In augustus 1970 wordt er op het Isle of Wight een rockfestival gehouden waar grootheden als The Who, The Doors, Joni Mitchell, Sly and the Family Stone en Jimi Hendrix, maar ook Miles Davis acte de presence geven. Miles zit met in die tijd opgenomen albums als Bitches Brew en Live Evil in zijn ‘electric’ periode wanneer hij met zijn band op het festival arriveert.

Deze bestaat naast Miles op dat moment uit Gary Bartz op saxofoon, Dave Holland op bas en een viertal dat in hoge mate verantwoordelijk is voor het specifieke, sterk op slagwerk en verschillende ritmes leunende geluid van de groep. De beide keyboard players Chick Corea en Keith Jarrett in combinatie met de ijzersterke ritmesectie gevormd door Jack DeJohnette op drums en Airto Moreira op percussie.

Het optreden bestaat uit één vijfendertig minuten durend nummer; Call It Anything. Op de 180 grams vinyl schijf Isle Of Wight Concert is het optreden verdeeld over de beide lp kanten. Bij mijn weten is het de eerste keer dat het integraal op lp verschijnt en alleen om die reden al interessant.

De band is heerlijk op dreef met Jack en Airto die een geweldige basis neerzetten, Miles die zijn trompet bespeelt op de wijze van een rock gitarist en Chick en Keith die fel en venijnig uithalen. In de overgebleven groeven is als bonustrack een live opname van het 9 minuten en 12 seconden durende Time After Time geperst. Een beetje een vreemde keus wanneer je bedenkt dat deze opname 18 jaar later gemaakt is met een band die - op Miles na - totaal anders van samenstelling is en waarvan ook het repertoire afwijkend is.

Desalniettemin - met name vanwege Call It Anything - een niet te missen release.