Ik kom de laatste tijd helaas niet meer zoveel toe aan het daadwerkelijk schrijven van productrecensies. De spullen komen nog steeds binnen, ik probeer alles nog steeds uit, ik verbaas me nog steeds over de belabberde kwaliteit van het merendeel, alleen voor het schijfwerk ontbreekt me steeds de tijd. Alleen als ik echt door iets aangeslingerd word, dan moet ik wel. Een uitzonderlijk goed product, een dwingende eindredacteur of een mislukte recensie van een collega. In het geval van de Apple In-Ears gaat het om het eerste en het laatste.
In het tijdschrift van een niet nader te noemen consumentenbelangenorganisatie meent men “dat de nieuwe in-ear-koptelefoon zijn geld niet waard is”. Nu is dit al een discutabel onderwerp, want wat is nu wel of niet zijn geld waard? Ik vind de nieuwe MacBook Pro 17-inch ook veel te duur, maar daardoor is het nog geen slechte laptop en zijn geld niet waard, integendeel.
Verder vergeleek men de koptelefoon met de standaard iPod-oordopjes (niet te vergelijken aangezien deze voor je gehoorgang liggen en er niet in, maar goed, je wilt weten of je erop vooruit gaat) en met ‘goede’ oordopjes van Sennheizer en AKG (die is leuk, want zover ik weet hebben ze die goede oordopjes nog niet gefabriceerd). Men vond dat “de weergave van de lage tonen achterblijft” (dat klopt, als je ze niet goed in je gehoorgang stopt) en “de klankbalans van de standaard iPod-oordopjes een stuk prettiger” (pardon?).
