Tijd om te gaan beluisteren wat het toevoegen van de A1 versterker met de weergave doet. De importeur heeft niet overdreven door te zeggen dat de versterker veel warmte ontwikkelt. Reeds een minuut of tien nadat de eerste noten klonken, is het apparaat al meer dan handwarm. Een avondje muziek luisteren, waarbij af en toe het volume flink opgeschroefd wordt, heeft als resultaat dat je bij aanraken van de kast net geen brandblaar oploopt. Echter wanneer je de versterker muziek hebt horen maken zal de warmte je worst zijn.
Het duo MF A1 en A1 CD Pro speelt de sterren van de hemel. Luisterend naar Phil Collins’s That’s Just The Way It Is, laat dat nummer een uiterst delicaat en fraai doortekend middengebied horen. De stem van Phil staat los in de ruimte, de zangers en zangeressen op de achtergrond zijn prima individueel te volgen. Het opgebouwde beeld is goed in de breedte, zo mogelijk nog beter in de diepte. Ver achter in het beeld is de snaredrum te horen waarvan het vel een fractie minder strak gespannen lijkt te zijn. Ook klinken de bekkens, na het toevoegen van de A1 versterker, nog iets minder metalig en klinken wat minder lang uit. Deze kritiek wordt echter snel vergeten, omdat de set zo de nadruk op de muziek legt, dat de individuele parameters als: “transparantie, diepte en breedte”, ondergeschikt gemaakt worden.
Wederom luisterend naar Don Henley en Laura Pausini doet de al eerder genoemde aaibaarheid van de artiesten alleen maar toenemen. Alles klinkt heerlijk vloeiend, relaxt zonder het gevoel voor timing en ritme te verliezen, met voldoende detaillering in het hoog. Eenmaal gepakt door de specifieke manier waarop de MF set muziek maakt, ga ik op zoek naar opnames die voor de set gemaakt lijken te zijn. Goede keuze is de muziek van de moderne crooner Michael Bublé. Favoriet is het nummer Home, een fraaie ballad. Zoet als honing vloeit zijn stem via de Audiovector speakers de luisterruimte in. Het klinkt super soepel en sta mezelf toe heerlijk weg te dromen, in plaats van technisch te blijven luisteren.
Op hetzelfde album is ook het nummer Save The Last Dance te vinden. Iets meer up tempo en er speelt een flinke blazerssectie mee. De muziek wordt groot in de kamer geprojecteerd zonder de afmetingen te overdrijven. Wel missen de blazers wat van hun zo kenmerkende bite en scherpte, het spettert allemaal wat minder dan ik gewend ben. Door de algehele presentatie, in combinatie met het prachtig warme en romige middengebied, wordt de aandacht al snel terug op de muziek gelegd. Ondanks het op papier bescheiden vermogen van 2x36 Watt kan de A1 versterker, in combinatie met de makkelijk aanstuurbare Audiovector S3 Signature speakers, de pannen van het dak spelen. Nooit heb ik het idee dat de versterker de limiet bereikt. Mijn middelgrote woonkamer van ongeveer veertig vierkante meter wordt moeiteloos gevuld met muziek.
