Er zijn in de vorige eeuw nogal wat Amerikaanse artiesten opgegroeid in grote armoede en ellende. Eartha Mae Kitt – ook wel Kitty Charles genoemd – is daar geen uitzondering op. Ze wordt op 17 januari 1927 tussen de katoenvelden van South Carolina geboren als een onwettig kind van een blanke boer en een Cherokee moeder.
Vanaf haar negende levensjaar woont ze bij een tante in Harlem en op haar vijftiende verlaat ze school om in een fabriek te gaan werken. Ze blijkt een talentvol danseres te zijn en wordt opgenomen in de dansgroep van Katherine Dunham waarmee ze in de vijftiger jaren op tournee door Europa gaat. Vervolgens ligt Parijs aan haar voeten wanneer zij een rol krijgt in een stuk van Orson Welles. Deze zwaargewicht noemt haar; “The most exciting girl in the world”. Met de zanger / entertainer Sammy Davis Jr. heeft ze enige tijd een stormachtige relatie. Ze trouwt echter met geen van beiden. In plaats daarvan kiest ze voor ene Bill McDonald. Het huwelijk – waaruit haar enige kind, dochter Kitt Shapiro geboren wordt - zal vijf jaar stand houden.
“That Bad Eartha” is het tweede album van deze zangeres / danseres / entertainster. Net als haar eerste plaat komt hij uit in 1956 en hij bevat al haar grote nummers; “I Want To Be Evil”, “C’est Si Bon”, My Heart Belongs To Daddy”, “Under The Bridges Of Paris” en “Uska Dara”. Maar ook de haar op het lijf geschreven Cole Porter song ‘Let’s Do It’. Halverwege de vijftiger jaren van de twintigste eeuw heeft zij in haar vaderland een imago dat in de titel van deze LP fraai tot uitdrukking komt. Sexy en tegelijkertijd ‘classy’. De Parijse jaren geven haar een internationale uitstraling die nog versterkt wordt doordat zij niet alleen zingt in het Engels, Frans en Spaans (‘Angelitos Negros’), maar ook in het Turks (‘Uska Dara’) en het Swahili (‘African Lullaby’). Ze heeft een unieke, zeer herkenbare stem – die soms doet denken aan een spinnende poes; niet voor niets speelde ze ooit de rol van Catwoman in een Batman film - met een beperkt bereik waar haar repertoire perfect op afgestemd is. Dit is haar kracht maar tegelijkertijd ook haar zwakte; ze blijft de rest van haar leven teren op deze oude nummers en zingt ook wanneer zij al ver over de zeventig is nog steeds ‘My Heart Belongs To Daddy’ en haar herkenningsmelodie ‘C’est Si Bon’. Mijn favoriete nummers op deze LP zijn ‘Let’s Do It’ en ‘Smoke Gets In Your Eyes’ maar de echte liefhebber van deze stem – die in mijn oren, zeker bij langdurig luisteren, nogal eens te gekunsteld klinkt - zal ongetwijfeld elk van de twaalf tracks kunnen waarderen.
De begeleiding is in handen van de als kind van Duits/Franse ouders in Duitsland opgroeiende René Henri die zijn opleiding krijgt aan de prestigieuze Berlijnse muziek academie en in 1936 naar de Verenigde Staten emigreert en daar musical director bij RCA Victor wordt. Hij leidt een eigen band waarmee hij o.a. The Bell Sisters en - op haar eerste LP’s althans - Eartha Kitt begeleidt. Zijn naam sluit mooi aan bij het imago van Kitt terwijl zijn orkest haar op vakkundige wijze ondersteunt zonder daarbij onnodig de aandacht op te eisen. Daardoor de diva in staat stellend haar ‘kunstje te doen’. De kwaliteit van deze re-issue – zowel voor zover dat de LP persing als het originele artwork betreft – is, zoals ik dat van Speakers Corner gewend ben, van uitmuntende kwaliteit.
Aanvullende informatie:
Format: 180 gram virgin vinyl LP RCA LPM-1183
Label: Speakers Corner Records
Starkenbrook 4
D-24214 Gettorf
Deutschland
www.speakerscorner.de
