REVIEW

Creedence Clearwater Revival

Jan de Jeu | 12 april 2007

In het begin van de vijftiger jaren van de vorige eeuw werd in El Cerrito, California, USA een band genaamd The Blue Velvets gevormd. De leden - John Fogerty, Doug Clifford en Stu Cook - vormden een instrumentaal trio voordat zij begonnen met het begeleiden van John’s oudere broer Tom Fogerty.

Creedence Clearwater RevivalIn het midden van de zestiger jaren tekende de groep een contract bij Fantasy Records, destijds een lokaal label in San Francisco. Fantasy Records veranderde hun naam in ‘The Golliwogs’ en er werden een zevental singles uitgebracht in The San Francisco Bay Area.

Geen van deze zeven singles kreeg echter nationale aandacht waarna John Fogerty het heft in handen nam.
Vanaf dat moment schreef hij het meeste materiaal en was hij verantwoordelijk voor de lead vocals. In 1968 werd vervolgens het eerste album van de heden ten dage wereldvermaarde groep Creedence Clearwater Revival uitgebracht.

Hoewel de groep niet aansloot bij het destijds gangbare top veertig repertoire - dat gekenmerkt werd door Psychedelica en Bubblegum Pop - sloeg het materiaal wel degelijk aan bij de underground cultuurpers. Toen vervolgens hun versie van Dale Hawkins’ swamp rock classic ‘Suzie Q’- het nummer dat later gebruikt werd in de fi lm ‘Apocalypse Now’- regelmatig gedraaid werd in zowel Chicago als de San Francisco Bay Area, pikten de programmeurs van de AM radio stations in de rest van de Verenigde Staten dit op en schoot de single de top veertig in waar het uiteindelijk belandde op nummer elf.

Anno 2006 is deze eerste CCR lp opnieuw uitgebracht op een 180 gram vinyl schijf en de daarop voorkomende lange, ruim acht minuten durende, versie van ‘Suzie Q’ is nog steeds één van de smaakmakers van dit album. Het grote verschil met destijds zit hem echter in de geluidskwaliteit die sindsdien in ruime mate toegenomen is.
De krachtigste nummers zijn nog steeds te vinden op kant één die naast afsluiter ‘Suzie Q’ het drie minuten durende ‘The Working Man’ en de ruim vier minuten in beslag nemende opener ‘I Put A Spell On You’ bevat. Een regelrechte aanrader boordevol heerlijk jeugdsentiment.






EDITORS' CHOICE