Fever Ray is een project van Karin Dreijer Andersson, die samen met haar broer Olof beter bekend staan als The Knife. Omdat haar broer bezig is andere muziek te schrijven en Karin nog genoeg inspiratie en materiaal had, heeft ze Fever Ray uitgebracht.
The Knife is vooral bekend in thuisland Zweden, maar heeft met haar derde en jongste album Silent Shout in heel Europa naamsbekendheid en eer verworven. De verzameling ruw materiaal die Karin had klaarliggen voor Fever Ray is voor de helft gegaan naar Christoffer Berg, die verantwoordelijk was voor de mix van alle albums van The Knife. De rest ging naar het productieduo Van Rivers & The Subliminal Kid in Stockholm.
Het resultaat ligt nu al enige tijd in de lade van mijn cd-speler. Toegankelijk? Niet echt! Fever Ray brengt een soort electro-/ ambient-achtige sound voort met een duistere draai. Karin werkt veel met een (vaak meermaals) elektronisch verdraaide stem en veel tingel-tangel om de tracks heen. Maar naarmate het album langer in de speler verbleef trad een soort gewenning op en viel het spreekwoordelijke kwartje.
De verschillende tracks hebben een rustige opbouw, beats of andere elektrische percussie en de zang van Karin komt –mede door de mix- af en toe nogal onheilspellend op me over. Geen lekkere achtergrondmuziek, maar een luistersessie die toch niet verveelt. De al eerder uitgebrachte single If I Had A Heart is rustig en duister. Erg inventief geproduceerd. Heel af en toe doet de zang me denken aan platen van Dead can Dance. Seven had qua percussie zo van The Blue Man Group kunnen wezen, maar dan met een duistere twist. Een wat sneller tempo hebben Triangle Walks en I’m Not Done, terwijl Keep The Streets Empty For Me weer een oceaan van rust en opbouw kent, ondersteund door gitaarspel.
Al met al heeft Karin met Fever Ray een geweldige prestatie neergezet. Boeiende elektro-pop met een erg pakkende, duistere ondertoon. De opnamekwaliteit van de cd is erg goed en gelukkig niet overstuurd, wat je tegenwoordig te vaak tegenkomt. De gebruikte instrumenten om de muziek heen complementeren het geheel, de toegepaste effecten zijn op een goede installatie driedimensionaal en betoverend. Luister maar eens naar de laatste track Coconut, waarbij de meeuwen je geheel omgeven. Zelfs mijn hond keek naar het plafond of er niets vloog. Luistertip!
