James Brown - The Next Step
James Brown - The Next Step Zou ie het nog kunnen? Dat is de laatste jaren steevast de vraag als er een nieuw album van The Godfather Of Soul verschijnt. Of moeten we met een schone lei beginnen en South-Carolina volgen dat James Brown zijn misdaden van de voorbije 20 jaar onlangs heeft vergeven? Zijn strafblad is gezuiverd. Hoe staat het met de muziek?
The Next Step, kom er maar eens op! Het is een beetje net wel en net niet met die titel en zo is het ook al met de klanken die dit schijfje voortbrengt. Er zijn momenten dat je je petje diep afneemt voor deze oervader van de soul, maar er zijn ook een paar ogenblikken waarop de tenen gevaarlijk krommen. Fascinerend is het gegeven dat Brown op de een of andere manier met allerlei mitsen en maren kan wegkomen. Zo is het tweede nummer Send Her Back To Me (Remix) een aftreksel van It`s A Man`s Man`s World, maar tegelijkertijd is het weer zo`n ontzettend lekker nummer dat je Mr. Dynamite zijn herhalingsoefening gelijk vergeeft. Nu wil dat niet zeggen dat hij overal mee wegkomt, want er staan beslist een paar draken van nummers op dit album. Vooral als de inmiddels 70-jarige aanschurkt tegen de hedendaagse r&b gaat het regelmatig goed mis. Daar is de muzikale man van dit album, Derrick Monk, natuurlijk ook verantwoordelijk voor, want het is vooral hij die hier en daar flink uitgesleten paden kiest.
In de gevallen dat America`s Soulbrother Number One teruggrijpt op zijn vertrouwde stijl van de jaren 60 is de meeste muziek nog tamelijk genietbaar. Ook hier veel clichés, maar het swingt tenminste! Je hoort dan nog steeds dat de soul en funk in heel zijn lijf zit. Vocaal lukt overigens lang niet alles meer. Je merkt dat er her en der ademnood in het spel is, maar meestal is dat netjes weggepoetst. Feitelijk is er geen enkele track die zich kan meten met eerdere klassiekers van de man. Toch heb ik al een paar mensen horen zeggen: "Goh, wat een lekkere cd is dit", zo`n album is het. Raar maar waar. Ach, zo raar is het eigenlijk niet. Van iemand die de ouderwetse klasse zoekt krijgt dit album geen voldoende. Voor een ander is het een smakelijk album en kun je er best mee aankomen op een feestje. Zou ie het nog kunnen? Heel af en toe een beetje, als je niet al te veel beter weet.
Over de CD:Label : Fome Records/CNR Records
13 tracks (waarvan 3 in tweevoud)
50:15
www.godfatherofsoul.com