Sonos heeft in vijftien jaar tijd onze manier van luisteren naar muziek in huis drastisch veranderd. Met de draadloze speaker ontketende het bedrijf een ware revolutie in de huiskamer. Geen enkel ander audiomerk heeft zo’n stempel weten te zetten op de inrichting van ons audio-interieur. Een reconstructie van een successtory van The Sound of Sonos.

Lees ook deel 1 van dit tweeluik.

Ondertussen oogst Sonos wereldwijd lovende reviews en onderscheidingen, van binnen en buiten de geijkte audiowereld. Ondanks al die lofprijzingen lijkt the Bundle van Sonos, zoals het productenpakket bestaande uit luidspreker, versterker en controller al snel genoemd wordt, vooral een succes bij de muziekliefhebbers met een wat bredere beurs. Veel mensen vinden het systeem toch vrij duur. Daar lijkt Sonos zich eerst weinig van aan te trekken.

Sonos: hulp van Apple

Het bedrijf komt met een nieuwe controller met een touchscreen. Het ziet er prachtig uit, maar met een prijs van 350 dollar wordt het hele systeem daardoor nog duurder. Maar dan komt er onverwachte hulp van buitenaf. Het is in dezelfde tijd dat de iPhone van Apple de hele wereld veroverd. Nadat Apple eerst alleen gebruik maakt van eigen apps, wordt die policy al vrij snel losgelaten. Apple ziet in dat juist het toestaan van apps van derde partijen de iPhone alleen maar interessanter zal gaan maken.

Sonos onderkent snel de nieuwe mogelijkheden en komt met een app voor de iPhone die in feite haar eigen Controller overbodig maakt. De bestaande gebruikers reageren meteen enthousiast en ontdekken dat de Sonos app voor op de iPhone eigenlijk nog beter werkt en meer mogelijkheden biedt. De app zorgt er ook voor dat de totaalprijs van de bundel (dan zonder de Controller) omlaag gaat. Dat lijkt de grote doorbraak naar een breder publiek. Het kan ook zijn dat het systeem inmiddels zoveel goodwill en naamsbekendheid heeft weten te verwerven, dat de verkoopcijfers vanaf dan alleen maar omhoogschieten, in vele landen.

Sonos: techniek die werkt

Het succes van Sonos kan ook mede verklaard worden door een eigenschap die het bedrijf ook van Apple lijkt overgenomen te hebben. Dat is de filosofie van Keep it simple. Op de apparaten is een minimum aan bedieningsknoppen terug te vinden. Alles moet gewoon op een eenvoudige manier te bedienen te zijn, door iedere gebruiker, ongeacht zijn of haar kennis van audioapparatuur.

Maar uiterlijke schijn bedriegt in dit geval wel een beetje. In de apparatuur zit een hoeveelheid techniek verwerkt waar jarenlang onderzoek aan vooraf gegaan is. De wifi is zodanig ontworpen dat deze storingsvrij werkt door een zogenaamde mesh-netwerksysteem met AES-versleuteling. Storingsvrije muziek via de wifi, dat klinkt nu al heel gewoon, maar de eerlijkheid gebied hier te zeggen dat andere audiomerken daar destijds voortdurend niet in wisten te slagen.

Sonos: multiroom en meer

Een ander sterk punt van Sonos was het probleemloos neerzetten van een multiroom-systeem. Ook dat kunstje was destijds een knappe prestatie en is het in feite nog steeds, als je naar sommige systemen van de concurrentie kijkt. De uitdaging in de techniek is simpel gezegd als volgt: het systeem moet tegelijkertijd data binnenhalen via internet en die gegevens doorzenden naar een ander apparaat. Dus terwijl de basisluidspreker een song binnenhaal via het net, moet die speaker ervoor zorgen dat die song op hetzelfde moment op een tweede (of derde of nog meer) speaker te beluisteren is, zodat er geen tijdsverschil optreedt en geen rare galm valt waar te nemen.

Maar het systeem van Sonos gaat nog verder: er kunnen verschillende liedjes op verschillende speakers tegelijkertijd van het net gehaald worden en afgespeeld. Dat is handig als je verschillende gebruikers in huis hebt. En dat is juist ook een gedachte van Sonos achter het hele systeem. Iedereen in huis moet met het systeem uit de voeten kunnen én op hetzelfde moment er gebruik van kunnen maken. Dat is natuurlijk wel even wat anders dan zoals je voorheen met muziek omging en waarin éen persoon naar muziek zat et luistern in een bepaalde ruimte en de rest werd geacht stil te zijn en/of mee te luisteren.