Vanaf vandaag draait de fictieve vertelling van De Heineken Ontvoering, met een hoofdrol voor Rutger Hauer als Alfred Heineken, in de Nederlandse bioscopen. Maar de documentaire met het waargebeurde verhaal ligt al in de schappen.
HiFi.nl had contact met Dick Steffens, toenmalig chauffeur van het politieteam, die het losgeld naar Holleeder en zijn handlangers moest brengen. Dick, ook een bekende naam in vinyl- en hifi-land, vertelt over zijn ervaringen, en recenseerde de deze maand uitgekomen docu.
Dick Steffens is tegenwoordig eigenaar van Interludium, een internationaal bedrijfs-recherche bureau met vestigingen in Nederland en Duitsland, maar werkte ooit als rechercheur bij de Amsterdamse politie, waar hij in 1978 begon op bureau Warmoesstraat ("nog samen gewerkt met Appie Baantjer"). Vanaf 1979 was hij werkzaam op het Hoofdbureau van politie aan de Elandsgracht bij de afdeling Falsificaten/Fraude en CID. Met name bij de CID (nu CIE) veel moeilijke en niet ongevaarlijke opdrachten uitgevoerd in binnen en buitenland. "Dit was één van de redenen om mij te vragen het losgeld te rijden."
"Bijna twintig jaar is mijn identiteit geheim gehouden," vertelt Dick. "Tot John v.d. Heuvel (oud Amsterdams politiecollega) mijn identiteit wist te achterhalen." Nadat er een pagina in De Telegraaf werd geplaatst, wordt Dick van tijd tot tijd gevraagd om op radio en tv wat over deze, maar ook over actuele zaken/misdrijven, zijn mening te geven.
Een aardig verhaal is dat Dick een tijd later op een bijeenkomst in Carré, waarbij het hele team was uitgenodigd, door Heineken gevraagd werd hoe hij die drie weken had ervaren. "Toen ik zei dat ik door spanning en lange werkdagen ongeveer vijf kilo was afgevallen, beloofde hij mij het losgeld te rijden wanneer ik ooit ontvoerd zou worden. Hij kon toch nog wel wat kilootjes kwijt.."
Dick zag de speelfilm die vandaag in premiere gaat onlangs op verzoek van de NOS. "Het is best een spannende film," vertelt hij, " maar helaas komt op geen enkele manier de kwaliteit van het rechercheonderzoek tot uiting. Het verhaal wordt voornamelijk belicht vanuit de ontvoerders. Dit is natuurlijk de keuze van de regisseur en daar is niet mis mee. Goed om te zien is dat hij de ontvoerders wel als zware criminelen en niet als Pietje Bell’s heeft neergezet."
"Jammer is wel dat een aantal zaken niet authentiek zijn. De postzakken met geld waren ongeveer dertig kilo per zak. In de film zie je iemand de zakken bij wijze van spreken tussen duim en wijsvinger oppakken. Het talud waarin ik ze moest gooien was aardedonker en ik zag slechts schimmen. Het was een spannend moment. In de film is het talud fel verlicht en daardoor ontbreekt elke spanning." De bioscoopfilm van Maarten Treurniet is een fictieve vertelling, ten dele gebaseerd op het waargebeurde verhaal.Â
Rutger Hauer als de ontvoerde Alfred Heineken