Als een fabrikant de term “Master” gebruikt ben ik altijd extra op mijn hoede. Dit geldt voor allerlei takken van hobby’s en liefhebberijen. In gevechtssporten betekent dit namelijk dat je met een uiterst gekwalificeerde tegenstander van doen hebt.
Vaak is de tegenspeler voorzien van een zwarte band om zijn middel, en met een beetje pech ook nog wat ‘dan’s’. Bent u niet zo thuis in de vechtsport? Dan is mijn advies: niet uitdagen!
Houden we het iets simpeler met alleen de letter M en het getal 3 of 5 hierachter, zoals bij de door mij gerecenseerde apparaten, dan leg ik al snel de link naar de vierwielers uit Beieren. Ook bij hen staan M3 en M5 voor hightech producten. De onlangs uitgebrachte M3 beschikt over een V8 motor met 420 pk onder de kap, goed voor een (begrensde) top van 250 km/u. De M3 is uitsluitend gemaakt van topmaterialen waaronder een carbon dak en een super uitgebalanceerd onderstel. Dit om de enorme trekkracht op een zo’n efficient mogelijke manier over te brengen.
De M5 is een super sportlimousine voorzien van een royaal bemeten V10 met een vermogen van wel 507 pk. Het fijne van één fabrikant is dat dezelfde topproducten en ervaring in alle modellen kunnen worden samengevoegd. Een soortgelijke situatie zie ik terug in mijn recensie-exemplaren. Alleen heb ik het in dit geval niet over de M3 en M5 van BMW, maar over de Masters series van NAD. Hoe dat bevalt kunt u in onderstaande beleving lezen.
M3 en M5
Het uiterlijk van deze twee apparaten is totaal afwijkend van de grijze kasten die zo kenmerkend zijn voor NAD. Het voor de Masters series gebruikte aluminium met antracietgrijze accenten, staat de producten bijzonder chique en straalt een bepaalde klasse uit. Persoonlijk vind ik dit, met de blauwkleurige letter/cijfercombinatie in de displays, erg geslaagd. Stijlvol en tijdloos zijn de twee woorden die in me opkomen bij het aanschouwen van de apparaten in mijn audiorack. Naast het fraaie uiterlijk voelen ze ook nog eens zeer solide aan. Beiden zijn zwaar en gedegen opgebouwd.
Als ik met de versterker (M3) begin, dan hebben we het hier over een geïntegreerd apparaat dat zo’n 23.5 kg schoon aan de haak weegt, een flink gewicht voor zo’n relatief klein apparaat. De versterker is dual-mono opgebouwd en zorgt alleen voor het audiogedeelte. De twee gebruikte Holmgren transformatoren zijn speciaal voor NAD gewikkeld en zijn mede verantwoordelijk voor de dynamische weergave.
De M3 kan bij 8 Ohm 180 watt continu leveren, indien er meer gevraagd wordt verdubbelt het vermogen tot 400 watt bij 4 Ohm en gaat zelfs door tot 540 watt bij 2 Ohm. Genoeg dus om nagenoeg alle luidsprekers op de Nederlandse markt aan te sturen en onder strikte controle te houden. Het digitale gedeelte heeft een eigen transformator zodat verstrooiing tot een minimum beperkt is, hetgeen zou moeten resulteren in een rustige, schone, weergave.
De signaal/ruisverhouding en kanaalscheiding was voor NAD een belangrijk aandachtspunt bij het ontwerp van de M3. Zij zijn hierin dan ook goed geslaagd. Dit is mede te danken aan een reeks hoogwaardige relaisschakelingen voor de bronkeuze. De speciaal gemoduleerde opbouw van de voorversterker zorgt vervolgens voor een vermogensreserve en een hoge uitgangsspanning. Dit maakt het voor de eindversterkers erg makkelijk om met een vrijwel onvervormd signaal de luidsprekers met hoog vermogen aan te sturen. Hierbij wordt door een signaalprocessor de temperatuur nauwlettend in de gaten gehouden. De voorversterker blinkt toch al uit in hoogwaardige onderdelen en technische oplossingen. Zo maakt de volumeregeling, in tegenstelling tot veel andere merken, geen gebruik van een (motorgestuurde) potmeter. Nee, NAD ging verder en ontwierp een volledige digitale besturing zonder IC’s. De M3 kent een volledig discreet opgebouwde stappenverzwakker die een regelbereik van 87.5 dB in stappen van 0.5 dB bestrijkt. Hiermee is niet alleen een veel betere kanaalscheiding haalbaar, ook de gelijkloop tussen beide kanalen is daarmee beter beheersbaar. Deze oplossingen komen we normaal gesproken alleen maar op exotische – lees dure - versterkers tegen.
Over aansluitmogelijkheden heb ik niet te klagen. De M3 beschikt over 7 inputs waaronder een XLR aansluiting. Twee 2 outputs zorgen ervoor dat u een extra eindversterker en/of een subwoofer aan kunt sluiten. Deze lijnuitgang beschikt over een schakelbaar High-Pass Filter: het frequentiebereik kan beperkt worden met een kantelfrequentie van 40Hz, 60Hz, 80Hz of 100 Hz. Handigheidje is dat iedere ingang voorzien kan worden van een eigen naam, dus nooit meer vraagtekens over welke bron geselecteerd is.
Uiteraard is de M3 niet het enige testobject, de M5 cd-speler wordt ook aan de tand gevoeld. Deze speler is - onterecht - het ondergeschoven kindje, omdat NAD naast de M5 ook de M55 speler op de markt brengt. De M55 is een universele speler (o.a. DVD-V, DVD-A en SACD) en daarmee meer gericht op het Home-Cinema gebeuren. De M5 daarentegen is een volbloed audio-speler. Het woord stereo gebruik ik expres niet, omdat het mogelijk is de M5 meerkanaals te gebruiken. Deze set-up is door mij niet gebruikt omdat ik niet over een dergelijk systeem beschik. Maar ik neem aan dat een bedrijf als NAD haar eigen glazen niet in zal gooien door de M5 in meerkanaals beduidend minder te laten presteren dan op stereo niveau. Daarom ga ik er zondermeer vanuit dat beiden gelijkwaardig zijn.
De M5 speelt naast CD ook SACD en CD-R(W) af. NAD geeft aan dat ook mp3 formaten door de M5 afgespeeld kunnen worden. Uiteraard heb ik bergen gebrande cd’s, vol met gedownloade mp3 bestanden en deze zijn dan ook uitgeprobeerd. Over het resultaat ben ik tevreden, zelfs over het formaat geen teleurstelling. Het niveau kan natuurlijk niet echt top zijn, maar het is zeker bovengemiddeld.
