Al decennia lang buigen voor- en tegenstanders zich in soms verhitte discussies over de vraag of je Bachs klavecimbelmuziek of die van zijn tijdgenoten wel gewetensvol op een moderne vleugel kunt spelen.
“Dat instrument bestond niet in zijn tijd en Bach gaf, nadat hij een van de eerste, nog primitieve “hamerklavieren” had beluisterd, duidelijk te kennen dat hij er bepaald niet verrukt van was.” Aldus de tegenstanders. Waar dan de voorstanders op plegen te reageren met: “Maar als Bach de rijke klank van de moderne vleugel had gekend, zou hij zonder mankeren door de knieen zijn gegaan”.
Nu moet ik toegeven zelf ook nooit zo op een “gevleugelde Bach” te hebben zitten wachten, dus de voorkeur geef aan Leonhardt, Koopman of Stadtler e tutti quanti, die met onnavolgbaar vakmanschap en stijlbegrip Bach, Handel, Rameau de Couperins en al die andere barokmeesters op klavecimbel hun enige echte en ware identiteit hebben verleend en dat nog steeds toegewijd doen.
Dat er niettemin uitzonderingen zijn, bewijst, nee, niet Glenn Gould, de fascinerende maar terecht zeer omstreden Canadees, maar een jeugdig, opmerkelijk Frans super-talent: Alexandre Tharaud, die onlangs op Harmonia Mundi Bach’s “Italiaanse Concerten” op een Steinway tot klinken heeft gebracht op een wijze waarvan ik me kan voorstellen dat sommige fervente “autentiekelingen” zich gewonnen zullen geven.
Glashelder is de transparantie van dit magnifieke en wel degelijk stijlvolle Bach-spel, dynamisch rijk geschakeerd, zodat je de registerkleuren van het klavecimbel absoluut niet mist, terwijl anderzijds geen sprake is van romantische “bijwerkingen”, waar Gould zo vaak aan te buiten is gegaan. Tharaud bewaart in elk van deze concerti, eigenlijk suites, volkomen het evenwicht: nooit slaat de balans naar deze of gene zijde door. Zelf zegt Tharaud zijn Steinway als “multifunctioneel” te beschouwen: klavecimbel, orgel en orkest tegelijk” Enfin, oordeel zelf, het klinkt fantastisch, dit schijfje.
Aanvullende informatie:
Alexandre Tharaud joue Bach - Concertos Italiens
Harmonia Mundi HMC 901871.
