REVIEWDavone

Review: Davone Studio - design maakt muziek

SAMENVATTING

De verhoogde focus op geluidskwaliteit van Davone heeft de Denen geen windeieren gelegd. De Studio’s zijn bijzonder fraaie weergevers die niet puur inzetten op een mooie smoel. Ja, een deel van de prijs gaat naar het design en de bouwkwaliteit. Dat is niet gek, want vakmanschap verdient ook zijn loon. Ze zijn bovenal het bewijs dat hifi én mooi én toegankelijk kan klinken.

PLUSPUNTEN

  • Echt een luxueus pronkstuk
  • Design laat zich van alle kanten bewonderen
  • Mooi middenweergave
  • Behoorlijk brede sound voor een monitor

MINPUNTEN

  • Toch wat forser dan eerst lijkt
  • Davone-stands zijn toch aan te raden
  • Een sub toevoegen is geen must, maar wel een aanrader

Davone is al meer dan tien jaar bouwer van de mooiste luidsprekers op deze planeet. Met de nieuwe Studio wil het Deense merk naast uitblinken qua design ook uitpakken met een verfijndere klank.

Davone

Als je een design- of interieurtijdschrift opent en het bevat een luidspreker, dan is de kans groot dat het een Davone betreft. De achtergrond van het bedrijf mag dan extreem technisch zijn (oprichter Paul Schenkel is een fysicus en ingenieur gespecialiseerd in aeronautica en akoestiek), de producten zijn altijd een enorme streling voor het oog geweest. Met opvallende verschijningen als de Grande en Ray wilde Davone duidelijk inspelen op het designimago van Denemarken en op de voorliefde van velen voor retrodesign geļnspireerd door het echtpaar Eames. Je kent de lounge-stoel met bijhorende ottoman van Charles en zijn echtgenote Ray Eames vast wel, want dit pronkstuk in duikt op in talloze marketingafbeeldingen van luisterkamers en nieuwe luidsprekers. De Davone-speakers kun je er zo bij plaatsen.

De Studio is de nieuwste creatie van het merk – en past helemaal bij het aanbod dat bestaat uit de Grande, Solo, Ray en Tulip. Er is ook nog de Mojo met zijn 360°-akoestische lens, maar dat is qua design en doel weer een heel ander ding. De Studio is de kleinste boekenplankspeaker bij Davone, uitgerust met een nieuwe 7-inch woofer en een nieuwe anodised aluminium dome-tweeter bevat. Davone verkoopt ook bijhorende stands die heel sierlijk zijn, maar je kunt uiteraard ook eigen stands gebruiken of de Studio’s op een meubel plaatsen. De Davone-stands kosten circa 500 euro.

Davone Studio: mooie welvingen

Het design van de Davone-speakers leunt sterk op het gebruik van beukenhout uit meerdere lagen dat industrieel wordt gebogen en afgewerkt is met een mooi fineer. Zo ook bij de handgemaakte Studio, die bestaat uit twee trapeziumvormige stukken die heel elegant van onderaan naar boven zijn gewelfd. Deze houten elementen zijn bovendien veel breder onderaan dan aan de bovenkant én alle hoeken zijn afgerond. Het resultaat zie je op de foto’s bij deze review. Persoonlijk vinden we het design zeer geslaagd, ook omdat de Studio één van de weinige luidsprekers is die er echt van alle kanten goed uitziet. Grote boekenplankspeakers op stands zijn vaak een doorn in het oog van een niet-audiofiele partner, maar de Studio’s gaan dat wellicht niet – of toch minder – zijn.

Een luidspreker die zo afgerond is aan de onderkant zou niet zeer stabiel zijn. Daarom is er een vrij zware metalen voet voorzien. Het is met zijn ronde vorm vrij subtiel, maar het valt wel op als je de Studio op een gewone stand plaatst. Daarom denken we dat de meeste mensen wel voor de Davone-stands zullen opteren. De voet en het meerlagenhout maakt de Studio’s behoorlijk zwaar, bijna 10 kilo per stuk. Een goede zaak, want een laag gewicht is net de reden waarom veel kleine speakers last hebben van kastvibraties.

Wie naar afbeeldingen kijkt van de Studio en denkt dat dit zeer compacte boekenplankspeakers komt wel bedrogen uit. Door de mooie welvingen lijkt de Davone-speaker slanker dan het is. Ook als je vanuit de zetel recht op de speakers kijkt valt het niet op dat de Studio wel behoorlijk diep is. Bij plaatsing op een meubel moet je daar zeker rekening mee houden. Ook omdat er een baspoort is aan de achterkant, waardoor de Studio meer hoorbaar wordt in het laag naarmate het dichter bij een muur staat. Dat is geen codetaal om te zeggen ‘hou ze ver van de muur’, integendeel, want dit zijn speakers die net wel baat hebben aan een kleinere afstand naar de muur.

Meer is beter

Wij hebben de Studio’s getest op de Dali E-600-stands, wat zoals gezegd visueel niet de mooiste match opleverde. Omdat stands toch ook kunnen bijdragen aan de klank, zouden we kandidaatkopers aanraden om bij een luistersessie in de winkel te vragen om de Davones op te stellen met de originele stands.

Als versterker hebben we een Hegel Röst ingezet, na kortelings de Micromega M-150 te hebben gebruikt vooraleer hem weer in de doos te moeten steken. Testtoestellen moet nu eenmaal ooit terug naar de fabrikant. Iets om zeker rekening mee te houden is het feit dat de Studio’s met een lage gevoeligheid van 87 dB echt wel een betere versterker kunnen gebruiken. Als bron fungeert de Auralic Altair en Roon (eigen bestanden en Tidal). We stelden de Studio zonder toe-in op, want we vermoeden dat de meeste Davone-eigenaars het zo ook liever hebben. Maar als harmonie met het interieur niet de hoogste prioriteit is, zouden we toch aanraden om in te draaien. De tweeter heeft niet de breedste uitstraling, zodat je toch betere detail en beeldvorming krijgt als de Studio’s naar je luisterpositie wijzen.

Davone Studio: Muziek

Iedereen heeft wel zo zijn testtracks die hij bovenhaalt als er een nieuw systeem beluisterd moet worden. Oplettende lezers zullen weten dat ‘War Anthem’ van Max Richter en het Deutscher Filmorchester Babelsberg bij ons een vaste favoriet is, vooral omdat die traag voortschrijdende percussie in de achtergrond heel mooi contrasteert met een heel ijle, hoge cellolijn. Ook de track daarna, ‘Meeting Again’, met de klokslag van Big Ben en de geluiden van Londen in de achtergrond tijdens de intro laat heel goed horen wat een speaker kan qua het creėren van een wijd geluidsbeeld. Wat meteen opviel bij deze en andere tracks is dat de Studio’s bij een lage volume netjes presteren in het middenbereik. De cellolijn bij War Anthem vloeit bijvoorbeeld mooi en is vrij gedetailleerd. Maar die donderende percussie komt pas echt tot leven als we het volume op de Hegel toch wat opendraaien. Niet naar oorverdovende niveaus, maar wel naar een punt dat je niet kunt spreken over achtergrondmuziek.

Op zich is dit vrij typisch voor een boekenplankspeaker, al vonden we bijvoorbeeld de Monitor Audio Silver 100 van een tijdje terug bij een lage volume meer in balans. Waarom we dat hier toch wat uitdrukkelijker vermelden is omdat je van een speaker zoals de Davone Studio zou kunnen denken dat het niet ontworpen werd voor kritisch luisteren. Maar dat is een vooroordeel, het is net dan dat je er meer uit haalt.

De Davone Studio wordt net beter als je inderdaad er voor gaat zitten en aandachtiger luistert. Het is ook de compacte speaker die vrij hoge volumeniveaus goed verdraagt en weinig last heeft van vervorming. Dat kun je zeker niet van alle boekenplankspeakers verwachten. De zwaardere bouw van de Studio’s zijn duidelijk een voordeel.

De Studio’s zijn eerder vergevingsgezind getuned voor easy listening, en dat is een pluspunt als je graag naar allerlei populaire genres luistert. Neem nu een zwaar geproducet album als ‘Songs of Experience’ van U2: op zeer audiofiele speakers komt het wellicht te gecomprimeerd en vlak over, maar op de Studio klinkt de Ierse band op tracks als ‘Red Flag Day’ net zo heerlijk poppy als ze zelf graag hebben. Als de blijfspelen-functie van Roon ons bij Roger Waters’ ‘The Most Beautiful Girl’ brengt, vinden we de weergave van zijn stem heel mooi en rijk. We blijven wel wat op honger zitten qua het laag, al wordt de drum wel strak weergegeven.

Het is een beetje smaak en de Studio’s staan in onze testruimte ook relatief ver van de muur (waardoor die baspoort een minder grote impact heeft), maar we denken toch dat de toevoeging van een sub wellicht het plaatje completer zou maken. Akkoord, dat is een opmerking dat je bij heel wat boekenplankspeakers kunt maken, natuurlijk. Als je een elektronicafan bent, dan is een sub echt wel een aanrader. De Studio’s zijn snel genoeg om dat genre goed te laten klinken, merken we als supersnelle ‘Silence’ van ‘More fast songs about the Apocalypse’ van Moby in onze playlist opduikt. Ook bij het geweldige, vingervlugge spel op de oud op het Egyptische jazzalbum ‘Ring Road’ van de jonge virtuoos Mohamed Abozekry laat de Studio zich niet onbetuigd. De Arabische oud lijkt van ver misschien op een Westerse gitaar, maar heeft zijn eigen klank die snediger en hoger klinkt terwijl er zeer snel getokkeld wordt. Op goedkopere speakers klinkt het vaak dun en metaalachtig, maar de Studio laat dit mooi instrument net vol en vlug klinken. De begintrack ‘Transit’ bij deze Noord-Afrikaanse productie moet je in elk geval eens gehoord hebben, zeker als je denkt dat alle vernieuwing qua jazz enkel uit het hoge Noorden kan komen.

Davone Studio: Conclusie 

De verhoogde focus op vlak van geluidskwaliteit van Davone heeft de Denen geen windeieren gelegd. De Studio’s zijn bijzonder fraaie weergevers die niet puur inzetten op een mooie smoel. Ja, een fors deel van de prijs gaat naar het design en de prima bouwkwaliteit. Dat is niet gek, want vakmanschap verdient ook zijn loon. Gekoppeld aan een goede versterker en luisterend op een hoger niveau zijn de Studio’s perfect voor easy listening en zelfs wat kritisch luisteren. Ze zijn bovenal het bewijs dat hifi én mooi én toegankelijk kan klinken.

Davone Studio
€ 2.300 per paar | www.davoneaudio.com
Beoordeling 4 op 5

MERK





EDITORS' CHOICE