Plug-and-Play, dat belooft Olive Audio voor haar Music Servers. En dat blijkt in de praktijk ook het geval te zijn. Binnen een paar minuten had ik de analoge uitgangen van de Olive Music Servers verbonden met mijn Naim SuperNait en hoefden alleen nog maar de stekkers in het stopcontact gestoken te worden om van muziek te genieten. Voor extra gebruiksgemak en het binnenhalen van de metadata - een bestand waarin informatie zoals de naam van de artiest, de track-namen en het genre staat - van cd’s die ik naar de interne harde schijf wil kopiëren, verbind ik de Olive apparaten ook met het in huis aanwezige (draadloze) netwerk. Via wifi kun je namelijk de apparaten ook met de Olive App op de iPad bedienen.
Als eerste beluister ik de 03HD. Dat is meteen ook het eenvoudigste apparaat, want buiten de analoge uitgang en de netstekker valt er niets te installeren. Het draadloze netwerk is met wat omwegen toch nog redelijk snel gevonden en geactiveerd, waardoor er binnen tien minuten naar muziek geluisterd kan worden.
Wat meteen opvalt is dat de bediening via het display op alledrie de Olive Music Servers enige gewenning en ervaring vereist. Het scherm is niet erg gevoelig, waardoor ik soms meerdere malen moet ‘tikken’ om een opdracht te geven aan het apparaat. Gelukkig heeft de Olive App op de iPad geen last van dit ‘probleem’. De menustructuur vraagt wat geduld en gewenning, maar al snel navigeer ik moeiteloos door de lijst met artiesten, albums en cover-art. Soms is daar wel een omweggetje voor nodig: als ik een band of artiest zoek via de optie ‘artiesten’ krijg ik geen alfabetische lijst te zien waarmee ik snel naar bijvoorbeeld Radiohead kan springen. Via de optie ‘zoeken’ en het toetsenbord binnen die optie lukt het uiteindelijk toch om binnen enkele tikken bij deze band te komen. Ook is het soms lastig dat menu’s van de linker- naar de rechterkant van het display springen om zodoende ruimte te maken voor een nieuw submenu, maar na een paar uurtjes ‘werken’ met de Olive’s ben ik hier eigenlijk al aardig aan gewend.
Klankmatig staat de 03HD zijn mannetje en de weergavekwaliteit is vergelijkbaar met die van menig cd-speler in deze prijsklasse. Redelijk gedetailleerd en ruimtelijk met een iets naar de warme, veilige kant neigende presentatie.
Als de 04HD de plaatst inneemt van de 03HD trekt het geluidsbeeld verder open, de detaillering en de ruimtelijkheid nemen toe, wat de 04HD duidelijk boven de 03HD plaatst. De 04HD klinkt zoals een zeer behoorlijke audiofiele bron behoort te klinken. Nog steeds met een wat gesloten middengebied en enige terughoudendheid in het laag, maar de 04HD is met alle soorten materiaal prettig om naar te luisteren. Bovendien heeft de 04HD de mogelijkheid om de interne DAC te gebruiken om andere digitale apparatuur, zoals een tv-decoder, mee te laten profiteren van de goede interne digitaal naar analoog conversie. Ook is de 04HD door de aanwezigheid van een digitale uitgang eenvoudig naar een hoger niveau te tillen. Mocht je dit pad willen gaan bewandelen, houd er dan wel rekening mee dat de 04HD al een zeer behoorlijk DAC heeft en dat je voor een significante verbetering op zoek moet gaan naar een losse DAC in de 1000 euro prijsklasse of daarboven.
Zijn de Olive 03HD en 04HD nog redelijk betaalbaar te noemen (resp. 1199 euro en 2499 euro), de 06HD valt met zijn advies verkoopprijs van 5399 euro duidelijk in een andere prijscategorie. Aangezien de menustructuur, de bediening en de grootte van de interne harde schijf niet afwijken van de 04HD moet het prijsverschil gezocht worden in de vormgeving maar vooral in de geluidskwaliteit. En dan past een strenge doch rechtvaardige beoordeling.
Als referentie wordt nu mijn Naim DAC (2750 euro) ingezet die ik met een optische digitale kabel aan de 06HD koppel. Door de 06HD op de tuner-ingang van de SuperNait te plaatsen en de DAC op de cd-ingang kan ik met behulp van de afstandsbediening razendsnel schakelen tussen beide DAC’s, waarbij de Naim DAC enigszins in het nadeel is vanwege de extra optische verbinding. Wel krijgt de Naim nu via de Olive 06HD een zeer fraai naar 24-bit/384kHz ge-upsampled signaal aangeboden.
Bij Bob Dylan’s Man in the Long Black Coat van het door Daniel Lanois geproduceerde album Oh Mercy moet de 06HD op het gebied van ruimtelijkheid in de breedte en in de diepte duidelijk zijn meerdere erkennen in de Naim. Ook de laagweergave via de Naim gaat nog een stuk dieper en heeft meer kracht en dynamiek. Niet alleen op macro-niveau, maar vooral in de kleine dynamische nuances die instrumenten en stemmen als het ware van een scherper afgebakend randje voorzien, waardoor de gehele beleving ‘echter’ wordt.
Het rustige, ietwat ingetogen karakter van de 06HD zal echter mensen aanspreken die niet zozeer op het podium met een luchtgitaar in de hand tussen de muzikanten hoeven te staan, maar liever op gepaste afstand genieten van de muzikale prestaties op het podium. De 06HD dringt zich nooit aan je op, maar laat wel alle muzikale nuances en details horen.
