreekt. Aan de andere kant lijken kenmerken als directheid en helderheid in de Kleos niet in diezelfde mate aanwezig als in de Titan i. Persoonlijk voel ik op dat moment meer betrokkenheid bij de muziek zoals die via de Titan i op mij af komt, ook al klinkt een stem fractioneel ‘menselijker’ via de Kleos. Ik haast me er aan toe te voegen dat in deze situatie beide elementen niet goed vergeleken kunnen worden omdat er sprake is van een veelheid aan ongecontroleerde variabelen. Zo speelt de Kleos bijvoorbeeld via een Crystal Cable interlink terwijl de Titan i een Siltech interlink gebruikt. Interlinks die qua klankkarakter nogal sterk van elkaar verschillen.

Luisteren in mijn eigen luisterruimte

Thuis staat er naast de Holborne Analog 1 RAW met Dual Pivot toonarm en Lyra Kleos element dus geen Holborne Analog 1met SME V arm en Lyra Titan i element maar een TW Acustic Raven Two met o.a. een SME 309 arm en Lyra Delos element. Het voordeel van mijn ASR phono is dat hij eigenlijk opgebouwd is uit twee gescheiden phono voorversterkers waardoor ik heel eenvoudig om kan schakelen tussen beide draaitafels. De vergelijking is niet helemaal eerlijk omdat de Delos zijn signaal gebalanceerd doorgeeft via een John van Gent Magic Link Reference kabel terwijl de Kleos zijn signaal via een Crystal Cable Reference kabel single ended doorgeeft aan de ASR. De dubbel LP ‘Rio’ van de Duitse trompettist Till Brönner wordt als eerste uit één van de kasten getrokken om de klankkwaliteiten van deze Zwitsers/Japanse combinatie te beoordelen. Kant 1 van de 180 gram vinyl schijf opent met ‘Misterios’ en het is niet de trompet van Till, maar de stem van Annie Lennox die als eerste te horen is. Wie haar alleen kent van de hits die zij maakte in de tijd dat zij samen met Dave Stewart het Britse synth-pop duo Eurythmics vormde, zal haar wellicht op het eerste gehoor niet eens herkennen. De stijl, en daarmee ook haar stem, is wat zwoeler op deze latin plaat. De Kleos weet de karakteristieke klank van haar stem feilloos neer te zetten en zet hem mooi af tegen de warme stem van Milton Nascimento en de volle, rijke klank van Brönner’s blaasinstrument.

Ik hoor typische Lyra karakteristieken; prachtige focussering, grote soundstage, neutraal, snel, helder, dynamisch en gedetailleerd zonder door te schieten in scherpte. Tegelijkertijd hoor ik dat deze Kleos, net als de Delos, een wat warmere tonale balans heeft. Warmer, maar niet in de zin van afgerond. De hoge resolutie uit zich in verfijning en is fluweelzacht vloeiend in met name het middengebied. Dat de Kleos daarin weer iets verder gaat dan de Delos blijkt wanneer ik datzelfde nummer daarna nogmaals draai op de Raven Two. Met die andere draaitafel wordt meteen nog een karakteristiek helder. Zeker wanneer ik daarna terugschakel naar de Holborne en op het acryl een 180 gram vinyl schijf uit 2007 neerleg; Bruce Springsteen’s ‘Magic’, het eerste studioalbum dat hij weer met de E Street Band maakte na ‘The Rising’. Opener ‘Radio Nowhere’ klinkt door de ruimte en er is geen twijfel mogelijk. Opnieuw is er die strakheid in het geluid die ik ook in Sneek al constateerde. Met dit ritmische uptempo nummer van Bruce is het weer overduidelijk hoorbaar. Ik hoef de LP niet eens op het plateau van de Raven Two te leggen om te weten dat daar die drive, dat ‘tussenwiel effect’, in de weergave zal ontbreken. Ondertussen zing ik mee met het refrein; “I just want to hear some rhythm”. En ritme is wat ik hoor. Tijdens de daaropvolgende luistersessies draai ik op beide draaitafels LP’s met daarop de meest uiteenlopende muziekstijlen. Steeds opnieuw zijn de indrukken hetzelfde. Ook wanneer ik de ASR phono tijdelijk vervang door een Blue Amp model 42. Al legt de gesignaleerde strakheid niet bij elk album hetzelfde gewicht in de schaal. Zo verliest het album ‘Chet’ van Chet Baker zelfs wat van zijn zwoele warmte doordat via de Holborne de weergave wat directer, strakker en meer ‘gedreven’ overkomt. Uiteraard praat ik over nuanceverschillen.

Al met al

Het Zwitserse Holborne heeft mij aangenaam verrast met deze platenspeler. Het uiterlijk is onopvallend doch stijlvol, de gebruikte techniek is van hoog niveau en voor een deel vernieuwend te noemen, de bouwkwaliteit is zoals je dat van een Zwitsers product mag verwachten en ook klankmatig speelt de Zwitser in de hoogste regionen mee. Hij presteert op een niveau dat zijn prijsklasse ruimschoots overstijgt. De combinatie met Lyra Kleos is een zeer geslaagde. Het tweede element uit de nieuwe reeks van Lyra elementen heeft eenzelfde klanksignatuur als de goedkopere, eerder gelanceerde Delos met deze aantekening dat hij in alle kenmerken van die instapper net weer een stapje verder gaat. Een excellent sporende groefploeger die zich met veel elan door alle muzieksoorten een weg baant. Een overtuigend debuut voor deze twee nieuwe componenten die - zowel samen als los van elkaar - alles in zich hebben om het de concurrentie erg moeilijk maken.

Aanvullende informatie:

Importeur: Sneek HiFi

Prijzen:

Holborne Analog 1 RAW Black met dual pivot mk II arm - 4050 euro
Holborne Analog 1 Bird’s Eye Maple met dual pivot mk II arm - 5800 euro
Holborne Analog 1 Indian Rosewood met dual pivot mk II arm - 6050 euro
Holborne Analog 1 Mineral Stone met dual pivot mk II arm - 6300 euro
Lyra Kleos MC element - 2800 euro