Meteen in de juiste sferen met dit vrolijke schijfje. Meer dan een halve eeuw geleden was Mento hot in Jamaica. Muziek die vooral in nachtclubs werd gespeeld tijdens erotische optredens.

1951-1952-1953 enzovoorts. Kingston. Jamaica. Dat moet toch een belevenis op zich zijn geweest. In het begin traden vooral kleine groepen musici op met akoestische instrumenten zoals de banjo, gitaar, fife, maracas en een Rumba box. Soms aangevuld met een bamboo saxofoon en viool. Later, toen de muziek haar weg vond naar Kingston, aangevuld met viool, klarinet, saxofoon en piano. Mento stond aan de basis van Ska en Reggae. Vanaf begin jaren zestig dè 2 stijlen die de Jamaicaanse inwoners in extase brachten. Daarna door Marley en consorten wereldwijd op de kaart gezet.

Ivan Chin en Ken Khouri en Stanley Motta waren de sleutelfiguren uit die tijd. 24 tracks, bijna 77 minuten. Eerlijk verdeeld, want Ivan, Ken en Stanley hebben elk 8 van hun beste nummers op deze CD staan. Het langste nummer is ‘Green Guava’ van Lord Tickler (3:59) en het kortste nummer is ‘Names Of Funny Places’ van Hubert Porter (2:40). De 77 minuten geven me een gelukzalig en weemoedig gevoel. Alles gaat voorbij. Een ode aan de Mento muzikanten en producenten. Herinneringen aan de inwoners Jamaica. Gedateerd, maar puur. Simpele teksten over het leven en de liefde. Als dat alles samenvalt met deze huidige Jamaicaanse temperaturen kan ik niet anders concluderen dat ‘Take Me to Jamaica’ mijn zomer CD voor 2006 zal zijn.

Rumba box

Aanvullende informatie:
24 tracks: 76:28 minuten
Label: Pressure Records
Distributie: Konkurrent
Links: www.pressure.co.uk, en.wikipedia.org/wiki/Mento, www.mentomusic.com, en.wikipedia.org/wiki/Fife_(musical_instrument), en.wikipedia.org/wiki/Maraca