De RG10 is gearriveerd in de meest luxe uitvoering. Dat betekent een volledig chromen uitvoering met een losse ´pre amp reference power module´. De RG10 is feitelijk een integrated amplifier, maar het voorversterkergedeelte krijgt dus een externe voeding. Deze unit is in zwart uitgevoerd en verstop je doorgaans achter het audio-rack. De RG heeft drie line-ingangen en een phono-ingang (MM/MC). De beluisterde uitvoering is de 2007 MK4. Symphonic Line kan de oudere MK3 versies ombouwen naar het huidige niveau. De bouw van deze versterker is extreem Duits degelijk. Een RG10 met bijbehorende power module neem je niet even achteloos onder je arm. Symphonic Line apparaten ademen ook niet het el cheapo gevoel dat veel andere componenten oproepen. Wat moet je met een receiver die vrijwel niets weegt? Als je een stapeltje cd´s op de bovenplaat neerlegt hoor je zo´n klikgeluid alsof je in een bierblikje knijpt. Niet met Symphonic Line. Dat is apparatuur die blijft, die je soms laat updaten en misschien ooit een keer laat repareren. Maar je zet het nooit achteloos naast de container.  Daar is het te mooi en te waardevol voor.

Luisteren

De RG10 is beluisterd op Verity Ovation Parsifal monitoren, de Dynaudio C2, de Dynaudio Audience 42, de Kharma Reference en wat modellen van Wilson, Infinity en Dali. Welke weergever er ook wordt ingezet, het basiskarakter van de versterker is altijd hetzelfde. De meest opvallende eigenschappen zijn de ervaring dat je bovenop het live-gebeuren zit. Er is als het ware geen muur tussen de musici en de luisteraar. Het geluid is héél direct en grijpbaar, met een enorme snelheid, transparantie en tonale integriteit. Het is feitelijk een beetje vergelijkbaar met wat een Audio Note systeem doet. Je hoort daar hetzelfde soort realisme, maar de Symphonic Line voegt daar méér harmonische diepte aan toe en is tonaal veel beter. Er is dus sprake van een neutraal geluid, maar het is zeker niet aan de witte- en uitgebeten kant. Wie ervaring heeft met live-geluid en hoe iets terugkomt over studio-afluistering, zal direct herkennen dat het Symphonic geluid erg dicht bij de waargenomen realiteit staat. Het zal de lezer duidelijk zijn dat het geluidsbeeld nu schaamteloos in stukjes wordt beschreven en dat is tegen de opvattingen van Rolf Gemein. Luister je holistisch, dus gewoon naar de muziek en niet naar de losse eigenschappen van het systeem, dan is er sprake van een soort natuurlijke integratie. In de beleving van Rolf zijn er een aantal basiseigenschappen waaraan weergave moet voldoen om betrokkenheid op te wekken. Dat zijn tonale integriteit, dynamiek en snelheid. Als een audiosysteem extreem saai klinkt, is er altijd iets mis met één of meerdere van deze parameters. Het is wellicht een gemeenschappelijke ervaring, maar veel sterk gecomprimeerde muziek, of het geluid van Sky Radio, veroorzaken binnen een korte tijdsspanne een enorme vervelingsfactor. De natuurlijke dynamiek van de muziek is hier teruggebracht to vrijwel nul.

Niet met een versterker van Symphonic Line. Wie iets wil horen met een extreme dynamiek, moet deze versterker maar eens aansluiten op een Audience 42. Het gereproduceerde geluid klinkt ten eerste alsof er een groot full range systeem staat te spelen en ten tweede zijn de dynamische uithalen zodanig dat je vreest voor het leven van die kleine weergevertjes. Het belangrijkste is echter dat het luisteren naar muziek heel spannend en onderhoudend wordt. De live performance staat werkelijk als een huis. 
De mate van haalbaar realisme is een beetje afhankelijk van de gebruikte luidspreker. Concepten die van nature al snel zijn, hebben vaak ribbons, bandtweeters of snelle keramische drivers. Wie de ultieme live-beleving zoekt, kan dus dergelijke luidsprekers selecteren. De modellen luidsprekers die Symphonic Line zélf op de markt zet, blinken uit in dat hele directe-, gedetailleerde en coherente live-geluid. Maar ook op ´rustiger´ weergevers biedt de Symphonic Line versterker de fraaie tonaliteit, het dynamische gedrag en die hele directe live-confrontatie. Als audiofiel, gewend om muziek in stukjes te beluisteren, wordt je feitelijk gedwongen om dat op te geven. Tijdens een live-concert ga je ook niet alleen naar een stukje focussering luisteren of naar de microdetaillering. Een goed opgebouwd Symphonic Line systeem plaatst je in het centrum van de actie en het concert wordt als een enerverende totaalbeleving geconsumeerd.