DTS en Dolby hebben onafhankelijk van elkaar aangekondigd dat zij als surround-formaat verplicht zijn op zowel Blu-Ray als HD-DVD. De surroundformatenoorlog tussen de twee bedrijven woedt al jaren, met Dolby als gevestigde marktleider en met DTS die zich vooral profileert op DVD-Audio en bioscoopreleases.
Voor Blu-Ray is gekozen voor Dolby Digital als verplicht formaat. Voor HD-DVD zijn zowel Dolby Digital Plus als MLP (een door Meridian ontwikkeld formaat, maar gelicenseerd door Dolby) verplicht gesteld. Dolby Digital Plus biedt een hogere bit-rate en meer kanalen en is een extensie van het bestaande Dolby Digital formaat. De keuze van het DVD-forum voor Dolby Digital Plus betekent een perfecte compatibiliteit met de meer dan 39 miljoen bestaande A/V receivers op dit moment in gebruik.
MLP Lossless technologie is ook geselecteerd voor inclusie op HD-DVD. MLP is de technologie gebruikt voor de audio op een DVD-Audio schijf en biedt de hoogste kwaliteit verliesvrij geluid op dit moment en maakt een bit-voor-bit identieke kopie van de originele filmsoundtrack mogelijk.
De DTS `extension technologies`, die tesamen ook wel DTS++ worden genoemd, maken ook grotere datastromen, meer kanalen en `lossless` (zonder verlies) audio-opslag mogelijk. DTS++ is de enige lossless technologie die voor beide disc-formaten is gekozen. Door de extra bandbreedte van de nieuwe formaten worden DTS audio bitrates mogelijk van meer dan 1,5 Mbit/s tot volledig `lossless`, wat net als met MLP een bit-voor-bit identieke kopie van het bioscooporigineel inhoudt. De `oude` DTS-formaten blijven ook aanwezig, wat compatibiliteit met bestaande apparatuur waarborgt.
Hollywood buigt zich op dit moment over nieuwe beeldformaten (in de meeste gevallen 720p of 1080i, maar ook 1080p is een mogelijkheid) op de `high definition` video-schijfjes en het ziet ernaar uit dat beide formaten een plekje gaan krijgen op de schijfjes, met alleen de consument als winnaar: deze krijgt beide formaten.
DVD-Video is het meest succesvolle formaat in de audio-video historie, maar net zoals zijn muzikale kleine broertje, de CD, begint DVD-Video er nu al gedateerd uit te zien in een markt waarin `High Definition` het nieuwe toverwoord is. En in tegenstelling tot surround-formaten puur bedoeld voor muziek (zoals DVD-Audio en SA-CD), bieden Blu-Ray en HD-DVD de mogelijkheid voor HDTV én hoge resolutie surround. De surround mixen dienen misschien gefinetuned worden voor thuisgebruik, maar dat is een peuleschil vergeleken bij de problemen om een stereo-plaat fatsoenlijk te gaan laten klinken in surround. Het HDTV video-gedeelte van de nieuwe schijven is zelfs nog gemakkelijker te realiseren, aangezien de filmstudio`s al HD-masters hebben liggen van de meeste films en alleen een simplere conversie naar een door HD-DVD/Blu-Ray gebruikt videoformaat genoeg is. Het proces is niet echt gesneden koek, maar een stuk makkelijker en minder politiek geladen dan de overwegingen in de wereld van DVD-Audio en SACD. Door de grotere opslagcapaciteit van de Blu-Ray en HD-DVD formaten krijgen muziek-labels veel meer mogelijkheden om hun muziek vorm te geven dan op CD, DVD of DualDisc mogelijk is.
