Murray Perahia treedt in het voetspoor van grote collega-solisten en niet alleen pianisten, die zich geroepen voelen hun piano, viool, of vocale praktijk tijdelijk in te ruilen voor de baton en een plaats op de "bok" voor het orkest.

Tientallen solisten zijn na verloop van tijd gaan dirigeren. Sommigen, zoals Jaap van Zweden, met succes, anderen, zoals Fischer Dieskau of Peter Schreier, bleken op de bok minder overtuigend of hielden het na verloop van tijd wel voor gezien.

In de regel dienen stukken uit het ijzeren repertoire als minst riskante testcase voor nieuwbakken maestro’s. Zo niet de wereldvermaarde pianist Murray Perahia.
Die nam een transcriptie voor strijkorkest met een toegevoegde baspartij, van Beethovens strijkkwartet nr 12 in E op. 127 voor zijn rekening en maakte er voor Sony een opname van, met als tweede werk op die cd: de Pianosonate nr. 28 in A op.101, maar nu gewoon door hem aan het klavier vertolkt.

Aan de strijkers van the Academy of St. Martin in the Fields kan het niet liggen, want ze spelen vol gloed en bezieling, in een prachtige, sonore en weldadige klankgeving.

Toch vind ik dit arrangement niet geslaagd omdat de transparante vierstemmigheid en de intimiteit van het strijkkwartet in zijn oorspronkelijke vorm goeddeels verloren gaat, zodat het stuk, ook al door Perahia’s nogal op sentiment gerichte expressie, soms meer op Tschaikofsky’s "Serenade voor strijkorkest" lijkt dan op een van de mooiste kwartetten van de late Beethoven.

Hoe dan ook, Perahia als pianist is mij voorlopig liever en dat blijkt uit de overtuigende wijze waarop hij Beethovens Sonate op. 101 verklankt. Aanvankelijk misschien met iets te sterk Schubert op de achtergrond, maar als geheel toch indringend en magistraal genoeg om volop Beethoveniaans te overtuigen. De klank van deze opname is fraai, transparant en realistisch.

Aanvullende informatie:
8 tracks, 57:14
Label: Sony Classics 
Opnamelokatie: Air Studio`s Londen
Website: www murrayperahia.com