Soms hoef je de stem van iemand maar te horen om er spontaan ‘verliefd’ op te worden. Deze stem in het bijzonder heeft mij volledig in vervoering gebracht toen ik het nummer voor het eerst hoorde. Ik heb het over Sarah McLachlan met het nummer ‘Angel’, samen met Santana op akoestische gitaar. Hoewel ik het nummer uit den treure ken, krijg ik voor het eerst weer kippenvel op mijn armen. Een registratie die door de Denon combinatie met veel realisme, gevoel voor plaatsing, detail, tot in de laatste aanslagen op de akoestische gitaar wordt gebracht. In combinatie met de harde kleurstelling van het decor en intieme wijze van filmen, wordt mijn nieuwsgierigheid geprikkeld om het beeld eens echt op de proef te stellen.
In de lade van de DVD-speler gaat The Fifth Element – Superbit, een registratie die heel schoon is, maar niet geheel foutloos, waaronder lichte Edge Enhancement en Alaising. Deze film vergt met name veel van de dvd-speler tijdens de Leeloo Jump scène en de Diva scène. Als eerste schakel ik naar de Leeloo Jump scène. Een scène waarin contrast, schaduwdetail en detail een belangrijke rol spelen. Deze factoren verzorgen diepte in het beeld wanneer Leeloo van de flat springt. De DVD-2900 DVD-speler zet hier een prachtig schoon plaatje neer, er is veel diepte in het beeld te zien, mede geholpen door een hoog contrast en detaillering.
Een favoriete scène van mij in The Fifth Element is de Diva-scène. Dit is een scène waarin veel informatie zit voor zowel de audio- als de beeldkwaliteit. Net als bij de vorige scène wordt ook hier de diepte en het schone plaatje opgemerkt in de operazaal waar de Diva optreed. Wanneer de aanslag van de Mangalores begint, worden alle horizontale camera-bewegingen (pans) zeer soepel weergegeven, waarbij kleine details duidelijk zichtbaar blijven. De vechtscène tijdens het zingen wordt goed gescheiden gebracht, waarbij wel na lang kritisch luisteren opvalt dat de Denon in combinatie met mijn speakers licht moeite heeft de verschillende lagen in het laag weer te geven. Dit is met name te wijten aan mijn speakers, die veel van de versterker vragen. Een combinatie met een speaker die makkelijker kan worden aangestuurd zal een beter beeld geven.
Een onconventionele recensie-DVD verdwijnt in de lade: Swordfish. De openingsscène van deze film heb ik altijd werkelijk briljant gevonden. De Wachowski Brothers hebben Bullit-time ontwikkeld voor de Matrix. Swordfish heeft voor de opening gebruik gemaakt van dit concept, maar heeft het tevens naar een veel hoger niveau gebracht. Ik kan het niet laten om nog even te grijnzen aan het eind van deze scène, welke ik op referentieniveau heb beluisterd. Door de impact en de druk vergeet ik bijna dat ik hem kritisch moet beoordelen. Voorgaande opmerking over het laag komt ook hier weer naar voren, maar wel laat de Denon combinatie wanneer deze analoog is aangesloten veel detail horen, ook in de drukkere gedeeltes.
Bij alle drie de DVD’s valt op dat het videogedeelte van de Denon DVD-2900 DVD-speler, met zijn 12 bit/108 MHz video D/A converter, absoluut zijn werk goed doet en via de component uitgang een schoon signaal weergeeft, waarbij het contrast en de detaillering opvallen. Dit geeft uiteindelijk een beeldkwaliteit met natuurlijke diepte, veel schaduwdetail, soepele pans en weinig additionele digitale artefacten.
Na veel kritisch luisteren en regelmatig switchen tussen de analoge verbinding en de digitale verbinding vond ik persoonlijk de D/A converters in de DVD-speler net iets beter klinken dan de DAC’s van de AVR-3803. Hoewel beide veel details laten horen en een groot realistisch geluidsbeeld neerzetten, biedt de analoge verbinding net meer lucht en gescheidenheid in de plaatsing.
