De volledig nieuwe Advance Acoustic SmartLine Paris-lijn is slechts half zo breed als een normaal 43 centimeter component en combineert volgens de fabrikant audiofiele prestaties met een Life Style uiterlijk. 'Best of Both Worlds', zou je denken. Wanneer ik na een werkdag thuiskom, schrik ik toch even als ik de hal in stap: importeur Servi-Q heeft maar liefst vijf dozen bezorgd. Naast de PX1 voorversterker en de BX1 stereo eindversterker zijn er ook twee BX2 mono eindversterkers en een DX1 DAC gebracht. Genoeg speelgoed voor de komende weken.

Advance Acoustic Smartline Paris

Om een beter beeld te krijgen van de diverse componenten eerst wat details. Te beginnen met de PX1 voorversterker, het hart van de op te bouwen set. Deze is uitgerust met een surplus aan zowel analoge- als digitale aansluitingen. Ondanks dat de versterker maar half zo breed is zijn de aansluitingen goed bereikbaar en is er ruimte genoeg om kabels met wat grotere connectoren te gebruiken.

Over welke in- en uitgangen beschikt deze PX1 dan precies? Om te beginnen zeven analoge ingangen waarvan een XLR en een MM/MC phono waarbij het MC-gedeelte op low of high ingesteld kan worden en bovendien de capaciteit instelbaar is. Een volwaardige phonotrap dus en zeker geen gadget voor vinyl herintreders die slechts incidenteel een plaatje draaien. Aan de digitale zijde is voorzien in drie optische TosLink aansluitingen, eenmaal Coaxiaal RCA, eenmaal USB-A, eenmaal USB-B (asynchroon 24bit/192kHz) en als laatste een Bluetooth AptX aansluiting voor de optionele X-FTB01 dongel.

Om de eindversterker(s) aan te sluiten is een pre-out aanwezig waarbij je kunt kiezen tussen RCA, met high pass mogelijkheid bij gebruik van een subwoofer, of XLR. Verder twee RCA subwoofer uitgangen waarvan de crossover frequentie instelbaar is op 75 of 125 Hz. De netentree is ongeaard. Naast stand-by is het mogelijk de versterker aan de achterzijde middels een schakelaar volledig uit te zetten. De voorzijde oogt bijzonder opgeruimd. Kenmerkend voor de Paris serie is de frontplaat van acryl in combinatie met een metalen kast in zwart of wit. Links onder de stand-by toets en vlak daarnaast twee 3,5mm cinch aansluitingen voor een hoofdtelefoon. Deze zijn eveneens instelbaar via een schuifschakelaartje aan de onderzijde van de kast. Centraal geplaatst een relatief kleine display met instelbare helderheid en daarnaast een grote volumeregelaar. Voor de omzetting van digitaal naar analoog beschikt de PX1 over een Wolfson WM8740 chipset, dezelfde die in de eerder beluisterde X-i105 gebruikt wordt. Alles bij elkaar opgeteld op papier een voorversterker waarbij weinig te wensen overblijft.

Advance Acoustic DX1 DAC

De DX1 is op papier een DAC, maar kan net zo goed functioneren als voorversterker wanneer uitsluitend gebruik gemaakt wordt van digitale bronnen. Hiervoor is voorzien in een volumeregeling die naar wens in- of uitgeschakeld kan worden in het menu van deze converter. Aan de achterzijde zijn maar liefst twaalf digitale ingangen te vinden. Hiervan zijn er zes optisch TosLink, twee Coaxiale RCA, een AES/EBU XLR, een BNC, een USB-B en een USB-A. Deze laatste ondersteunt 32 bit/768 kHz (PCM) en DSD64, 128 en 256. De andere ingangen kunnen tot maximaal 24 bit/192 kHz verwerken. Ook hier weer de speciale Bluetooth aansluiting.

Andere feature is de digitale uitgang, optisch en coaxiaal, voor bijvoorbeeld het aansluiten van een digitale recorder. De analoge uitgangen zijn dubbel uitgevoerd, de DX1 kan zowel via XLR als RCA op de eindversterker (s) worden aangesloten. De voorzijde ziet er exact hetzelfde uit als de PX1 met als enig verschil dat de kast iets lager is waardoor de DX1 voor mij wat meer in verhouding oogt. De hoofdtelefooningangen zijn in tegenstelling tot de PX1 niet instelbaar. Ander groot verschil met de PX1 is de gebruikte DAC chip, in het geval van de DX1 is dit een AK4490. Tijdens het luisteren zal blijken dat dit wezenlijke klankmatige verschillen oplevert. 

Advance Acoustic BX1 & BX2

De BX1 en BX2 eindversterker zijn beide op dezelfde leest geschoeid. Gewoon conventioneel Klasse A/B met als extra de mogelijkheid om bijvoorbeeld bij hoog rendement speakers, of andere situaties waarbij niet al te veel vermogen nodig is, de versterker middels een schakelaartje aan de achterzijde volledig in Klasse A te laten werken. Beide zijn uitgevoerd met een forse ringkern-trafo wat het gewicht van deze relatief kleine apparaten grotendeels verklaart.

De BX1 weegt 8,5 kilo en de BX2 8,1 kilo. De BX1 levert een vermogen van 2 x 105 Watt aan 8 Ohm en heeft de mogelijkheid om twee paar luidsprekers aan te sturen en is hiervoor voorzien van twee paar forse aansluitterminals. Via de meegeleverde afstandsbediening kun je switchen tussen luidspreker A of B of desgewenst A+B. Een voorversterker kan of RCA of XLR aangesloten worden. Om de versterker direct met de voorversterker in- en uit te schakelen is er een trigger aansluiting aanwezig.

Aan de voorzijde de voor Advance Acoustic zo kenmerkende VU meters, in drie standen te dimmen via de AB. Verder indicatielampjes die aangeven welk luidspreker paar is ingeschakeld, de gekozen ingang en of de High Bias functie is ingeschakeld. De BX2 is een monoblok en levert een forse 215 Watt. Verschillen met de BX1 zijn onder andere dat de verlichting van de VU meter volledig uitschakelbaar is, de gain instelbaar is en dat de dubbel uitgevoerde luidspreker klemmen uitsluitend bedoeld zijn voor bi-wiring.

Opstellen en aansluiten

Ondanks het feit dat de producten uit de SmartLine Paris serie slechts half zo breed zijn als normale audio apparaten moet je gezien de hoogte en de diepte serieus rekening houden met voldoende ruimte in een rack of meubel. Daar komt nog bij dat vooral de BX2 monoblokken behoorlijk wat warmte afgeven, iets wat duidelijk aangegeven wordt in de handleiding, zodat een afgesloten kast geen optie is. Aangezien mijn Quadraspire rack niet voldoende ruimte biedt voor de eindversterkers komen deze op de grond naast het rack te staan. De PX1 voorversterker en DX1 DAC kunnen naast elkaar op een plank in mijn rack. Naast elkaar valt op dat de verhoudingen van kast bij de DX1 in mijn optiek net iets beter uitvallen. Als bron dient mijn Bluesound Vault Gen2 muziekserver welke met een Oehlbach XXL optical cable op de Pre of DAC wordt aangesloten. Tussen de voor- en eindversterkers komt een Teufel Reference ongebalanceerde interlink en als luidsprekerkabels dienen mijn Simply Audio Cadenza’s. Alle apparaten krijgen schone stroom vanuit een separate stroomgroep in de meterkast en digitale en analoge componenten hebben ieder een eigen Inakustik verdeeldoos. Netsnoeren zijn de standaard door de fabriek meegeleverde exemplaren. 

Luisteren, Part I

Ik begin de luisterervaringen met een combinatie die bestaat uit de PX1 voorversterker en BX1 stereo eindversterker. Aangezien de set al redelijk wat speeluren achter de rug heeft kan vrij snel begonnen worden met serieus luisteren. Eva Cassidy mag met Fields Of Gold het spits afbijten. Waar ik tijdens de eerste uurtjes spelen nog een lichte scherpte in het hoog hoorde is dit nu volledig verdwenen. Eva’s stem is helder en vol karakter en vormt een mooie combinatie met de akoestische gitaar. Ze wordt netjes in het midden afgebeeld, het stereobeeld is behoorlijk breed en komt gemakkelijk los van de speakers. Met het songfestival nog vers in het geheugen grijp ik terug naar Calm After The Storm van de The Common Linnets, de verschillende stemmen blenden mooi samen maar het karakter van Ilse en Waylon blijft goed hoorbaar.

Wanneer de mix wat drukker wordt heeft de set wat moeite om de boel uit elkaar te houden. Iets terugdraaien van het volume helpt wel om de rust terug te laten keren. Natuurlijk kan ik niet anders dan hierna de winnaar van 2017 Salvador Sobral met het nummer Amar pelos Dois te draaien. Wederom maakt het nummer indruk, hoewel ik er geen woord van versta komt de emotionele boodschap met gemak bij me binnen. Zijn stem klinkt relaxed, warm en met een heel eigen karakter. De set zet een breed en redelijk diep stereobeeld neer. Dat de combinatie best transparant blijkt bij het vergelijken van de normale en MQA versie van Bruno Mars’ Grenade. De muziek krijgt meer gelaagdheid en de laagweergave is dieper en strakker.

Nieuwsgierig geworden naar de kwaliteit van het laag pak ik Tears And Rain van James Blunt erbij. Deze track is wat overgeproduceerd en kan het een mindere versterker best moeilijk maken. Zo niet de DX1 samen met de BX1. De basdrum klinkt verrassend goed met voldoende druk maar blijft toch prima gecontroleerd. Dit strookt volledig met de eerdere ervaringen met de geïntegreerde versterker van Advance Acoustic. Een hires opname van Neil Young Heart Of Gold is heerlijk beluisterbaar, de mondharmonica heeft zijn kenmerkende snerpende dynamische geluid in het hoog maar buigt perfect mee naar de warmere klank van het lagere register. De verschillende stemmen in het achtergrondkoor zijn individueel te horen en herkenbaar. De hoogweergave blijft wat rustig en minder open dan bijvoorbeeld de Marantz HD-AMP1. Dat het wat minder fel is zal veel luisteraars aanspreken zeker in combinatie met wat pittiger speakers.

Om alle parameters in één track gecombineerd te kunnen beoordelen kies ik Why Does Your Love Have To Be So Sad uitgevoerd door Bettye LaVette. De set laat een bijzonder realistische drumkit horen met veel gewicht en drive. De bekkens zijn minder fel en het geluid ervan dooft snel uit. Plus is dat Bettye’s uitgesproken en rauwe stem is zeer goed gepresenteerd wordt. Ze staat los in het midden en de track swingt de pan uit.

Luisteren, Part II

Volgende stap is het verwisselen van de stereo BX1 eindversterker voor twee BX2 monoblokken. Dit zorgt ervoor dat alle eerder beschreven pluspunten nog verbeteren zonder op andere punten in te leveren. Het intro op de bas in de eerder genoemde Bettye LaVette track knalt de ruimte in. De drumkit legt nog meer gewicht in de schaal en Bettye’s stem klinkt nog dynamischer. De weergave is nog steeds minder direct dan bijvoorbeeld mijn Devialet. Het stereobeeld wordt opgebouwd vanaf de baffle van de speaker naar achter toe.

Het hoog is ook met de monoblokken rustig en een beetje afgerond, dit is duidelijk een eigenschap van de voorversterker. Eva Cassidy’s stem krijgt met de BX2’s wat extra body en er is meer rust in de weergave. Het opgebouwde stereobeeld groeit in breedte en diepte met de monoblokken. Grenade van Bruno Mars kent een nog imposantere, laagweergave met deze BX2’s in de set. Het blijft wel heel gecontroleerd en is nog meer doortekend. Nadat ik mijn aantekenblok aan de kant heb gelegd en puur voor de ontspanning nog wat muziek luister betrap ik mezelf erop dat ik het complete album ‘Ascenseur Pour l’echafaud’ van Miles Davis genietend van de muziek heb geluisterd.

Luisteren, Part III

Tijd om de laatste stap te maken naar de DX1 DAC. Aangezien deze als voorversterker te gebruiken is sluit ik hem rechtstreeks op de BX2 monoblokken aan. Wanneer ik de eerder beluisterde tracks nogmaals de revue laat passeren is het niet moeilijk te constateren dat de DX1 een duidelijk andere klanksignatuur heeft dan de PX1. Dit zal voor een groot gedeelte op het conto van de andere chipset toe te schrijven zijn. Met de DX1 wordt de weergave transparanter, opener en puntige. Het laag daarentegen wordt een fractie slanker. Zo heeft bijvoorbeeld de basdrum in de opening van Bettye LaVette track iets minder gewicht en impact. De snaredrum is weer levensechter en sneller. Bekkens klinken duidelijk opener en doven langzamer uit. Het opgebouwde stereobeeld groeit niet alleen in de breedte maar vooral in de diepte wordt veel winst behaald ten opzichte van de PX1. 

Conclusie

Maak je als luisteraar nog gebruik van analoge bronnen dan is de keuze gemakkelijk. Dan is de PX1 de meest logische keuze. Een surplus aan aansluitingen en instelmogelijkheden waarbij het bijna onmogelijk is dat je iets te kort komt. Gezien de vraagprijs is dit een prima aanbieding. Of je hierbij kiest voor de stereo BX1 of de BX2 monoblokken hangt af van de grootte van de luisterruimte of de gebruikte speakers. Beide presteren uitstekend, zijn transparant en dynamisch.

Wil je alleen digitaal, dan wordt de keuze lastiger. Ga je voor een wat warmer, milder geluid dan is de PX1 de beste keuze. Wil je pit, een open hoogweergave en een diep stereobeeld neem dan de DX1. Uiteraard kun je ook beide combineren en heb je The Best Of Both Worlds voor een relatief bescheiden prijs. Persoonlijk zou ik prima kunnen leven met een combi van de DX1, voor mij de topper uit de Smartline Paris serie, met twee BX2 monoblokken.

Advance Acoustic zet met deze Smartline Paris serie producten op de markt die klankmatig uitstekend presteren en dit combineren met een lekker afwijkend uiterlijk tegen een bijzonder realistische prijs. Uitschieter is de DX1 die qua prestaties de vraagprijs ruim overstijgt.

Advance Acoustic SmartLine Paris
PX1 voorversterker € 999,-
DX1 DAC € 699,-
BX1 stereo eindversterker € 899,-
BX2 mono eindversterker p./stuk € 990,-
Servi-Q, www.servi-q.nl