“Op Nederlandstalig gebied zie ik De Kift en Meindert Talma als zielsverwanten. Krankenhaus van De Kift is een van de tien mooiste platen ooit. De laatste plaat die ik gekocht heb is de nieuwste van Talma. In het Engels weliswaar, maar toch erg goed. Maar voor mij was Raymond van het Groenewoud de pionier. Hij maakte Nederpop zoals die nog nooit gemaakt was. Zo intelligent, zo rock ’n roll en zo avontuurlijk.

Mede door hem ben ik in het Nederlands gaan zingen. En door Normaal. Hun eerste paar platen zijn supergoed. Geen Achterhoeker die er ooit aan gedacht had om zo out of the blue, zo krachtig en zo mooi in de eigen taal te gaan zingen. Doe Maar was voor mij traumatisch. Daar stonden ze dan, mijn potentiële vriendinnetjes, in het kruis te kijken van Hennie Vrienten en Ernst Jansz.”.

Beroepsdeformatie

“Tegenwoordig koop ik bijna geen muziek meer. Ik ben veel met film bezig. Hou van jaren zeventig-horror. Qua nieuwe muziek hou ik van Air, vooral hun debuut, van Massive Attack en Radiohead. Ik luister veel jazz, bijvoorbeeld Chet Baker. Ik ben vaak ’s nachts aan het werk en dat is dan de prettigste muziek.

Vind het soms ook moeilijk om nieuwe muziek te beluisteren. Ik ga verbanden leggen; ‘de originaliteit is ver te zoeken, is al veel eerder gedaan’. Beroepsdeformatie waarschijnlijk. Van Roosbeef zeggen ze dat het op mij lijkt. Zou kunnen. Ik kom al jaren bij hen op de boerderij, ken haar vader al lang. Maar ik vind haar eigenzinnig genoeg.”