Muziek is georganiseerd geluid. Ritme en melodie zijn beproefde muzikale ordeningsmiddelen, die op deze reeks experimenten uit 2001 van Mars Volta voorman Omar Rodriguez-Lopez en zijn in 2003 aan een overdosis overleden bandgenoot Jeremy Michael Ward rigoureus genegeerd worden. Of het resultaat muzikaal genoemd kan worden? Gemakkelijk luistervoer is het in ieder geval verre van.

Drie kwartier elektronische teringherrie, dat komt meer in de buurt. Met popmuziek heeft dit niets te maken, deze klanken sluiten meer aan bij de geluidsexperimenten van vroege avant-gardistische pioniers op het gebied van elektronische muziek.

Het feit dat Rodriguez-Lopez deze opnamen nu een officiele release waardig gunt kan gezien worden als een ode aan zijn overleden vriend. Jeremy Michael Ward had als ‘sound manipulator’ een belangrijke rol  binnen De Facto en Mars Volta. De release kan evengoed ook gezien worden als een teken dat Rodriguez-Lopez deze klanken als meer ziet dan wat willekeurige spielerei met apparaten.

Het bombardement van piep, brom en zoemgeluiden, dat eerder in kleine oplage op minidisk onder vrienden verspreid werd, werkt in ieder geval zeer ontregelend. Het toeval lijkt een grote rol te spelen in de totstandkoming van de klanken. Ze komen naar verluid voort uit veldopnamen, maar de bronnen zijn zelden herkenbaar. Hier en daar zijn wat stemmen te herkennen, daar blijft het bij.

Onverdraagbaar heftig spul, alleen voor de liefhebber. De gemiddelde Mars Volta fan zal dit werkstuk niet erg apprecieren en binnen enkele minuten afhaken, vrees ik zo.


Aanvullende informatie:
11 tracks, speelduur 45:45
Label: Willie Anderson
Distributie: de Konkurrent