...dat is inderdaad de vraag. En een vraag waar naar mijn mening geen eenvoudig antwoord op te geven is. Sommige apparaten reageren uitstekend op filtering terwijl andere apparaten graag een ongefilterde stroomtoevoer zien. Het is daarom erg handig dat je met de BlackNoise producten eenvoudig en kostenefficiënt kunt experimenteren. Een ongefilterd stekkerblok zoals de hier beschreven Eight is bijvoorbeeld eenvoudig aan te vullen met een BlackNoise MiniBlack stroomfilter.
Deze kun je voor het stekkerblok plaatsen, waardoor alle stopcontacten in de Eight gefilterd zijn, of je plaatst de MiniBlack in één van de beschikbare stopcontacten om daarmee een specifiek apparaat van filtering te voorzien. Voor optimale prestaties adviseert Systems and Magic zelf overigens de BlackNoise stroomfilters waaronder de 500 en 1000 modellen.
Een praktijksituatie
Zoals je hierboven al hebt kunnen lezen is er geen universeel advies te geven over het gebruik van een gefilterd of ongefilterd stekkerblok. Zo heb ik in het verleden naar volle tevredenheid gebruik gemaakt van een gefilterd stekkerblok in combinatie met een Audio Research buizen-voorversterker. Mijn huidige Naim apparatuur (SuperNait, DAC en StageLine) voelt zich echter veel gelukkiger met een ongefilterd stekkerblok aan de netsnoeren.
Een gebruikelijke luistersessie waarbij een apparaat in een bestaande situatie wordt geïntegreerd om de specifieke eigenschappen van het apparaat dat je onder test hebt te bepalen is derhalve weinig zinvol. Dit keer dus geen voorbeelden van verandering in specifieke tracks die teweeg worden gebracht door de BlackNoise. Geen verhalen over het ‘feit’ dat er dubbeltjes in plaatst van kwartjes in de lade gegooid worden op de Jazz at the Pawnshop elpee. De conclusies zijn namelijk te zeer gebonden aan de gebruikte apparatuur en de kwaliteit van de stroom die ter plekke uit de muur komt.
In mijn geval - waar ik rechtstreeks `uit de muur` al een redelijk schone energietoevoer heb - was de overgang van gefilterd naar ongefilterd groot. De Naim SuperNait was duidelijk in zijn nopjes met de onbeteugelde stroomtoevoer: snelheid, dynamiek, levendigheid in het hoog, het elimineren van de filtering zorgde voor een verbetering op al deze muzikaal belangrijke parameters. Ten koste van een enigszins verhoogde ruisvloer, dat wel. Maar het plezier waarmee de SuperNait het loslaten van de teugels begroette werkte dusdanig aanstekelijk dat dit wat mij betreft ruimschoots werd gecompenseerd door de positieve eigenschappen van de BlackNoise Eight.
Het laag en het middengebied kregen duidelijk meer body, aanslagen op gitaar werden feller en beter gearticuleerd weergegeven, en het hoog kreeg meer ruimte. Ook werden stemmen duidelijk beter omkaderd. De toegenomen ruimte vertaalt zich bij de SuperNait in een breder en ietwat hoger geluidsbeeld, en bracht meer ‘lucht’ tussen de instrumenten. Het illustere drietal Pace, Rhythm and Timing, sowieso al goede bekenden van de Naim apparatuur, wordt door de BlackNoise Eight nog meer naar de voorgrond geschoven.
