Wat nu? Een gerenommeerd klassiek label als Deutsche Grammophon dat een schijf uitbrengt met als titel ‘The Jazz Album, Watch What Happens’? Jazeker, en het wordt nog uitzonderlijker, want de solist van deze plaat is niemand anders dan de van de grote concertpodia bekende en gevierde bas bariton en zangpedagoog Thomas Quasthoff. 
Al voordat hij begon met zijn klassieke zangstudie was hij een groot jazzliefhebber en zong hij in diverse jazz ensembles waaronder de band van zijn broer Michael Quasthoff. Het laatste zetje kreeg hij drie jaar geleden toen hij bij een liefdadigheidsconcert optrad met de Jazzband der Berliner Philharmoniker waar hij stukken van o.a. Gershwin en Rodgers & Hart vertolkte. Componisten die ook vertegenwoordigd zijn op deze cd die geproduceerd is door zijn goede vriend en bekendste Duitse jazztrompettist Till Brönner.
Van het album is tegelijkertijd een tot 1000 exemplaren gelimiteerde lp uitgebracht waarvan ik nummer 694 met enige regelmaat draai.
Jazz standards als ‘In My Solitude’ en ‘My Funny Valentine’ worden afgewisseld met musical melodieen als ‘I’ve Grown Accustomed To Her Face’ en er komt zelfs een door Stevie Wonder geschreven song voorbij. De twee vrienden - Till bespeelt in enkele solo’s uiteraard trompet en flugelhorn - worden bijgestaan door een keur van internationaal bekende jazz artiesten waaronder drummer Peter Erskine die ook met Weather Report werkte, gitarist Chuck Loeb die samenwerkte met Stan Getz en Bob James, en pianist Alan Broadbent die o.a. met Shirley Horn werkte. Deze laatste tekende ook voor de arrangementen van vijf van de dertien songs. Zes arrangementen staan op naam van Nan Schwartz, de dirigente van het Deutsches Symphonie-Orchester Berlin dat in zes melodieen te horen is.
Op ontspannen, soepele wijze drukt Quasthoff met zijn prachtige sonore stem zijn persoonlijke stempel op elk nummer. Wat er uitspringt is het enthousiasme waarmee gemusiceerd wordt en de perfecte verstaanbaarheid van Quasthoff.
